Cenniejszy niż pieniądze? Immunitet chroni polityków przed więzieniem. Do czasu

Polityk nie może jednak powoływać się na immunitet w przypadku, gdy zostałby ujęty na gorącym uczynku.

Immunitet posła do PE jest podwójny:

• w jego państwie członkowskim jest zbliżony do immunitetu przyznanego posłom do parlamentów narodowych;
• na terytorium pozostałych państw członkowskich poseł korzysta z immunitetu chroniącego przed zatrzymaniem oraz immunitetu jurysdykcyjnego.

O utracie immunitetu decydują koledzy z ław

Ochrona w postaci immunitetu nie jest jednak niezbywalna i można go stracić. Nie dzieje się to jednak natychmiast.

Jak tłumaczy sam Parlament Europejski, w odpowiedzi na wniosek właściwego organu krajowego do PE o uchylenie immunitetu posła (lub wniosek samego posła, lub byłego posła o skorzystanie z immunitetu), przewodniczący Parlamentu ogłasza wniosek na posiedzeniu plenarnym i kieruje go do właściwej komisji parlamentarnej (Komisji Prawnej).

Komisja może zwrócić się o dostarczenie wszelkich informacji bądź wyjaśnień, które uzna za niezbędne. Zainteresowany poseł ma prawo do złożenia ustnych wyjaśnień i może przedłożyć dokumenty lub inne dowody na piśmie.

"Komisja przyjmuje przy drzwiach zamkniętych i przedstawia całemu Parlamentowi zalecenie dotyczące zatwierdzenia lub odrzucenia wniosku o uchylenie, lub utrzymanie immunitetu" — tłumaczy PE.

PE podejmuje decyzję zwykłą większością głosów. Po głosowaniu przewodniczący niezwłocznie przekazuje decyzję Parlamentu posłowi do PE i właściwemu organowi państwa członkowskiego.

Co istotne, zgodnie z prawem europarlamentarzystów można pociągać do odpowiedzialności karnej, chyba że postępowanie karne wszczęto przed dniem ogłoszenia wyników wyborów wobec osoby, która została wybrana — wtedy immunitet ochrony nie daje.