Łapcie (obuwie)
Wygląd
![](https://cdn.statically.io/img/upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/f/f9/%D0%A0%D1%83%D1%81%D1%81%D0%BA%D0%B8%D0%B5_%D0%BB%D0%B0%D0%BF%D1%82%D0%B8.jpg/220px-%D0%A0%D1%83%D1%81%D1%81%D0%BA%D0%B8%D0%B5_%D0%BB%D0%B0%D0%BF%D1%82%D0%B8.jpg)
![](https://cdn.statically.io/img/upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/e/e4/%C5%81ape%C4%87_za%C5%82o%C5%BCony_na_lnian%C4%85_onuc%C4%99.png/220px-%C5%81ape%C4%87_za%C5%82o%C5%BCony_na_lnian%C4%85_onuc%C4%99.png)
Łapcie (dawniej regionalnie także postoły, kurpie[1]) – dawne chodaki wyplatane techniką krzyżową z taśm łyka, najczęściej lipy, brzozy lub wiązu. Czasem używano także witek wierzbowych. Wkładane były na stopy owinięte w onuce i przywiązywane rzemieniem bądź sznurkiem. Noszono je na co dzień, do pracy, przez cały rok. Jako że były nietrwałe, niekiedy je wzmacniano, podszywając podeszwę kawałkami skóry[2].
Nosili je mieszkańcy Polski (m.in. Kurpie, Podlasianie i Lasowiacy), północnej części obecnej Ukrainy, Białorusi, Rosji, Litwy, Łotwy, Estonii, a także Finlandii. Używane były jeszcze w XIX wieku, a na niektórych terenach nawet w pierwszych dekadach XX wieku[2].