Przejdź do zawartości

Georg Dertinger

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Georg Dertinger
Ilustracja
Georg Dertinger (1949)
Data i miejsce urodzenia

25 grudnia 1902
Berlin

Data i miejsce śmierci

21 stycznia 1968
Lipsk

Zawód, zajęcie

dziennikarz, polityk

Narodowość

niemiecka

Stanowisko

minister spraw zagranicznych NRD (1949–1953)

Georg Dertinger (ur. 25 grudnia 1902 w Berlinie, zm. 21 stycznia 1968 w Lipsku) – niemiecki dziennikarz i polityk, minister spraw zagranicznych NRD (1949–1953).

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Po ukończeniu studiów z dziedziny prawa i ekonomii pracował dla gazety „Magdeburger Volkszeitung”, a później „Stahlhelm”. Był członkiem Niemieckiej Narodowej Partii Ludowej (Deutschnationale Volkspartei, DNVP) oraz bliskim współpracownikiem Franza von Papena. W latach 30. pracował w gazecie „Dienst aus Deutschland” i innych pismach lokalnych.

Po zakończeniu II wojny światowej był współzałożycielem oraz członkiem zarządu CDU w NRD. W 1949 uzyskał mandat posła do Izby Ludowej. W tym samym roku mianowano go ministrem spraw zagranicznych w rządzie Otto Grotewohla. 6 lipca 1950 wraz z premierem podpisał Układ Zgorzelecki między Polską a NRD.

15 stycznia 1953 aresztowany, przetrzymywany w więzieniu Stasi w Berlin-Hohenschönhausen (1953-1954), skazany przez Sąd Najwyższy NRD w procesie pokazowym na 15 lat więzienia za „szpiegostwo i współpracę ze służbami specjalnymi państw zachodnich”[1], karę odbywał w zakładzie w Budziszynie.

W 1964 ułaskawiony, podjął pracę w Wydawnictwie Sankt Benno w Lipsku.

Wraz z Dertingerem represjom poddano całą rodzinę: żonę (skazana na 8 lat), syna Rudolfa (skazany na 3 lata, później uciekł do RFN, gdzie został dziennikarzem), matkę (aresztowana, a później zesłana w Rudawy), córkę Oktavię (aresztowana, a później wysłana do babci w Rudawach), syna Christiana (oddano go na wychowanie nowym rodzicom związanym z SED).

Odznaczony m.in. Orderem Polonia Restituta.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Od 1952 osobisty sekretarz Dertingera Gerold Rummler zbierał na niego kompromitujące materiały, które przekazywał Stasi. Później uciekł z NRD do Niemiec Zachodnich.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]