SPIDERMENIUSZ Moim zdaniem to nie ma tak, że dobrze albo że nie dobrze. Gdybym miał powiedzieć, co cenię w życiu najbardziej, powiedziałbym, że ludzi. Ekhm... Ludzi, którzy podali mi pomocną dłoń, kiedy sobie nie radziłem, kiedy byłem sam. I co ciekawe, to właśnie przypadkowe spotkania wpływają na nasze życie. Chodzi o to, że kiedy wyznaje się pewne wartości, nawet pozornie uniwersalne, bywa, że nie znajduje się zrozumienia, które by tak rzec, które pomaga się nam rozwijać. Ja miałem szczęście, by tak rzec, ponieważ je znalazłem. I dziękuję życiu. Dziękuję mu, życie to śpiew, życie to taniec, życie to miłość. Wielu ludzi pyta mnie o to samo, ale jak ty to robisz?, skąd czerpiesz tę radość? A ja odpowiadam, że to proste, to umiłowanie życia, to właśnie ono sprawia, że dzisiaj na przykład buduję maszyny, a jutro... kto wie, dlaczego by nie, oddam się pracy społecznej i będę ot, choćby sadzić... znaczy... marchew.Spider-ManⓘSpider-Man (z ang. „człowiek pająk”), pełne imię i nazwisko: Peter Benjamin Parker – fikcyjna postać (superbohater) znany z komiksów wydawanych przez Marvel Comics. Została stworzona przez scenarzystę Stana Lee, rysownika Steve’a Ditko, a także Jacka Kirby’ego[1]. Postać ta po raz pierwszy pojawiła się w Amazing Fantasy (vol. 1) #15 z sierpnia 1962[1][2]. Inspirowany był m.in. występującą w pulp magazine’ach postacią pogromcy zbrodni o pseudonimie Spider, bohatera z komiksów Archie Comics o pseudonimie Fly, postacią Silver Spidera z lat pięćdziesiątych, a także złoczyńcą znanym jako Spider-Man, która pojawiła się jednorazowo w komiksie Whiz Comics (vol. 1) #89 o przygodach Kapitana Marvela (wydawanych wówczas przez wydawnictwo Fawcett Comics)[3][4].Zapytaj.onet.pl – polski serwis społecznościowy typu Q&A (Questions & Answers) z pytaniami i odpowiedziami, służący podobnie jak anglojęzyczny pierwowzór – Yahoo! Answers – do wzajemnej pomocy i wymiany wiedzy między zarejestrowanymi użytkownikami.Zapytaj.onet.plTyp stronyspołeczność internetowaKomercyjnatakData powstania1 sierpnia 2006RejestracjaopcjonalnaStrona internetowaUruchomiony 1 sierpnia 2006 przez firmę Dige, skupia obecnie ponad 7,8 mln realnych użytkowników[1]. W lutym 2010 roku liczba pytań wynosiła ponad 2 miliony, a liczba udzielonych odpowiedzi przekroczyła 30 milionów[2]. W grudniu 2010 roku serwis stał się częścią Onet.pl[3] i jest obecnie dostępny pod adresem zapytaj.onet.pl – poprzednia domena (zapytaj.com.pl) wciąż pozwala na dostęp do serwisu.Obecnie jest to portal typu Q&A z największą liczbą pytań w Polsce – ponad 21 mln (w tej liczbie zawarte są pytania, sondy oraz ankiety) i odpowiedzi – ponad 284 mln. Liczba zarejestrowanych na portalu osób wynosi ponad 3,5 mln. Z badań przeprowadzo­nych przez Grupę Onet wynika, że z serwisu korzysta 19% osób w wieku 7-14, 20% w wieku 15–19, 24% w wieku 20–29, 18% w wieku 30–39 i 19% w wieku 40+. Największa aktywność użyt­kowników obserwowana jest między godzinami 17 a 21. Dniem, w którym panuje naj­większy ruch jest niedziela, a miesiącami o największej częstotliwości odwiedzin są grudzień i sty­czeń.Serio, mało rzeczy mnie triggeruje tak jak to chore „Xd”. Kombinacji x i d można używać na wiele wspaniałych sposobów. Coś cię śmieszy? Stawiasz „xD”. Coś się bardzo śmieszy? Śmiało: „XD”! Coś doprowadza Cię do płaczu ze śmiechu? „XDDD” i załatwione. Uśmiechniesz się pod nosem? „xd”. Po kłopocie.A co ma do tego ten bękart klawiaturowej ewolucji, potwór i zakała ludzkiej estetyki - „Xd”? Co to w ogóle ma wyrażać? Martwego człowieka z wywalonym jęzorem? Powiem Ci, co to znaczy. To znaczy, że masz w telefonie włączone zaczynanie