Naar inhoud springen

Igor Andrejev

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Igor Andrejev
Igor Andrejev
Persoonlijke informatie
Nationaliteit Vlag van Rusland Russische
Geboorteplaats Vlag van Sovjet-Unie Moskou, Sovjet-Unie
Geboortedatum 14 juli 1983
Woonplaats Vlag van Rusland Moskou, Rusland
Lengte 1,85 m
Gewicht 80 kg
Profdebuut 2002
Slaghand rechts
Totaal prijzengeld 4.510.376 US dollar
Coach José Altur
Profiel (en) ATP-site
Enkelspel
Winst-verliesbalans 237–231
Titels 3
Hoogste positie 18e (3 november 2008)
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open 3e ronde (2006, 2008, 2009)
Vlag van Frankrijk Roland Garros Kwartfinale (2007)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 4e ronde (2009)
Vlag van Verenigde Staten US Open 4e ronde (2008)
Dubbelspel
Winst-verliesbalans 59–83
Titels 1
Hoogste positie 59e (18 augustus 2005)
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open 2e ronde (2004, 2005)
Vlag van Frankrijk Roland Garros 3e ronde (2005)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 1e ronde (2004, 2007)
Vlag van Verenigde Staten US Open 2e ronde (2004, 2005, 2008)
Laatst bijgewerkt op: 25 juni 2009
Portaal  Portaalicoon   Tennis

Igor Valerievitsj Andrejev, ook vaak gespeld als Andreev (Russisch: Игорь Валерьевич Андреев) (Moskou, 14 juli 1983) is een voormalig Russisch tennisser.

Hij werd geboren in Moskou en was zeven jaar toen hij begon te tennissen. Op 15-jarige leeftijd verhuisde hij naar Spanje, waar hij vanaf dat moment traint en woont in Valencia. Hierdoor spreekt Andrejev Spaans, maar daarnaast ook Engels en vanzelfsprekend Russisch.

Andrejev begon in 2002 op professioneel niveau te tennissen. Sinds 1998 wordt hij getraind door oud-proftennisser José Altur.

In 2003 brak Andrejev voor het eerst door via de zogeheten Challenger-tour, de op een na hoogste divisie van het proftennis. Hij versloeg daarin enkele grote namen, waaronder Sjeng Schalken en Maks Mirni.

In 2004 versloeg Andrejev op Roland Garros in de tweede ronde Juan Carlos Ferrero, de titelverdediger. Het was de eerste keer voor Andrejev dat hij een toptienspeler versloeg. Hij versloeg in de volgende ronde ook Julien Benneteau. Zijn avontuur zou eindigen in de achtste finale met een nederlaag tegen de latere winnaar Gastón Gaudio: 6-4, 7-5 en 6-3.

In diezelfde maand in het Londense Queen's versloeg Andrejev in de tweede ronde niemand minder dan ex-nummer één en veelvoudig grandslamwinnaar Andre Agassi. Hij houdt daarmee Agassi van zijn 800e overwinning op de ATP tour. Andrejev zou het nog tot in de kwartfinales schoppen. Hij zal daar verliezen van Lleyton Hewitt (6-3 en 7-5), de latere verliezend finalist.

Op het ATP-toernooi van Gstaad speelt Andrejev een schitterend toernooi. In de tweede ronde verslaat hij eenvoudig oud Roland Garros winnaar Albert Costa met 6-2 en 6-4. In de halve finale wint hij van Australian Open finalist Rainer Schüttler: 6-2, 3-6 en 7-6 (8). Zo bereikt hij voor het eerst in zijn carrière de finale van een ATP-toernooi. Hij verliest die eervol van de nummer een van de wereld: Roger Federer met 6-2, 6-3, 5-7 en 6-3.

Bij de Olympische Spelen in Athene zorgt Andrejev weer voor een verrassing. Hij verslaat in de eerste ronde zevende reekshoofd Rainer Schüttler (6-7 (5) 7-6 (2) 6-2). In de achtste finales verliest hij van latere winnaar Nicolás Massú: 6-3, 6-7 (4) en 6-4.

Voor de tweede keer in zijn carrière bereikt hij de finale van een ATP-toernooi. In het Roemeense Boekarest verliest hij de finale van de Argentijn José Acasuso met 6-3 en 6-0.

In 2005 bereikt Andrejev zijn beste resultaat tot dan toe op de Australian Open, hij schopte het tot de 2e ronde. In april van dat jaar won Andrejev zijn eerste ATP-toernooi, namelijk het ATP-toernooi van Valencia, in de finale versloeg hij de Spanjaard David Ferrer met 6-3, 5-7 en 6-3. In de kwartfinales van dat toernooi had Andrejev de toenmalige nummer 4 van de wereld Rafael Nadal verslagen, na deze nederlaag was Nadal 2 jaar lang onverslaanbaar op gravel. Op Roland Garros bereikte de Rus de 3e ronde, en dat lukt hem ook op Wimbledon. Op de US Open kwam hij niet verder dan de 2e ronde.

