Przejdź do zawartości

Przyczółek (wojsko)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Przyczółek – jest to obszar na terytorium zajmowanym lub zagrożonym przez przeciwnika. Musi on być utrzymany, lub co najmniej kontrolowany tak, by zapewnić możliwość ciągłości załadunku, lądowania lub przekraczania go przez siły i środki oraz/lub zapewniający przestrzeń manewrową wymaganą do kolejnych działań.

Z terminem tym łączą się także:

  • przyczółek lotniczy – jest to wyznaczony obszar na terenie przeciwnika lub terenie zagrożonym, który po zdobyciu i utrzymaniu, zapewnia możliwość prowadzenia ciągłego lądowania sił i środków, jak i również zapewnia odpowiednią przestrzeń manewrową, konieczną do przeprowadzenia kolejnych działań. Zazwyczaj jest to obszar uchwycony w wyniku prowadzenia działań desantowo-szturmowych. Może figurować także jako wyznaczone miejsce w obszarze działań wykorzystywane jako baza zaopatrzenia i ewakuacji drogą powietrzną.
  • przyczółek morski – wyznaczony obszar znajdujący się na wybrzeżu przeciwnika lub potencjalnego przeciwnika, który po zdobyciu i utrzymaniu, zapewnia możliwość prowadzenia ciągłego lądowania sił i środków, jak również zapewnia odpowiednią przestrzeń manewrową konieczną do przeprowadzenia kolejnych działań na lądzie.
  • rubież przyczółka – granica rejonu celu przy rozwijaniu przyczółka.

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • AAP-6 Słownik terminów i definicji NATO. Wydanie 2006
  • Marian Laprus [red.]: Leksykon wiedzy wojskowej. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1979, s. 364. ISBN 83-11-06229-3.