zdań dużą literą, ale szkoda Ci klikać capsa na jedno „d” później. Korona z głowy spadnie? Nie sondze. „Xd” to symptom tego, że masz mnie, jako rozmówcę, gdzieś, bo Ci się nawet kliknąć nie chce, żeby mi wysłać poprawny emotikon. Szanujesz mnie? Używaj „xd”, „xD”, „XD”, do wyboru. Nie szanujesz mnie? Okaż to. Wystarczy, że wstawisz to słabe „Xd” w choć jednej wiadomości.Zamienię każdy oddech w niespokojny wiatrBy zabrał mnie z powrotem tam, gdzie masz swój światPoskładam wszystkie szepty w jeden ciepły krzykŻeby znalazł się aż tam, gdzie pochowałaś snyJuż teraz wiem, że dni są tylko po toBy do Ciebie wracać każdą nocą złotąNie znam słów co mają jakiś większy sensJeśli tylko jedno, jedno tylko wiemByć tam, zawsze tam, gdzie TyNie pytaj mnie o jutro, to za tysiąc latPłyniemy białą łódką w niezbadany czasPoskładam nasze szepty w jeden ciepły krzykBy już nie uciekły nam, by wysuszyły łzyJuż teraz wiem, że dni są tylko po toBy do Ciebie wracać każdą nocą złotąNie znam słów co mają jakiś większy sensJeśli tylko jedno, jedno tylko wiemByć tam, zawsze tam, gdzie TyJuż teraz wiem, że dni są tylko po toBy do Ciebie wracać każdą nocą złotąNie znam słów co mają jakiś większy sensJeśli tylko jedno, jedno tylko wiemByć tam, zawsze tam, gdzie TyBudzić się I chodzić spać we własnym niebieByć tam, zawsze tam, gdzie tyŻegnać się co świt I wracać znów do CiebieByć tam, zawsze tam, gdzie tyBudzić się I chodzić spać we własnym niebieByć tam, zawsze tam, gdzie ty, jeZawsze tam, gdzie tyZawsze tam, gdzie tyZawsze tam, gdzie tyZawsze tam, gdzie ty, jeBoli mnie głowa i nie mogę spać,Chociaż dokoła wszyscy już posnęli,Nie mogę leżeć a nie mogę wstać, Mija ostatnia nocka w mojej celi.Tylko noc, noc, noc, płoną światła lamp,Nocny reflektor teren przeczesuje,Owo światło to jak ja dobrze znam,Nigdy nie gaśnie ktoś zawsze obserwuje.Nie wiem czy wierzę jej czy nie wierzę,Wierzę jej czy nie wierzę.Ostatnia doba jutro będę tam,Ale na razie ciągle jestem tutaj,Nie mogę leżeć a nie mogę spać,"Gad" po "betonce" kamaszami stuka.Tylko noc, noc, noc, płoną światła ramp,Nocny reflektor teren przeczesuje,Owo światło to jak ja dobrze znam,Nigdy nie gaśnie ktoś zawsze obserwuje.Nie wiem czy wierzę jej czy nie wierzę,Wierzę jej czy nie wierzę.Boli mnie głowa i nie mogę spać,Chociaż dokoła wszyscy już posnęli,Nie mogę leżeć a nie mogę wstać,Parę lat życia darmo diabli wzięliTylko noc, noc, noc, płoną światła ramp,Nocny reflektor teren przeczesuje,Owo światło to jak ja dobrze znam,Nigdy nie gaśnie ktoś zawsze obserwuje.Nie wiem czy wierzę jej czy nie wierzę,Wierzę jej czy nie wierzę.Gdy przyjdzie ranek stanę u twych bram,Się pożegnałem bez do widzenia,Nie wiem czy będziesz tam,Nie ma znaczenia wychodzę z więzienia.Tylko noc, noc, noc, płoną światła ramp,Nocny reflektor teren przeczesuje,Owo światło to jak ja dobrze znam,Nigdy nie gaśnie ktoś zawsze obserwuje.Nie wiem czy wierzę jej czy nie wierzę,Wierzę jej czy nie wierzę.Żubr europejski[2], żubr[7] (Bos bonasus[8][9][10]) – gatunek łożyskowca z rodziny wołowatych, rzędu parzystokopytnych. W 2013 roku światowa liczebność gatunku wynosiła 5249 osobników, z czego 1623 przebywało w hodowlach zamkniętych, a 3626 żyło w wolnych i w półwolnych populacjach[11]. Według danych z 2013 roku w Polsce żyło 1377 żubrów, z czego większość (1138) w stadach wolnościowych (pięć populacji)[11], z końcem 2017 liczba ta wzrosła do 1873 osobników[12], z końcem 2019 do 2269 zwierząt[13], a u schyłku 2020 do 2316[14]. W 2021 roku liczebność wynosiła 2429 osobników (w tym 206 w hodowlach zagrodowych (76 samców oraz 130 samic) i 2223 w hodowlach wolnych)[15].