Przejdź do zawartości

Spencer Cavendish

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Spencer Cavendish
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

23 lipca 1833
Holker Hall

Data i miejsce śmierci

24 marca 1908
Cannes

Lord przewodniczący Rady
Okres

od 29 czerwca 1895
do 19 października 1903

Poprzednik

lord Rosebury

Następca

lord Londonderry

Odznaczenia
Order Podwiązki (Wielka Brytania)

Spencer Compton Cavendish, 8. książę Devonshire KG, GCVO (ur. 23 lipca 1833 w Holker Hall w hrabstwie Lancashire, zm. 24 marca 1908 w Hotelu Metropol w Cannes) – brytyjski arystokrata i polityk, członek Partii Liberalnej i Partii Liberalno-Unionistycznej, minister w rządach lorda Russella, Williama Ewarta Gladstone’a, lorda Salisbury’ego i Arthura Balfoura.

Był najstarszym synem Williama Cavendisha, 7. księcia Devonshire, i lady Blanche Howard, córki 6. hrabiego Carlisle. Od 1858 r. nosił tytuł grzecznościowy markiza Hartington. Wykształcenie odebrał w Trinity College na Uniwersytecie Cambridge.

W 1857 r. został wybrany do Izby Gmin jako liberalny reprezentant okręgu North Lancashire. Miejsce w parlamencie utracił w 1868 r. W 1869 r. wygrał jednak wybory uzupełniające w okręgu Radnor. W 1880 r. zmienił okręg na North East Lancashire, a od 1885 r. reprezentował okręg wyborczy Rossendale.

Pierwszym stanowiskiem Hartingtona w rządzie był urząd cywilnego lorda Admiralicji, który objął w marcu 1863 r. Już w kwietniu tego samego roku został podsekretarzem stanu w Ministerstwie Wojny. Od lutego do czerwca 1866 r. stał na czele tego resortu. Po powrocie Partii Liberalnej do władzy w 1868 r. został poczmistrzem generalnym. W latach 1871–1874 był Głównym Sekretarzem Irlandii. W latach 1875–1880 stał na czele liberałów w Izbie Gmin. Po wygranej liberałów w wyborach 1880 r. proponowano mu stanowisko premiera, ale Hartington odmówił. Premierem został Gladstone, który powierzył Hartingtonowi tekę ministra ds. Indii. W latach 1882–1885 ponownie był ministrem wojny.

W tym czasie narastał spór między Gladstone’em a Hartingtonem na tle polityki irlandzkiej. Hartington sprzeciwiał się projektom przyznania Irlandii autonomii. Sprzeciw Hartingtona narastał od 1882 r., kiedy jego młodszy brat, lord Frederick Cavendish, zginął w zamachu zorganizowanym przez irlandzkich nacjonalistów. W 1886 r. doszło do rozłamu w Partii Liberalnej na tle kwestii irlandzkiej. Hartington stanął na czele nowo utworzonej Partii Liberalno-Unionistycznej. Po wyborach 1886 r. ponownie odrzucił propozycję objęcia stanowiska premiera i poparł konserwatywny rząd lorda Salisbury’ego. W 1887 r. ponownie odmówił zostania premierem.

Po śmierci ojca w 1891 r. odziedziczył tytuł 8. księcia Devonshire i zasiadł w Izbie Lordów. W 1895 r. został Lordem Przewodniczącym Rady. W 1902 r. został ponadto przewodniczącym Izby Lordów. Z obu tych stanowisk zrezygnował w 1903 r. w wyniku sporu o kształt polityki gospodarczej rządu.

Jego wieloletnią kochanką była kurtyzana Catherine Walters. 16 sierpnia 1892 r. poślubił w Mayfair Louisę von Alten (15 czerwca 1832 – 15 lipca 1911), córkę Karla Franza Victora, grafa von Alten, i Hermine de Schminke, wdowę po 7. księciu Manchester. Małżonkowie nie mieli razem dzieci

Książę Devonshire zmarł w 1908 r. na zapalenie płuc. Został pochowany 28 marca w Edensor w hrabstwie Derbyshire. Tytuł książęcy odziedziczył jego bratanek, Victor.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]