Przejdź do zawartości

36 Lekka Brygada Pancerna (ZSRR)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
36 Lekka Brygada Pancerna
36-я танковая бригада
Historia
Państwo

 ZSRR

Działania zbrojne
II wojna światowa
kampania wrześniowa
Organizacja
Rodzaj sił zbrojnych

Armia Czerwona

Rodzaj wojsk

wojska pancerne

Podległość

5 Armia

T-26

36 Lekka Brygada Pancerna, znana jako: 36 Brygada Czołgów Lekkich, 36 Brygada Pancerna (ros. 36-я танковая бригада) – jedna z brygad radzieckich wojsk pancernych, m.in. okresu II wojny światowej.

Wchodziła w skład XV Korpusu Strzelców Szepietowskiej Grupy Armii w Kijowskim Specjalnym Okręgu Wojskowym, a po jego przemianowaniu we wrześniu 1939 we Froncie Ukraińskim.

W dniu agresji na Polskę brygada posiadała 301 czołgów T-26 i 24 samochody pancerne[1].

Do działań brygada wyprowadziła 220 czołgów. Po ich zakończeniu pozostało 200 sprawnych czołgów. Na trasach marszu pozostawiono 20 czołgów[2]. Zginęło 4 żołnierzy, a 4 zostało rannych[2].

Struktura organizacyjna

[edytuj | edytuj kod]
W 1939[3]
  • 148 batalion czołgów
  • 149 batalion czołgów
  • 152 batalion czołgów
  • 153 batalion czołgów
  • 272 batalion remontowy

Dowódcy brygady

[edytuj | edytuj kod]
  • kombrig Michaił Bogomołow (był w 1939)[4]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Janusz Magnuski, Maksym Kołomijec: Czerwony blitzkrieg; wrzesień 1939; sowieckie wojska pancerne w Polsce. Warszawa: Pelta, 1994. ISBN 83-85314-03-2.
  • Vladimir Beshanov, Czerwony Blitzkrieg, ISBN 978-83-926205-2-5.
  • Piotr Zarzycki: Suplement do września 1939. Ordre de Bataille armii niemieckiej, słowackiej i sowieckiej wraz z obsadami personalnymi. Warszawa: Księgarnia Historyczna, 2014. ISBN 978-83-933204-7-9.