Przejdź do zawartości

24 Lekka Brygada Pancerna (ZSRR)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
24 Brygada Pancerna
24-я танковая бригада
Ilustracja
Płk Piotr Fotczenkow, dowódca 24 BPanc. w czasie kampanii wrześniowej
Historia
Państwo

 ZSRR

Działania zbrojne
II wojna światowa
kampania wrześniowa
Organizacja
Rodzaj sił zbrojnych

Armia Czerwona

Rodzaj wojsk

wojska pancerne

Podległość

2 Korpus Kawalerii

Czołgi T-28, używane w 24 BPanc.

24 Brygada Lekkich Czołgów, znana jako: 24 Brygada Czołgów, 24 Brygada Pancerna (ros. 24-я танковая бригада) – jedna z brygad radzieckich wojsk pancernych, m.in. okresu II wojny światowej. Wchodziła w skład 2 Korpusu Kawalerii Wołoczyskiej Grupy Armii w Kijowskim Specjalnym Okręgu Wojskowym, a po jego przemianowaniu we wrześniu 1939 we Froncie Ukraińskim.

W dniu agresji na Polskę brygada posiadała 8 czołgów T-26, 205 czołgów BT i 28 samochodów pancernych[1].

Do działań brygada wyprowadziła 237 wozów bojowych. Po ich zakończeniu pozostało 195 sprawnych wozów bojowych. Straty bojowe to 2 czołgi. Ponadto na trasach marszu pozostawiono 40 wozów bojowych[2]. Zginęło 7 żołnierzy, a 16 zostało rannych[2].

Agresja ZSRR na Polskę

[edytuj | edytuj kod]

W czasie agresji sowieckiej na Polskę brała udział w rajdzie na Tarnopol, nacierając na miasto od północy.

24 Brygada Czołgów pod dowództwem pułkownika P. S. Fotczenkowa, razem ze 136 Pułkiem Strzeleckim 97 Dywizji Strzeleckiej, przeszła przez Dobrowody i obchodząc Tarnopol od północnego zachodu około godz. 22 dotarła do jego zachodnich krańców, gdzie rozpoczęła ich „oczyszczanie” z polskich jednostek.

Sowieci nie napotkali większego oporu, ale nie obeszło się też bez sporadycznej wymiany ognia jak ostrzał wojsk sowieckich przez Polaków z kościelnej wieży.

Według meldunku dowódcy 24 BPanc płk. P.S. Fołczenkowa, brygada wzięła do niewoli około 2000 oficerów i 40000 polskich żołnierzy[3].

Dowództwo brygady

[edytuj | edytuj kod]

Dowódcy:

  • płk Piotr Fotczenkow (był w 1939)[4]

Szefowie sztabu:

  • płk Wasilij Dubiański[5]

Struktura organizacyjna

[edytuj | edytuj kod]
W 1939[6]
  • 101 batalion czołgów
  • 102 batalion czołgów
  • 106 batalion czołgów
  • 117 batalion czołgów
  • 218 batalion rozpoznawczy
  • 338 batalion transportowy
  • 263 batalion remontowy

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Janusz Magnuski, Maksym Kołomijec: Czerwony blitzkrieg; wrzesień 1939; sowieckie wojska pancerne w Polsce. Warszawa: Pelta, 1994. ISBN 83-85314-03-2.
  • Piotr Zarzycki: Suplement do września 1939. Ordre de Bataille armii niemieckiej, słowackiej i sowieckiej wraz z obsadami personalnymi. Warszawa: Księgarnia Historyczna, 2014. ISBN 978-83-933204-7-9.
  • Vladimir Beshanov, Czerwony Blitzkrieg, ISBN 978-83-926205-2-5.