Dit zijn zomaar wat cijfers over de academische arbeidsmarkt. Kille cijfers, als je het mij vraagt. Cijfers die laten zien dat er op veel vlakken een hoop te verbeteren is. Los van de historische krapte op de arbeidsmarkt, moeten de alarmbellen luiden aan de universiteiten. Gelukkig lijkt licht te gloren aan de horizon. Op allerlei niveaus wordt gewerkt aan verbeteringen. Zo zijn er stappen gezet binnen de cao voor meer vaste contracten. De huidige minister trekt niet alleen de portemonnee, maar is ook bereid te experimenteren met bijvoorbeeld kortere collegejaren. Het programma Erkennen & Waarderen begint steeds meer vorm te krijgen aan de Nederlandse universiteiten. En Europese onderzoeksorganisaties hebben recentelijk de Agreement on Reforming Research Assessment opgesteld, waarmee organisaties uit de hele wereld zich committeren aan afspraken die de verscheidenheid aan taken van academici beter waarderen.
Ook NWO staat niet stil. De nieuwe strategie heeft als eerste bouwsteen een ‘gezonde onderzoekscultuur’. Eén van de ambities die daarbij hoort, is het ondersteunen van groepen die getalsmatig achterblijven, bijvoorbeeld door het opzetten van financieringsinstrumenten. En natuurlijk willen we in onze beoordelingsprocedures weg bewegen van evaluaties die te veel leunen op kwantitatieve onderbouwingen. Toch hopen we dat de nadruk op het getalsmatige in deze ambitie de cijfers juist minder kil maken de komende periode.
Op naar een arbeidsmarkt die meer dan alleen cijfermatig in balans is.
Robbert Hoogstraat,
Projectleider Erkennen & Waarderen bij NWO
