Naar inhoud springen

Zeeklit

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Zie Zeeklit (doorverwijspagina) voor andere betekenissen van Zeeklit.
Zeeklit
Zeeklit
Taxonomische indeling
Rijk:Animalia (Dieren)
Stam:Echinodermata (Stekelhuidigen)
Klasse:Echinoidea (Zee-egels)
Infraklasse:Irregularia
Orde:Spatangoida
Familie:Loveniidae
Geslacht:Echinocardium
Soort
Echinocardium cordatum
(Pennant, 1777)
Originele combinatie
Echinus cordatus
Afbeeldingen op Wikimedia Commons Wikimedia Commons
Zeeklit op Wikispecies Wikispecies
(en) World Register of Marine Species
Portaal  Portaalicoon   Biologie

De zeeklit[1][2][3][4], hartegel[5][6][3] of hartvormige zeeklit[7][8][9][10][5], Echinocardium cordatum (Pennant, 1777),[11] is een zee-egel die ingegraven in het zand leeft.

De zeeklit wordt tot 6 centimeter groot, en is bezet met korte grijze stekels.

De zeeklit leeft tot 20 cm diep ingegraven in de zachte zeebodem en kan zich daar ook voortbewegen. Vaak vestigen de dieren zich in kolonies van wel 20 exemplaren per vierkante meter. Speciale voetjes van het watervaatstelsel houden een tot 15 cm lange buis naar het bodemoppervlak open, waardoor zuurstofrijk water langs het dier kan stromen.

Verspreiding en leefgebied

[bewerken | brontekst bewerken]

Hij komt algemeen voor in zandbodems van de Noordzee, van Noordwest-Frankrijk tot Noorwegen, en in de gehele Middellandse Zee.