Ubezpieczenie zdrowotne w NFZ. Obowiązkowe i prywatne. Zobacz, ile kosztuje

Dotyczy to osób, które uzyskują dochód na podstawie umowy o dzieło albo zatrudnionych na podstawie umów, które nie są objęte składkami albo też bezrobotnych bez prawa do bezpłatnej opieki zdrowotnej, czyli głównie tych, którzy nie są zarejestrowani jako bezrobotni. Z dobrowolnego ubezpieczenia mogą też skorzystać obcokrajowcy. Najważniejsze, żeby mieszkali na terenie naszego kraju.

Publiczne prawo do publicznej opieki

Każda osoba, która korzysta z ubezpieczenia zdrowotnego, ma obowiązek zgłoszenia do niego członków rodziny, jeśli ci nie mają innego tytułu do ubezpieczenia. Prawo do skorzystania z opieki zdrowotnej nabywa się w momencie zgłoszenia go do ubezpieczenia zdrowotnego, ale można też przystąpić do niego wstecz – w ciągu 30 dni od momentu skorzystania ze świadczeń opieki zdrowotnej oraz przez 30 dni od chwili, gdy Narodowy Fundusz Zdrowia powiadomi nas, że rozpoczął dochodzenie kosztów świadczeń.

Jeśli w tym czasie zgłosimy się do ubezpieczenia, to nie poniesiemy kosztów leczenia. Tak długo, jak składki są odprowadzane, tak długo ubezpieczony może korzystać z publicznej służby zdrowia. Prawo to wygasa 30 dni po zakończeniu odprowadzania składek. Wszystkie osoby, które skończyły szkołę (średnią lub wyższą) tracą prawo do opieki zdrowotnej po 4 miesiącach.

Ile na składkę?

Wysokość składki ubezpieczenia zdrowotnego wynosi 9 proc. podstawy wymiaru (czyli kwoty zadeklarowanej, nie niższej niż 75 proc. przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia z IV kwartału poprzedniego roku). Obecnie jest to ok. 450 zł.

Tyle samo płacą też wszyscy, którzy chcą się ubezpieczyć dobrowolnie. Aby to zrobić, trzeba podpisać umowę z Narodowym Funduszem Zdrowia – w tym celu należy się udać do oddziału wojewódzkiego NFZ właściwego ze względu na Twoje miejsce zamieszkania lub do jednej z delegatur tego oddziału.

Umowę zawiera się na czas nieokreślony, ale w każdej chwili można ją rozwiązać. Umowa wygasa też w przypadku uzyskania przez ubezpieczającego obowiązkowego ubezpieczenia zdrowotnego. Podpisując umowę w NFZ, trzeba przedstawić dokument tożsamości oraz dokument potwierdzający ostatni okres ubezpieczenia, czyli np. świadectwo pracy, decyzję o zawieszeniu/zakończeniu działalności gospodarczej itp. Jeśli mieliśmy przerwę w ubezpieczeniu dłuższą niż 30 dni, będziemy musieli wypłacić opłatę dodatkową – jest ona uzależniona od długości okresu, w którym nie byliśmy ubezpieczeni.

Osoba ubezpieczona dobrowolnie ma obowiązek zgłosić do ubezpieczenia zdrowotnego członków rodziny, którzy nie posiadają tytułu do tego ubezpieczenia. Przy czym zgłoszenie członka rodziny nie powoduje konieczności opłacenia dodatkowej składki. Po podpisaniu umowy o objęcie dobrowolnym ubezpieczeniem zdrowotnym trzeba wypełnić druk ZUS ZZA z kodem tytułu ubezpieczenia 24 10 x x. Wysokość dobrowolnej składki zdrowotnej zmienia się co kwartał, tak więc co kwartał trzeba zgłaszać się do ZUS i podpisywać kolejną deklarację rozliczeniową ZUS DRA. Składki na konto ZUS trzeba przelewać co miesiąc do 15 dnia kolejnego miesiąca.

Ubezpieczenie zdrowotne prywatne

Obok obowiązkowego, można też wykupić ubezpieczenie zdrowotne prywatne, dzięki któremu zyskamy dostęp do niepublicznych placówek opieki zdrowotnej. Dzięki temu oczekiwanie na wizytę lub zabieg znacznie się skróci. Towarzystwa ubezpieczeniowe oferują całą gamę różnych polis zdrowotnych, warto się przyjrzeć ich ofercie i dostosować

Koszt polisy zdrowotnej w podstawowym wariancie nie jest wysoki i wynosi kilkadziesiąt złotych, czyli tyle, ile standardowa polisa na życie. Stawki miesięczne zaczynają się od pułapu 40 zł i rosną wraz z zakresem ochrony.

Warto zwracać uwagę nie tylko na rodzaj świadczeń, ale także brak limitów na: np. konsultacje lekarzy podstawowej opieki zdrowotnej (internista, pediatra, lekarz rodzinny), konsultacje lekarzy specjalistów, dostępne bez skierowań, także specjaliści dziecięcy i konsultacje profesorskie, zabiegi ambulatoryjne wykonywane w trakcie konsultacji lekarskich, badania laboratoryjne, diagnostyczne (obrazowe, czynnościowe etc.), zabiegi ambulatoryjne, czy wizyty domowe lekarskie i pielęgniarskie.