Polskie obligacje najsłabsze w Europie. Wizja braku funduszy z UE podbija koszty długu

Rano pisaliśmy o nerwowej reakcji na rynku walut i wyraźnym osłabieniu złotego. W kolejnych godzinach nastroje się poprawiły i złoty, podobnie jak warszawska giełda, odrabiał straty. Tego samego nie można powiedzieć o polskich obligacjach notowanych na rynku finansowym. Od rana rażą słabością.

Od piątku rentowność 10-letnich obligacji była na poziomie 7,7 proc., a po doniesieniach o możliwym odcięciu Polski od unijnych pieniędzy notowania skoczyły powyżej 7,9 proc. Ten wzrost, równoznaczny ze spadkiem wartości rządowych papierów, wyróżnia się w całej Europie.

W większości krajów rentowności obligacji w poniedziałek spadają. Stabilne notowania mają nawet rosyjskie papiery. A niemieckie zyskują na wartości ponad 4 proc., co przekłada się na analogiczny spadek rentowności.

Obecne rentowności polskich obligacji 10-letnich są blisko trzykrotnie wyższe, niż jeszcze rok temu, a w 2020 r. niewiele przekraczały 1 proc. To wprost oznacza, że nowo emitowany dług jest bardziej kosztowny. Na domiar złego zwiększają się potrzeby pożyczkowe rządu, które głównie mają finansować programy socjalne, a jednym ze źródeł pozyskiwania środków są właśnie obligacje.

W przyszłym roku dojdzie do wykupu obligacji za 81 mld zł oprocentowanych na poziomie średnio 3 proc. Oznacza to, że po zamianie na nowe papiery, jeśli rentowności utrzymałyby się na obecnych poziomach, trzeba będzie płacić około 4 mld zł rocznie więcej od kwoty 81 mld zł.

Gdyby cały publiczny dług, który w czerwcu doszedł do poziomu 1,45 bln zł, był oprocentowany na poziomie 8 proc., to łączny koszt odsetek wyniósłby 116 mld zł. To odpowiednik 4 proc. polskiego PKB, 24 proc. tegorocznego planu dochodów budżetowych i 22 proc. wydatków. To tylko teoria, ale pokazuje wagę problemu mocno przecenionych polskich obligacji.