Greek Archaeology

Entre los años 2016-2017 se desarrolló una excavación arqueológica en la necrópolis del Toro (Alcubillas, Ciudad Real), dónde documentamos entre otras la sepultura T5 a/b/c. Este es el contexto de un escarabeo egipcio que puede datarse en los primeros reinados de la Dinastía XXVI, fechable en los siglos VII-VI a. C. Se trata de una de las once piezas incorporadas al ajuar de esa tumba, que contiene tres urnas cerámicas con los restos cremados de tres individuos bien representados. Se presentan además algunas conclusiones del estudio antropológico de la tumba, así como un detallado análisis morfológico, tipológico y cronológico del escarabeo de un faraón llamado Psamético.

The aim of this research is to determine whether palaeoparasitological analysis of mineralized concretions found within a stone vessel from the Roman city of Viminacium can shed light on its past use. The ruins of Viminacium, the capital of the Roman province of Moesia Superior, are situated 90 km southeast of the Belgrade in Serbia, and about 12 km from the town of Kostolac in the vicinity of villages Stari Kostolac and Drmno. It was established as a military camp in the first century CE with a legion permanently stationed there. The stone vessel was discovered during systematic archaeological excavations of the public bath complex with a public toilet near the amphitheater in Viminacium. The finding is dated by relative chronology in the second half of the third century. The vessel is topologically defined as a mortarium according to shape and size. Mineralized deposits were preserved inside the vessel rim, sides, 2 and base. Microscopic analysis of the mineralized deposit revealed eggs of intestinal nematode roundworms (most likely Ascaris sp., but possibly Pterygodermatites sp.) from the sides and base of the vessel. This is the first time that parasite eggs have been identified from concretions inside a Roman stone vessel, and have strong parallels with a previous finding of parasite eggs in mineralized deposits from a ceramic chamber pot from late antique Sicily. The finding suggests the possible use, or secondary use, and function of the stone vessel as a sanitary item (such as storing wiping implements) for personal hygiene in the public bath of Viminacium. Further paleoparasitological research requires a systematic analysis of calcified deposits from Roman period stone vessels for more clear insights into their function, use and reuse.

RESUMEN: En este artículo se aborda el estudio monográfico de una crátera de campana ática adscrita al Retorted Painter, un taller del segundo cuarto del siglo IV a. C. que fue definido e integrado dentro del grupo de Telos por Beazley. Dicha crátera fue utilizada como urna para contener los restos cremados de una mujer de entre cuarenta y cincuenta años de edad. El contexto arqueológico de dicha crátera supone un caso extraordinario dentro de la cultura ibérica, ya que sobre la sepultura se documentaron varios cráneos humanos inhumados. El análisis exhaustivo de la pieza y sus paralelos también permite actualizar toda la información relativa a las obras del Retorted Painter en la península ibérica, así como su contexto dentro del comercio de productos griegos en la Meseta meridional.
ABSTRACT: In this paper we study an Attic bell-crater attributed to the Retorted Painter, a workshop from the second quarter of the 4th century BC that was defined and integrated into the Telos Group by Beazley. This crater was used as an urn to contain the cremated remains of a woman between forty and fifty years of age. The archaeological context of this crater is an extraordinary case within Iberian culture, as some human skulls were documented interred over the burial. The exhaustive analysis of the piece and its parallels also allows us to update all the information relating to the works of the Retorted Painter in the Iberian Peninsula, as well as its context within the trade of Greek products in the southern Meseta.

Abstract in english: In the context of today's reality,this paper explores the conditions and mechanisms of the establishment of modern urban context. One of the topics to be discussed is whether and to what extent the particular conditions of the environment (climate, river, topography, green spaces) in which a society is born and developped, affect its characteristics, as well as all kinds of relationships that appear in it. In an attempt to clarify these questions, we firstly analyse the critical issues that contemporary cities are currently facing, as well as a brief outline of how this study is aiming to contribute, in identifying the appropriate planning methods for building noble cities in our time. Therefore, under what conditions can historical spaces be included in the modern city so that they simultaneously address the widest possible part of society and interact with the rest of the urban functions? How does the visitor enter, orient himself and identify with the place? How does this approach translate to the landscape?

Περίληψη: Στα πλαίσια της σημερινής παγκόσμιας πραγματικότητας η παρούσα διάλεξη διερευνά τις συνθήκες και τους μηχανισμούς σύστασης του σύγχρονου αστικού βίου. Ένα από τα θέματα προς διαπραγμάτευση είναι αν και κατά πόσο οι ιδιαίτερες συνθήκες του περιβάλλοντος (κλίμα, ποτάμι, τοπογραφία, πράσινοι χώροι, κλπ) μέσα στο οποίο γεννιέται και αναπτύσσεται μια κοινωνία, επηρεάζουν τα χαρακτηριστικά της, καθώς και όλων των ειδών τις σχέσεις που εμφανίζονται μέσα σ’ αυτήν. Στην προσπάθεια αποσαφήνισης των προηγούμενων ερωτημάτων, αρχικά επιχειρείται μια γενική αναφορά των κρίσιμων ζητημάτων με τα οποία έρχονται αντιμέτωπες οι σύγχρονες πόλεις και σκιαγραφείται συνοπτικά ο τρόπος που η παρούσα μελέτη θα συμβάλλει στον εντοπισμό των κατάλληλων μεθόδων σχεδιασμού. Για το λόγο αυτό, κρίθηκε σκόπιμη η εύρεση των κατάλληλων σχεδιαστικών προτάσεων μέσω παραδειγμάτων εφαρμογής τέτοιων χειρισμών σε πόλεις, στις οποίες το βάθος ιστορίας και η εξάρτηση των νεότερων ιδεολογικών, πολιτικών και πολιτισμικών προσεγγίσεων από την ιστορική αναφορά, εμφανίζονται ως κεντρικά. Ακριβώς, εδώ, εντάσσονται τα προσωπικά ερωτήματα που υποκινούν μια τέτοια διερεύνηση: Κάτω από ποιες συνθήκες μπορούν να ενταχθούν οι ιστορικοί χώροι στη σύγχρονη πόλη ώστε να απευθύνονται παράλληλα στο ευρύτερο κατά το δυνατό τμήμα του κοινωνικού συνόλου και να συνδιαλέγονται με τις υπόλοιπες αστικές λειτουργίες; Πώς μία πόλη με κηρυγμένο από την UNESCO διατηρητέο ιστορικό κέντρο μπορεί να παρουσιάζει τέτοια πυκνότητα κατοίκησης και τέτοια ζωντάνια στο ίδιο το κέντρο;  Πώς ο επισκέπτης εισδύει, προσανατολίζεται και ταυτίζεται με τον τόπο; Πώς μεταφράζεται αυτή προσέγγιση στο φυσικό τοπίο;