Legenda
Grand Slam
Olympische Spelen
tot 2009 vanaf 2009
Tennis Masters Cup ATP Finals
ATP Masters Series ATP Tour Masters 1000
ATP International Series Gold ATP Tour 500
ATP International Series ATP Tour 250
Nr. Datum Toernooi Ondergrond Tegenstander in finale Score Details
Gewonnen finales
1. 10 april 2005 Vlag van Spanje ATP Valencia Gravel Vlag van Spanje David Ferrer 6-3, 5-7, 6-3 Details
2. 2 oktober 2005 Vlag van Italië ATP Palermo Gravel Vlag van Italië Filippo Volandri 0-6, 6-1, 6-3 Details
3. 16 oktober 2005 Vlag van Rusland ATP Moskou Tapijt Vlag van Duitsland Nicolas Kiefer 5-7, 7-6, 6-2 Details
Verloren finales
1. 12 juli 2005 Vlag van Zwitserland ATP Gstaad Gravel Vlag van Zwitserland Roger Federer 2-6, 3-6, 7-5, 3-6 Details
2. 18 september 2005 Vlag van Roemenië ATP Boekarest Gravel Vlag van Frankrijk Florent Serra 4-6, 3-6 Details
3. 16 januari 2006 Vlag van Australië ATP Sydney Hardcourt Vlag van Verenigde Staten James Blake 2-6, 6-3, 6-7 Details
4. 13 juli 2008 Vlag van Zwitserland ATP Gstaad Gravel Vlag van Roemenië Victor Hănescu 3-6, 4-6 Details
5. 20 juli 2008 Vlag van Kroatië ATP Umag Gravel Vlag van Spanje Fernando Verdasco 6-3, 4-6, 6-7 Details
Nr. Datum Toernooi Ondergrond Partner Tegenstanders in finale Score Details
Gewonnen finales
1. 18 oktober 2004 Vlag van Rusland ATP Moskou Tapijt Vlag van Rusland Nikolaj Davydenko Vlag van India Mahesh Bhupathi
Vlag van Zweden Jonas Björkman
3-6, 6-3, 6-4 Details
Verloren finales
1. 17 oktober 2005 Vlag van Rusland ATP Moskou Tapijt Vlag van Rusland Nikolaj Davydenko Vlag van Wit-Rusland Maks Mirni
Vlag van Rusland Michail Joezjny
1-6, 1-6 Details

Prestatietabel

[bewerken | brontekst bewerken]
Legenda
g.t. geen toernooi gehouden
l.c. lagere categorie
niet deelgenomen
G uitgeschakeld in de groepsfase
1R uitgeschakeld in de eerste ronde
2R uitgeschakeld in de tweede ronde
3R uitgeschakeld in de derde ronde
4R uitgeschakeld in de vierde ronde
KF uitgeschakeld in de kwartfinale
HF uitgeschakeld in de halve finale
F de finale verloren
W het toernooi gewonnen
 w-v  winst/verlies-balans

Prestatietabel enkelspel

[bewerken | brontekst bewerken]

Deze gegevens zijn bijgewerkt tot en met 24 juni 2013

Toernooien 2004 2005 2006 2007 2008 2009 2010 2011 2012 2013 Carrière winst-verlies
Grand Slam Toernooien
Australian Open 1R 2R 3R 1R 3R 3R 1R 2R 8-8
Roland Garros 4R 3R KF 2R 3R 2R 1R 13-7
Wimbledon 2R 3R 1R 2R 4R 1R 2R 2R 1R 9-9
US Open 1R 2R 2R 4R 1R 1R 1R 5-7
Grandslam winst-verlies 4-4 6-4 2-1 5-4 7-4 7-4 0-2 3-4 1-3 0-0 35-29
ATP Masters 1000
Indian Wells 1R 1R KF 1R 4R 2R 2R 6-7
Miami 1R 3R 2R 1R KF 3R 2R 2R 9-8
Monte Carlo 1R 1R 1R 3R KF 1R 2R 6-7
Rome 1R 1R 2R 3R 1R 1R 2R 4-7
Hamburg 1R 3R 1R n.v.t. n.v.t. n.v.t. 2-3
Madrid 1R 1R 1R 2R 1-4
Montréal/Toronto 2R 1R 3R 2R 4-4
Cincinnati 1R 3R 2R 3-3
Shanghai Geen Masters 1000 0-0
Parijs 2R 2R 2-2
Statistieken
Totaal aantal titels 0 3 0 0 0 0 0 0 0 0 3
Totaal winst-verlies 33-32 38-30 14-13 35-27 43-32 27-26 17-19 17-28 12-17 0-0 236-224
Eindejaarsranking 50 26 91 33 19 35 79 115 111 n.v.t.

Prestatietabel grand slam, dubbelspel

[bewerken | brontekst bewerken]
Toernooi 2004 2005 2006 2007 2008 2009 2010 2011 2012 2013
Vlag van Australië Australian Open 2R 2R 1R 1R 1R 2R
Vlag van Frankrijk Roland Garros 2R 3R 1R 1R
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 1R 1R 2R
Vlag van Verenigde Staten US Open 2R 2R 2R 1R
[bewerken | brontekst bewerken]
Commons heeft media­bestanden in de categorie Igor Andreev.