Guess who's backKrótko o mnie:- Ratownik wodny w czynnej służbie- Pasjonat broni i wojskowości- Fan mitologii nordyckiej i ludu Normanów - Prowadzący grupę o charakterze paramliitarnym- Zdegenerowany człowiek o wysublimowanym poczuciu humoruDawniej byłem znany i szanowany pod nickiem edek526, a potem umarłem razem z moimi kategoriami (Wojsko, Broń i Militaria).Aktualnie zaglądam sporadycznie, żeby od czasu do czasu nakierować zbłąkane duszyczki.Z nudów i chęci zdobycia kolejnego osiągnięcia, rozpisuję się na dłużej.I tak nikt tego nie czyta, ale jeżeli posunąłeś/aś się do tego, by mnie stalkować to zostaw po sobie coś w komentarzu. Tak z czystej ciekawości xDJeśli chodzi o broń, militaria i ogólnie wojskowość, to jestem chyba już troszeczkę jebnięty na tym punkcie. Początki sięgają jeszcze przedszkola, gdy bawiłem się z kumplem żołnierzykami, to jest chyba taki punkt przełomu. Pamiętam jak zawsze odtwarzaliśmy sceny z naszego ulubionego wtedy serialu: "Czterej Pancerni i Pies". Konkretniej scenę z przeprawy czołgów na barce. Piękne czasy. Potem zaczęliśmy biegać z karabinami po polach i łąkach. Tak, jestem ze wsi.Na świecie chyba tylu Niemców nie ma, ilu my w tym czasie "zabiliśmy", broniąc naszego kraju przed hitlerowską agresją. Była Wizna, były Studzianki, był cały rajd na Berlin. Wszystko podsycały na dodatek gry, konkretniej te z serii "Rajd na Berlin" właśnie oraz pierwsze odsłony "Call of Duty". W wieku siedmiu lat potrafiłem już nazwać podstawowe uzbrojenie - MP40, PPSh-41, Mosin Nagant, M1 Garand.... Marzenia się spełniły, gdy ojciec spiracił mi pierwszą odsłonę Red Orchestry. Dwójka wtedy oczywiście już istniała, ale mój komputer był za słaby, żeby ją odpalić. A mimo to Ostfront spełniał moje wymagania. Godziny spędzone na walce z botami przeciwko botom dawały mi więcej frajdy niż jakakolwiek kampania w Call of Duty. Później zaczęło się jeżdżenie na różne wystawy militarne...|Pamiętam do dzisiaj emocje związane ze spełnionym marzeniem siedzenia w środku T34, trzymania w rękach pepszy czy innych, drugowojennych konstrukcji. To były czasy. Wtedy też zdobyłem pierwszy "poważny" sprzęt wojskowy. Maskę MC-1, PRLowski chlebak oraz hełm wz.67. Moja wiedza wtedy nie była przesadnie duża i wierzyłem, że to jest POLSKIE i DRUGOWOJENNE. Tak jak to pierwsze się zgadzało, tak to drugie już niekoniecznie. Świetnie też wspominam czasy zabaw w czołgu, jaki zbudował mi mój ojciec ze starych opon, rury PCV i palet. Ileż to spędziliśmy czasu w tych czterech paletowych ścianach. Te młodzieńcze czasy dały też początek zamiłowaniu do ratownictwa. Nie wiem skąd mi się to wzięło i dlaczego, ale podczas naszych zabaw zawsze to ja latałem z torbą z bandażami i "łatałem" wszystkich po kolei. Gdy trochę podrosłem minęło mi zamiłowanie do drugiej wojny światowej i przerodziło się bardziej w kierunek wojsk współczesnych - a dokładniej jednostek specjalnych. Każdy pasjonat ma w swoim życiu moment, w którym poznaje GROM, w moim życiu przypadło to na wiek około 10 lat. I znowu było latanie z kumplem po polach, tylko tym razem strzelanie nie odbywało się do Niemców, a do Rosjan, Afgańczyków czy innych terrorystów. Czasy te pokryły się mniej więcej z premierą Battlefielda 3 lub 4. Mój komputer również nie radził sobie z tymi grami, ale mogłem sobie w nie spróbować na konsoli PS3 u mojego znajomego.