Prof. dr. C.K.W. (Carsten) de Dreu

Carsten de Dreu is hoogleraar sociale en organisatiepsychologie aan de Universiteit Leiden. Hij doet grensverleggend onderzoek naar conflicten, onderhandelingsprocessen, besluitvorming en creativiteit binnen kleine groepen. In de eerste fase van zijn carrière publiceerde hij een aantal artikelen over de manier waarop conflicten binnen organisaties van invloed zijn op de motivatie en gezondheid van werknemers en het functioneren van teams. Deze artikelen vielen sterk op en werden veelvuldig geciteerd omdat zij voor het eerst aangaven wanneer en waarom conflicten ofwel destructief uitpakken, ofwel functioneel kunnen zijn voor individuen en hun teams. Daarnaast werd een aantal strategieën geïdentificeerd die mensen helpen de onderlinge spanning te reduceren en constructief oplossingen uit te onderhandelen.

NWO_CARSTEN DE DREU_2018_RAFAEL PHILIPPEN FOTOGRAFIE_landscape.jpg
Prof. dr. C.K.W. (Carsten) de Dreu (beeld: Rafaël Philippen)

De Dreu plaatst graag op een gedegen manier vraagtekens bij ingesleten ideeën. In een reeks artikelen toonde hij aan dat slechte besluitvorming en groepsdenken niet alleen voortkomen uit cognitieve tekortkomingen, maar ook uit motivationele factoren die wortelen in onder meer emoties en sociale voorkeuren. Deze motivated-cognition approach heeft wereldwijd invloed gehad op de manier waarop onderzoeksgroepen beslisprocessen, groepsonderhandelingen, de prestaties van teams en de verdeling van schaarse middelen benaderen.

In 2010 gooide De Dreu hoge ogen met een artikel in Science over de rol van het hormoon oxytocine in zowel de samenwerking binnen groepen als conflicten tussen groepen. Oxytocine staat bekend als het ‘liefdeshormoon’, maar De Dreu wist aan te tonen dat het hormoon tevens kan aanzetten tot het agressief verdedigen van de eigen groep en haar territorium tegen vijandige andere groepen. Dat deze verrassende ontdekking ook blijkt op te gaan voor andere soorten – waaronder chimpansees en zebravinken – laat zien dat De Dreu’s invloed verder reikt dan zijn eigen vakgebied.

In het voorjaar van 2018 ontving De Dreu 2,5 miljoen euro van de Europese Onderzoeksraad (ERC) voor onderzoek naar de oorzaken van conflicten tussen groepen, op zowel macro- als microniveau. In het bijzonder onderzoekt hij de invloed van macroprocessen – zoals economische crises en klimaatverandering – op de microprocessen tussen en binnen groepen. Aan de hand van archiefonderzoek, tijdreeksanalyse en experimenteel laboratoriumonderzoek gaat De Dreu zich richten op de mogelijkheid dat de zogenoemde carrying-capacity stress die een groep ervaart wanneer deze zich bedreigd voelt in zijn voortbestaan, een belangrijke bron vormt van conflicten en de escalatie van conflicten. Dit onderzoek heeft de belangrijke potentie nieuw licht te laten schijnen op het risico dat klimaatverandering vormt voor de stabiliteit van samenlevingen.

Met ruim 250 publicaties waaruit bijna 12.000 keer geciteerd werd, behoort De Dreu tot de top van zijn vakgebied. Hij geeft regelmatig plenaire lezingen op internationale congressen op het snijvlak van de psychologie, neurowetenschappen en gedragseconomie. In Nederland zijn al vijf van zijn promovendi benoemd tot hoogleraar. Daarnaast is hij bedreven gebleken in het naar Nederland halen van veelbelovende buitenlandse onderzoekers. Naast zijn wetenschappelijke publicaties op het gebied van conflict, samenwerking en creativiteit maakt De Dreu zijn onderzoek toegankelijk voor een breder publiek door middel van boeken, interviews en lezingen voor professionals in organisaties.

Interview met Carsten de Dreu | De brug tussen conflict en creativiteit

Podcast 'Hoe een boek over Vikingen nieuwe onderzoeksideeën kan opleveren'

1966

geboren op 6 juli te Borger (Drenthe)

1989
 

studeert af in de sociale en organisatiepsychologie aan
de Rijksuniversiteit Groningen

1993
 

promoveert cum laude aan de Rijksuniversiteit Groningen op onderhandelingsstrategieën

1994
 

wint de Outstanding Dissertation Award van de International Association for Conflict Management

1994
 

wordt KNAW Akademie-onderzoeker aan de Rijksuniversiteit Groningen

1995
 

is gastonderzoeker aan de Yale School of Management en (in 1997) aan de Graduate School of Industrial Administration, Carnegie Mellon

1996
 

wint de Jos Jaspers Early Career Award van de European Association of Social Psychology

1998
   

benoemd tot hoogleraar arbeids- en organisatiepsychologie aan de Universiteit van Amsterdam

2000
 

gekozen als voorzitter van de International Association for Conflict Management

2005
 

gekozen als bestuurslid van de European Assocation for Social Psychology en vanaf 2008 voorzitter (tot 2011)

2010
 

publiceert in het blad Science een baanbrekend artikel over de rol van het hormoon oxytocine in conflicten tussen groepen

2011

wordt redacteur van Journal of Personality and Social Psychology

2012

wordt gekozen als lid van de KNAW

2014
 

wint de Kurt Lewin Medal van de European Association of Social Psychology

2015

wint de Dr. Hendrik Muller Prijs van de KNAW

2016
 

benoemd tot hoogleraar sociale en organisatiepsychologie aan de Universiteit Leiden

2016

wordt Distinguished Research Fellow aan de University of Oxford

2018

 

ontvangt de Advanced Grant van de Europese Onderzoeksraad (ERC) ter waarde van 2,5 miljoen euro voor onderzoek naar de invloed van externe druk op conflicten tussen groepen