Oto co wiemy o życiu założyciela Ikei, Invara Kamprada

Z czasem rozszerzył ofertę produktów, którymi handlował m.in. o ozdoby choinkowe, przybory do pisania oraz nasiona.

Czarne karty w życiorysie Ingvara Kamprada

Rodzice Kamprada byli emigrantami z Niemiec. Życiorys szwedzkiego potentata obfituje w mniejsze czy większe kontrowersje. Największe oburzenie wywołało jednak ujawnienie jego faszystowskiej przeszłości. Jako nastolatek, Ingvar Kamprad dołączył do młodzieżowego ruchu nazistowskiego, będąc pod wpływem poglądów swojej babci, wielkiej admiratorki Hitlera.

Wiele lat później, już jako prezes Ikei, nazywał tę decyzję "największym błędem swojego życia". Napisał nawet list do pracowników, w którym prosił ich o wybaczenie. Nie wiadomo jednak, kiedy dokładnie opuścił ruch i na ile tak naprawdę zmienił swoje poglądy.

Nagroda za szkolne wyniki pozwoliła Kampradowi założyć Ikeę

Kiedy Ingvar Kamprad skończył 17 lat, otrzymał od swojego ojca pewną sumę pieniędzy jako nagrodę za dobre wyniki w szkole, których osiągnięcie utrudniała mu dysleksja. To właśnie za tę gotówkę Kamprad w 1943 r. otworzył Ikeę. Nazwa firmy stanowi akronim powstały z wyrazów: Ingvar, Kamprad, Elmtaryd (nazwa farmy, na której wychowywał się Kamprad, Agunnaryd (nazwa parafii, w której leżała farma Kampradów).

Przez 5 początkowych lat nie sprzedawał mebli, lecz głównie przedmioty domowego użytku, jak np. ramki na zdjęcia. Pierwszy sklep Ikei otwarto w 1953 r. W 1956 r. Kamprad zrewolucjonizował rynek meblarski, wprowadzając funkcję z angielskiego nazywaną "flatpacking", czyli sprzedawanie mebli w częściach do samodzielnego złożenia przez klienta.

Konsumenci zachwycili się tym, co oferował im Kamprad. Jego firma rosła w szybkim tempie i zaczęła stanowić na tyle groźną konkurencję, że inne szwedzkie firmy meblowe zaczęły protestować. Na początku lat 60. Szwedzki Związek Sprzedawców Mebli nakłonił rodzimych przedsiębiorców do bojkotowania Ikei. W poszukiwaniu ratunku Kamprad zwrócił się w kierunku Polski. Nawiązał kontakt z fabryką w Radomsku i tam też przeniósł część produkcji. To pomogło mu uratować firmę przed kryzysem.

Trudny charakter pomógł, a nie przeszkodził Kampradowi osiągnąć sukces

Ingvar Kamprad ma adoptowaną córkę oraz trzech biologicznych synów, których zaangażował w prowadzenie firmy.

Przez całe życie założyciel Ikei podkreślał swój patriotyzm. Mimo miłości do Szwecji opuścił ją w 1973 r. i zamieszkał w Lozannie w Szwajcarii. Powodem tej decyzji były, jego zdaniem, zbyt wysokie podatki, jakie musiał płacić w swojej ojczyźnie. Do Szwecji Kamprad powrócił dopiero w 2013 r., gdy po śmierci żony (2011 r.) postanowił być bliżej rodziny i przyjaciół.

To niejedyny przykład skrajnej oszczędności czy też skąpstwa Ingvara Kamprada. Mimo że w 2014 r. jego majątek oszacowano na 40 mld dolarów, właściciel Ikei mieszkał w niewielkim domu, jeździł wysłużonym samochodem Volvo, korzystał z lotów rejsowych, żywił się skromnie, nocował w tanich hotelach itd. Jego zdaniem, właśnie ta cecha, w połączeniu ze skrupulatnością, uporem i pewną kłótliwością, pozwoliła mu osiągnąć tak wielki sukces.

Mimo że Kamprad pozwolił swoim synom Peterowi, Jonasowi oraz Mathiasowi pełnić ważne funkcje w Ikei, do samej śmierci rządził firmą. W 2014 r. powiedział: "mam tak dużo pracy, że nie mam czasu umierać".

Invar Kamprad zmarł 27 stycznia 2018 r. W chwili jego śmierci Ikea miała 370 sklepów w 47 krajach.

WARTO WIEDZIEĆ: