Naar inhoud springen

Russisch voetbalelftal (mannen)

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Rusland
Vlag van Rusland
Bijnaam Наши парни (Onze mannen)

Сборная (Nationaal voetbalelftal)

Kledingsponsor Adidas
FIFA-ranglijst 33 Gestegen 2 (20 juni 2024)
Hoogste ranking 3e (apr-mei 1996)
Laagste ranking 70e (jun 2018)
Associatie Rossieskie Foetbol'nyi Sojoez
Bondscoach Vlag van Rusland Valeri Karpin
Stadion Olympisch Stadion Loezjniki
Meeste interlands Sergej Ignasjevitsj (127)
Topscorer Aleksandr Kerzjakov (30)
Wedstrijden
Eerste interland:
Vlag van Finland Finland 2–1 Rusland Vlag van Rusland
(Stockholm, Zweden; 30 juni 1912)
Grootste overwinning:
Vlag van Rusland Rusland 9–0 San Marino Vlag van San Marino
(Saransk, Rusland; 8 juni 2019)
Grootste nederlaag:
Vlag van Duitsland Duitsland 16–0 Rusland Vlag van Rusland
(Stockholm, Zweden; 1 juli 1912)
Wereldkampioenschap
Optredens 4 (eerste keer: 1994)
Beste resultaat Kwartfinale (2018)
Europees kampioenschap
Optredens 6 (eerste keer: 1996)
Beste resultaat Halve finale (2008)
Thuis
Uit

Het Russisch voetbalelftal (Russisch: Сбо́рная Росси́и по футбо́лу, Sbornaja Rossii po foetboloe) is een team van voetballers dat Rusland vertegenwoordigt in internationale wedstrijden. Van 1923 tot 1992 kwamen Russische voetballers uit voor het voetbalelftal van de Sovjet-Unie. Op het EK voetbal van 1992 was het land actief als deel van het Gemenebest van Onafhankelijke Staten. Het grootste succes tot op heden is het bereiken van de halve finale op het EK 2008.

Al rond de eeuwwisseling werd er gevoetbald in Sint-Petersburg, maar een echte nationale voetbalbond werd pas in 1912 opgericht. De eerste interland werd gespeeld op 30 juni 1912 tegen het Grootvorstendom Finland en werd met 2–1 verloren. Deze wedstrijd werd gespeeld op de Olympische Spelen in Stockholm. In principe was het echter nog geen officiële interland, daar Finland op dat moment nog deel uitmaakte van het Russische keizerrijk. Als verliezer mocht Rusland nog deelnemen aan het troosttoernooi en trof daar Duitsland. Het werd maar liefst 16–0 voor de Duitsers, waarvan tien goals van de voet van Gottfried Fuchs.

In 1910 speelde Rusland al eens tegen Bohemen, maar deze wedstrijd, die ze met 5–4 wonnen wordt niet als officieel beschouwd door de FIFA. Er werden wedstrijden gepland tegen Duitsland en Frankrijk in 1915, maar door het uitbreken van de Eerste Wereldoorlog werden deze geschrapt. In 1923 werd het elftal opgevolgd door het voetbalelftal van de Sovjet-Unie.

Na de ontmanteling van de Sovjet-Unie ging Rusland verder als onafhankelijke staat. De eerste officiële interland na de EK-eindronde 1992 in Zweden, waar Rusland nog deel uitmaakte van het Gemenebest van Onafhankelijke Staten, werd gespeeld op 16 augustus 1992 in Moskou. Tegenstander was Mexico, dat met 2-0 werd verslagen dankzij doelpunten van Valeri Karpin (strafschop) en Dmitriy Popov. De eerste jaren vanaf 1992 waren niet al te succesvol. Twee keer werd het WK gehaald en twee keer het EK, maar verder dan de eerste ronde kwamen de Russen nooit. In 2006 werd de Nederlandse trainer Guus Hiddink benoemd tot bondscoach (met oud-Feyenoorder Igor Kornejev als zijn assistent) met als doel het Russische voetbal groots op de kaart te zetten. De Russen behaalden in de kwalificatiereeks voor het EK 2008 in Oostenrijk en Zwitserland de tweede plaats achter Kroatië waardoor ze zich, ten koste van Engeland, voor de EK-eindronde plaatsten. Op dat toernooi bereikten ze de halve finale door Nederland in de kwartfinale te verslaan. De finale haalde het elftal niet; de latere kampioen Spanje was met 3–0 te sterk. Op 13 februari 2010 maakte Hiddink bekend te stoppen als bondscoach van Rusland. Zijn in de zomer aflopende contract werd niet verlengd. "Na een zeer prettig gesprek met de nieuwe bondsvoorzitter is besloten dat we na het aflopen van mijn contract op 30 juni uit elkaar gaan", verklaarde Hiddink in zijn column in dagblad De Telegraaf.[1] Onder leiding van Hiddink wist Rusland zich vervolgens niet te plaatsen voor het WK voetbal 2010 in Zuid-Afrika.

WK-eindronde 2014

[bewerken | brontekst bewerken]

Rusland, de organisator van het volgende WK voetbal in 2018, blameerde zichzelf in 2014 opnieuw bij de wereldtitelstrijd. Ook bij het derde optreden wist de ploeg de eerste ronde niet te overleven. In de laatste groepswedstrijd op 26 juni hield Algerije de selectie van bondscoach Fabio Capello in Curitiba, Brazilië op 1–1.[2] Met vier punten verzekerde de Noord-Afrikaanse ploeg zich achter België van de tweede plaats, goed voor een duel met Duitsland in de achtste finales.

Capello vertrouwde na de voorgaande nederlaag tegen België (1–0) nog volledig op de goede afloop in groep H. "We hoeven alleen van Algerije te winnen", merkte hij nuchter op. Capello gaf tegen Algerije tien basisspelers van het duel met België opnieuw zijn vertrouwen.

Na de roemloze uitschakeling liet Capello weten graag aan te willen blijven als bondscoach van Russische nationale ploeg.[3] De Italiaanse trainer hoopte dat hij van zijn meerderen de kans zou krijgen om bij het WK in 2018 in Rusland revanche te nemen voor de vroegtijdige eliminatie in Brazilië. "De mensen die de leiding hebben, moeten hierover beslissen. Maar ik denk dat ik het tot nu toe goed heb gedaan", zei hij na het duel tegen Algerije. De dan 68-jarige Capello had op dat moment nog een contract tot 2018. In 2015 kreeg Capello echter alsnog zijn congé.

WK-gastheer in 2018

[bewerken | brontekst bewerken]

Omdat Rusland gastheer was van het WK voetbal 2018 was de nationale selectie automatisch geplaatst voor de eindronde in eigen land. Bondscoach Stanislav Tsjertsjesov mikte op minimaal een plaats in de achtste finales, verkondigde hij in een gesprek met fans via het netwerk VKontakte, de Russische variant van Facebook, op 30 januari 2018.[4] "We moeten de eerste ronde doorkomen, we willen een waardige gastheer zijn", aldus Tsjertsjesov, die met zijn team veel kritiek te verduren kreeg. Bij de FIFA Confederations Cup 2017, de generale repetitie voor het WK, werden de Russen in de groepsfase uitgeschakeld. De coach benadrukte dat het thuisvoordeel je nog geen kanshebber maakt. "Maar het is logisch dat de fans willen dat je zo ver mogelijk komt." Rusland was ingedeeld in groep A, samen met Saoedi-Arabië, Egypte en Uruguay. In de openingswedstrijd, op donderdag 14 juni, wist de ploeg met maar liefst 5–0 te winnen van het zwak spelende Saoedi-Arabië, onder meer door twee treffers van invaller Denis Tsjerysjev.[5] Die zege betekende de grootste overwinning in een openingswedstrijd van een WK-eindronde ooit. Na een 3–1 overwinning op Egypte en een 0–3 verlies tegen Uruguay ging Rusland naar de volgende ronde. Hier wachtte Spanje, maar Rusland wist Spanje na verlengingen op 1–1 te houden en wist de strafschoppenreeks zelfs te winnen. In de kwartfinale tegen Kroatië waren er ook strafschoppen nodig nadat Mario Fernandes, met nog vijf minuten te gaan, het in de tweede verlenging 2–2 wist te maken. Deze keer verloor Rusland.

Na het WK in eigen land

[bewerken | brontekst bewerken]

Na het succesvolle WK, waarin de kwartfinale pas het eindstation bleek, begon voor Rusland de eerste editie van de UEFA Nations League. In een poule in divisie B met Zweden en Turkije werd Rusland tweede achter de Scandinaviërs. Zweden had een beter doelsaldo (+2 om +1) en promoveerde naar divisie A. In de kwalificaties voor het EK 2020 werd de tweede plek in de groep behaald achter de ongenaakbare Belgen en Rusland was daarmee gekwalificeerd. Rusland won alle wedstrijden tegen de overige tegenstanders in de poule: Schotland, Cyprus, Kazachstan en San Marino. Het EK, waarbij Sint-Petersburg met het Krestovskistadion een van de speelsteden is, werd door de coronapandemie naar 2021 verschoven. Voor de tweede editie van de UEFA Nations League was Rusland het hoogst geklasseerde land in divisie B en daarmee groepshoofd. Echter kregen de Russen het in een poule met Hongarije, Servië en Turkije voor de tweede maal niet voor elkaar om te promoveren naar divisie A. Ze eindigden tweede achter de Hongaren.

Deelnames aan internationale voetbaltoernooien

[bewerken | brontekst bewerken]

Wereldkampioenschap

[bewerken | brontekst bewerken]
Wereldkampioenschap voetbal
Jaar Ronde Wed. W G V DV DT Kwal
19301990 Bij Sovjet-Unie
Vlag van Verenigde Staten 1994 Groepsfase 3 1 0 2 7 6 (Kwal.)
Vlag van Frankrijk 1998 Niet gekwalificeerd
Vlag van JapanVlag van Zuid-Korea 2002 Groepsfase 3 1 0 2 4 4 (Kwal.)
Vlag van Duitsland 2006 Niet gekwalificeerd
Vlag van Zuid-Afrika 2010 Niet gekwalificeerd
Vlag van Brazilië 2014 Groepsfase 3 0 2 1 2 3 (Kwal.)
Vlag van Rusland 2018 Kwartfinale 5 2 2 1 11 7
Vlag van Qatar 2022 Gediskwalificeerd[6]
Vlag van CanadaVlag van MexicoVlag van Verenigde Staten 2026 Uitgesloten van deelname

Europees kampioenschap

[bewerken | brontekst bewerken]
Europees kampioenschap voetbal
Jaar Ronde Wed. W G V DV DT Kwal
19601988 Bij Sovjet-Unie
Vlag van Zweden 1992 Bij Gemenebest van Onafhankelijke Staten
Vlag van Engeland 1996 Groepsfase 3 0 1 2 4 8 (Kwal.)
Vlag van BelgiëVlag van Nederland 2000 Niet gekwalificeerd
Vlag van Portugal 2004 Groepsfase 3 1 0 2 2 4 (Kwal.)
Vlag van OostenrijkVlag van Zwitserland 2008 Halve finale 5 3 0 2 7 8 (Kwal.)
Vlag van OekraïneVlag van Polen 2012 Groepsfase 3 1 1 1 5 3 (Kwal.)
Vlag van Frankrijk 2016 Groepsfase 3 0 1 2 2 6 (Kwal.)
Vlag van Europa 2020 Groepsfase 3 1 0 2 2 7 (Kwal.)
Vlag van Duitsland 2024 Uitgesloten van deelname

FIFA Confederations Cup

[bewerken | brontekst bewerken]
FIFA Confederations Cup
Jaar Ronde Wed. W G V DV DT
Vlag van Rusland 2017 Groepsfase 3 1 0 2 3 3

UEFA Nations League

[bewerken | brontekst bewerken]
UEFA Nations League
Jaar Div. Eindpositie Wed. W G V DV DT Res.
2018–19 B 17e 4 2 1 1 4 3 Stabiel
2020–21 B 24e 6 2 2 2 9 12 Stabiel
2022–23 B Gediskwalificeerd[7] Gedaald
Zie Interlands Russisch voetbalelftal 2020-2029 voor de meest actuele gespeelde en komende interlands van Rusland.
  • Bijgewerkt tot en met de wedstrijd tegen Vlag van Cuba Cuba (8-0) op 20 november 2023.
Naam Van Tot Duels W G V
Vlag van Rusland Sadyrin, Pavel Pavel Sadyrin 16 augustus 1992 28 juni 1994 23 12 6 5
Vlag van Rusland Romantsev, Oleg Oleg Romantsev 17 augustus 1994 19 juni 1996 25 17 4 4
Vlag van Rusland Ignatjev, Boris Boris Ignatjev 28 augustus 1996 30 mei 1998 20 8 8 4
Vlag van Rusland Bysjovets, Anatolij Anatolij Bysjovets 19 augustus 1998 18 november 1998 6 0 0 6
Vlag van Rusland Romantsev, Oleg Oleg Romantsev 27 maart 1999 14 juni 2002 35 19 10 6
Vlag van Rusland Gazzajev, Valeri Valeri Gazzajev 21 augustus 2002 20 augustus 2003 9 4 2 3
Vlag van Rusland Jartsev, Georgi Georgi Jartsev 6 september 2003 30 maart 2005 19 8 6 5
Vlag van Rusland Sjomin, Joeri Joeri Sjomin 4 juni 2005 12 oktober 2005 7 3 4 0
Vlag van Rusland Borodjoek, Aleksandr Aleksandr Borodjoek 1 maart 2006 27 mei 2006 2 0 1 1
Vlag van Nederland Hiddink, Guus Guus Hiddink 16 augustus 2006 3 maart 2010 39 22 7 10
Vlag van Nederland Advocaat, Dick Dick Advocaat 11 augustus 2010 30 juni 2012 24 12 8 4
Vlag van Italië Capello, Fabio Fabio Capello 16 juli 2012 14 juli 2015 33 17 11 5
Vlag van Rusland Sloetski, Leonid Leonid Sloetski 7 augustus 2015 20 juni 2016 13 6 2 5
Vlag van Rusland Tsjertsjesov, Stanislav Stanislav Tsjertsjesov 31 augustus 2016 8 juli 2021 57 25 11 21
Vlag van Rusland Karpin, Valeriy Valeriy Karpin 26 juli 2021 heden 16 9 6 1

Huidige selectie

[bewerken | brontekst bewerken]

De volgende spelers werden opgeroepen voor de vriendschappelijke wedstrijden tegen Servië en Paraguay op 21 en 25 maart 2024.

Interlands en doelpunten tot en met de wedstrijd tegen Cuba op 21 maart 2024.

Rugnummer Naam Wedstrijden Doelpunten Club
Doel
Matvej Safonov 13 0 Vlag van Rusland Krasnodar
Joeri Lodygin 11 0 Vlag van Griekenland Panathinaikos
Andrej Loenjov 7 0 Vlag van Azerbeidzjan Qarabağ
Aleksandr Maksimenko 0 0 Vlag van Rusland Spartak Moskou
Verdediging
Igor Divejev 14 1 Vlag van Rusland CSKA Moskou
5 Maksim Osipenko 11 1 Vlag van Rusland Rostov
Aleksandr Silyanov 8 1 Vlag van Rusland Lokomotiv Moskou
Daniil Khlusevich 7 0 Vlag van Rusland Spartak Moskou
Sergej Volkov 4 0 Vlag van Rusland Krasnodar
Joeri Gorshkov 2 0 Vlag van Rusland Krylia Sovetov Samara
Yevgeny Morozov 1 0 Vlag van Rusland Lokomotiv Moskou
Arsen Adamov 1 0 Vlag van Rusland Orenburg
Yevgeni Kharin 1 0 Vlag van Rusland Achmat Grozny
Middenveld
14 Daler Koezjajev 49 2 Vlag van Frankrijk Le Havre
17 Aleksandr Golovin 48 6 Vlag van Monaco AS Monaco
Aleksej Mirantsjoek 44 7 Vlag van Italië Atalanta
11 Anton Mirantsjoek 28 7 Vlag van Rusland Lokomotiv Moskou
6 Dmitri Barinov 19 0 Vlag van Rusland Lokomotiv Moskou
Andrej Mostovoy 14 2 Vlag van Rusland Zenit Sint-Petersburg
15 Danil Glebov 11 0 Vlag van Rusland Rostov
10 Ivan Obljakov 9 2 Vlag van Rusland CSKA Moskou
Arsen Zacharjan 8 0 Vlag van Spanje Real Sociedad
Sergej Pinyayev 6 1 Vlag van Rusland Lokomotiv Moskou
25 Danil Prutsev 3 1 Vlag van Rusland Spartak Moskou
Anton Zinkovsky 4 0 Vlag van Rusland Spartak Moskou
8 Aleksandr Chernikov 1 0 Vlag van Rusland Krasnodar
Aanval
9 Fjodor Tsjalov 7 1 Vlag van Rusland CSKA Moskou
Konstantin Tjoekavin 4 0 Vlag van Rusland Dinamo Moskou
Ivan Sergeyev 2 1 Vlag van Rusland Zenit Sint-Petersburg

Spelersrecords

[bewerken | brontekst bewerken]

Deze lijst bevat geen spelers die het Russische rijk (1910-1914), de Sovjet-Unie (1924-1991) en het GOS (1992) vertegenwoordigden.

Meeste interlands

[bewerken | brontekst bewerken]
Sergej Ignasjevitsj heeft de meeste interlands gepeeld voor Rusland
Naam Carrière Interlands Doelpunten
1 Sergej Ignasjevitsj 2002–2018 127 8
2 Igor Akinfejev 2004–2018 111 0
3 Viktor Onopko 1992–2004 109 7
4 Joeri Zjirkov 2005–2021 105 2
5 Vasili Berezoetski 2003–2016 101 5
6 Aleksandr Kerzjakov 2002–2016 90 30
7 Aleksandr Anjoekov 2004–2013 76 1
8 Andrej Arsjavin 2002–2012 74 17
9 Valeri Karpin 1992–2003 72 17
10 Vladimir Bjestsjastnik 1992–2003 71 26

Laatst bijgewerkt tot en met 22 maart 2024.

Meeste doelpunten

[bewerken | brontekst bewerken]
Aleksandr Kerzjakov en Artjom Dzjoeba delen het record van meeste doelpunten gemaakt voor het Russische voetbalelftal
Naam Carrière Doelpunten Interlands Doelpunt/Interland
1 Artjom Dzjoeba 2011–2021 30 55 0,55
Aleksandr Kerzjakov 2002–2016 90 0,33
3 Vladimir Bjestsjastnik 1992–2003 26 71 0,37
4 Roman Pavljoetsjenko 1982–1994 21 50 0,42
5 Valeri Karpin 1992–2003 17 72 0,24
Andrej Arsjavin 2002–2012 74 0,23
7 Fjodor Smolov 2012–2021 16 44 0,36
8 Dmitri Sytsjov 2002–2010 15 47 0,32
9 Roman Sjirokov 2008–2016 13 56 0,23
10 Denis Tsjerysjev 2012–2021 12 33 0,36
Igor Kolyvanov 1992–1998 35 0,34
Aleksandr Kokorin 2011–2017 47 0,26

Laatst bijgewerkt tot en met 22 maart 2024.

FIFA-wereldranglijst[8]

[bewerken | brontekst bewerken]
1993 1994 1995 1996 1997 1998 1999 2000 2001 2002 2003 2004 2005 2006 2007 2008 2009 2010 2011 2012 2013 2014 2015 2016 2017 2018 2019 2020 2021 2022 2023
14 13 5 7 12 40 18 21 21 23 24 32 34 22 23 9 12 13 12 9 22 31 24 56 64 48 38 39 34 37 38

Bekende (ex-)spelers

[bewerken | brontekst bewerken]
Zie Lijst van spelers van het Russische voetbalelftal voor een overzicht van spelers met minimaal tien interlands achter hun naam

Igor Akinfejev
Dmitri Alenitsjev
Andrej Arsjavin

Vladimir Bystrov
Joeri Nikiforov
Viktor Onopko

Roman Pavljoetsjenko
Pavel Pogrebnjak

Oleg Salenko
Sergej Semak

Wereldkampioenschap

[bewerken | brontekst bewerken]
Selectie van Rusland bij het Vlag van Verenigde Staten Wereldkampioenschap 1994
Naam Wed. Dlpnt. Club
Doel
1 Stanislav Tsjertsjesov Vlag van Duitsland Dynamo Dresden
16 Dmitri Charin Aanvoerder Vlag van Engeland Chelsea
Verdediging
2 Dmitri Koeznetsov Vlag van Spanje Espanyol
3 Sergej Gorloekovitsj Vlag van Duitsland Bayer 05 Uerdingen
4 Dmitri Galjamin Vlag van Spanje Espanyol
5 Joeri Nikiforov Vlag van Rusland Spartak Moskou
6 Vladislav Ternavsky Vlag van Rusland Spartak Moskou
12 Omari Tetradze Vlag van Rusland Dinamo Moskou
18 Viktor Onopko Vlag van Rusland Spartak Moskou
21 Dmitri Khlestov Vlag van Rusland Spartak Moskou
Middenveld
7 Andrej Pjatnitski Vlag van Rusland Spartak Moskou
8 Dmitri Popov Vlag van Spanje Racing Santander
10 Valeri Karpin Vlag van Rusland Spartak Moskou
14 Igor Kornejev Vlag van Spanje Espanyol
17 Ilya Tsymbalar Vlag van Rusland Spartak Moskou
19 Aleksandr Mostovoj Vlag van Frankrijk SM Caen
20 Igor Ledjachov Vlag van Rusland Spartak Moskou
Aanval
11 Vladimir Bestsjastnych Vlag van Rusland Spartak Moskou
13 Aleksandr Borodjoek Vlag van Duitsland SC Freiburg
15 Dmitri Radtsjenko Vlag van Spanje Racing Santander
9 Oleg Salenko Vlag van Spanje CD Logroñés
22 Sergej Joeran Vlag van Portugal SL Benfica
Bondscoach: Vlag van Rusland Pavel Sadyrin
Selectie van Rusland bij het Vlag van Japan Vlag van Zuid-Korea Wereldkampioenschap 2002
Naam Wed. Dlpnt. Club
Doel
1 Roeslan Nigmatoellin Vlag van Italië Hellas Verona
12 Stanislav Tsjertsjesov Vlag van Oostenrijk FC Tirol Innsbruck
23 Aleksandr Filimonov Vlag van Rusland Uralan Elista
Verdediging
2 Joeri Kovtoen Vlag van Rusland Spartak Moskou
3 Joeri Nikiforov Vlag van Nederland PSV Eindhoven
7 Viktor Onopko Aanvoerder Vlag van Spanje Real Oviedo
13 Vjatsjeslav Dajev Vlag van Rusland CSKA Moskou
14 Igor Tsjoegajnov Vlag van Rusland Uralan Elista
18 Dmitri Sennikov Vlag van Rusland Lokomotiv Moskou
Middenveld
4 Aleksej Smertin Vlag van Frankrijk Girondins Bordeaux
5 Andrej Solomatin Vlag van Rusland CSKA Moskou
6 Igor Semsjov Vlag van Rusland Torpedo Moskou
8 Valeri Karpin Vlag van Spanje Celta de Vigo
9 Egor Titov Vlag van Rusland Spartak Moskou
10 Aleksandr Mostovoj Vlag van Spanje Celta de Vigo
15 Dmitri Alenitsjev Vlag van Portugal FC Porto
17 Sergej Semak Vlag van Rusland CSKA Moskou
20 Marat Izmailov Vlag van Rusland Lokomotiv Moskou
21 Dmitri Chochlov Vlag van Spanje Real Sociedad
Aanval
11 Vladimir Bestsjastnych Vlag van Rusland Spartak Moskou
16 Aleksandr Kerzjakov Vlag van Rusland Zenit Sint-Petersburg
19 Roeslan Pimenov Vlag van Rusland Lokomotiv Moskou
22 Dmitri Sytsjov Vlag van Rusland Spartak Moskou
Bondscoach: Vlag van Rusland Oleg Romantsev
Selectie van Rusland bij het Vlag van Brazilië Wereldkampioenschap 2014
Naam Wed. Dlpnt. Club
Doel
1 Igor Akinfejev Vlag van Rusland CSKA Moskou
12 Joeri Lodygin Vlag van Rusland Zenit Sint-Petersburg
16 Sergej Rizjikov Vlag van Rusland Roebin Kazan
Verdediging
2 Aleksej Kozlov Vlag van Rusland Dinamo Moskou
3 Georgi Sjtsjennikov Vlag van Rusland CSKA Moskou
4 Sergej Ignasjevitsj Vlag van Rusland CSKA Moskou
5 Andrej Semjonov Vlag van Rusland Terek Grozny
13 Vladimir Granat Vlag van Rusland Dinamo Moskou
14 Vasili Berezoetski Vlag van Rusland CSKA Moskou
22 Andrej Jesjtsjenko Vlag van Rusland Anzji Machatsjkala
23 Dmitri Kombarov Vlag van Rusland Spartak Moskou
Middenveld
7 Igor Denisov Vlag van Rusland Dinamo Moskou
8 Denis Gloesjakov Vlag van Rusland Spartak Moskou
10 Alan Dzagojev Vlag van Rusland CSKA Moskou
15 Pavel Mogilevets Vlag van Rusland Roebin Kazan
17 Oleg Sjatov Vlag van Rusland Zenit Sint-Petersburg
18 Joeri Zjirkov Vlag van Rusland Dinamo Moskou
20 Viktor Fajzoelin Vlag van Rusland Zenit Sint-Petersburg
Aanval
6 Maksim Kanoennikov Vlag van Rusland Amkar Perm
9 Aleksandr Kokorin Vlag van Rusland Dinamo Moskou
11 Aleksandr Kerzjakov Vlag van Rusland Zenit Sint-Petersburg
19 Aleksandr Samedov Vlag van Rusland Lokomotiv Moskou
21 Aleksej Ionov Vlag van Rusland Dinamo Moskou
Bondscoach: Vlag van Italië Fabio Capello
Selectie van Rusland bij het Vlag van Rusland Wereldkampioenschap 2018
Naam Wed. Dlpnt. Club
Doel
1 Igor Akinfejev 106 0 Vlag van Rusland CSKA Moskou
12 Andrej Loenjov 3 0 Vlag van Rusland Zenit Sint-Petersburg
20 Vladimir Gaboelov 10 0 Vlag van België Club Brugge
Verdediging
2 Mário Fernandes 5 0 Vlag van Rusland CSKA Moskou
3 Ilja Koetepov 7 0 Vlag van Rusland Spartak Moskou
4 Sergej Ignasjevitsj 122 8 Vlag van Rusland CSKA Moskou
5 Andrej Semjonov 6 0 Vlag van Rusland Akhmat Grozny
13 Fjodor Koedrjasjov 19 0 Vlag van Rusland Rubin Kazan
14 Vladimir Granat 12 1 Vlag van Rusland Rubin Kazan
23 Igor Smolnikov 27 0 Vlag van Rusland Zenit Sint-Petersburg
Middenveld
7 Daler Koezjajev 6 0 Vlag van Rusland Zenit Sint-Petersburg
8 Joeri Gazinski 6 0 Vlag van Rusland FK Krosnodar
9 Alan Dzagojev 57 9 Vlag van Rusland CSKA Moskou
11 Roman Zobnin 12 0 Vlag van Rusland Spartak Moskou
15 Aleksej Mirantsjoek 18 4 Vlag van Rusland Lokomotiv Moskou
16 Anton Mirantsjoek 6 0 Vlag van Rusland Lokomotiv Moskou
17 Aleksandr Golovin 19 2 Vlag van Rusland CSKA Moskou
18 Joeri Zjirkov 84 2 Vlag van Rusland Zenit Sint-Petersburg
19 Aleksandr Samedov 48 7 Vlag van Rusland Spartak Moskou
21 Aleksandr Jerochin 17 0 Vlag van Rusland Zenit Sint-Petersburg
Aanval
6 Denis Tsjerysjev 11 0 Vlag van Spanje Villarreal CF
10 Fjodor Smolov 32 12 Vlag van Rusland FK Krosnodar
22 Artjom Dzjoeba 23 11 Vlag van Rusland FK Arsenal Toela
Bondscoach: Vlag van Rusland Stanislav Tsjertsjesov

Europees kampioenschap

[bewerken | brontekst bewerken]
Selectie van Rusland bij het Vlag van Engeland Europees kampioenschap 1996
Naam Wed. Dlpnt. Club
Doel
1 Dmitri Charin Vlag van Engeland Chelsea
12 Stanislav Tsjertsjesov Vlag van Oostenrijk FC Tirol Innsbruck
22 Sergej Ovtsjinnikov Vlag van Rusland Lokomotiv Moskou
Verdediging
2 Omari Tetradze Vlag van Rusland Alania Vladikavkaz
3 Joeri Nikiforov Vlag van Rusland Spartak Moskou
5 Joeri Kovtoen Vlag van Rusland Dinamo Moskou
7 Viktor Onopko Aanvoerder Vlag van Spanje Real Oviedo
13 Jevgeni Boesjmanov Vlag van Rusland CSKA Moskou
20 Sergej Gorloekovitsj Vlag van Rusland Spartak Moskou
Middenveld
4 Ilja Tsymbalar Vlag van Rusland Spartak Moskou
6 Valeri Karpin Vlag van Spanje Real Sociedad
8 Andrej Kantsjelskis Vlag van Engeland Everton
10 Aleksandr Mostovoj Vlag van Frankrijk RC Strasbourg
15 Igor Sjalimov Vlag van Italië Udinese
18 Igor Janovski Vlag van Rusland Alania Vladikavkaz
19 Vladislav Radimov Vlag van Rusland CSKA Moskou
21 Dmitri Chochlov Vlag van Rusland CSKA Moskou
Aanval
9 Igor Kolyvanov Vlag van Italië US Foggia
11 Sergej Kirjakov Vlag van Duitsland Karlsruher SC
16 Igor Simoetenkov Vlag van Portugal AC Reggiana
17 Vladimir Bestsjastnych Vlag van Duitsland Werder Bremen
Bondscoach: Vlag van Rusland Oleg Romantsev
Selectie van Rusland bij het Vlag van Frankrijk Europees kampioenschap 2016
Naam Wed. Dlpnt. Club
Doel
1 Igor Akinfejev 90 0 Vlag van Rusland CSKA Moskou
12 Joeri Lodygin 11 0 Vlag van Rusland Zenit Sint-Petersburg
16 Guilherme Marinato 2 0 Vlag van Rusland Lokomotiv Moskou
Verdediging
2 Roman Sjisjkin 11 0 Vlag van Rusland Lokomotiv Moskou
3 Igor Smolnikov 17 0 Vlag van Rusland Zenit Sint-Petersburg
4 Sergej Ignasjevitsj 120 8 Vlag van Rusland CSKA Moskou
6 Aleksej Berezoetski 58 0 Vlag van Rusland CSKA Moskou
14 Vasili Berezoetski 98 5 Vlag van Rusland CSKA Moskou
21 Georgi Sjtsjennikov 10 0 Vlag van Rusland CSKA Moskou
23 Dmitri Kombarov 40 2 Vlag van Rusland Spartak Moskou
Middenveld
5 Roman Neustädter 3 0 Vlag van Duitsland Schalke 04
7 Igor Denisov 54 0 Vlag van Rusland Dinamo Moskou
8 Denis Gloesjakov 46 5 Vlag van Rusland Spartak Moskou
11 Pavel Mamajev 15 0 Vlag van Rusland Krasnodar
13 Aleksandr Golovin 8 2 Vlag van Rusland CSKA Moskou
15 Roman Sjirokov Aanvoerder 57 13 Vlag van Rusland CSKA Moskou
17 Oleg Sjatov 25 2 Vlag van Rusland Zenit Sint-Petersburg
18 Oleg Ivanov 5 0 Vlag van Rusland Terek Grozny
19 Aleksandr Samedov 30 3 Vlag van Rusland Lokomotiv Moskou
20 Dimitri Torbinski 30 2 Vlag van Rusland FK Krasnodar
Aanval
9 Aleksandr Kokorin 42 12 Vlag van Rusland Zenit Sint-Petersburg
10 Fjodor Smolov 17 5 Vlag van Rusland Krasnodar
22 Artjom Dzjoeba 21 9 Vlag van Rusland Zenit Sint-Petersburg
Bondscoach: Vlag van Rusland Leonid Sloetski
[bewerken | brontekst bewerken]