Fara í innihald

Klifun (stílbragð)

Úr Wikipediu, frjálsa alfræðiritinu

Klifun, runklifun eða anafóra er stílbragð sem felst í endurtekningu orða, oft til að leggja áherslu á eitthvað. Helstu gerðir klifunar eru síklifun (epizeuxis), forklifun (anafóra), bakklifun (epifóra) og rammaklifun (symploke). Klifun á ekkert skylt við stagl eða nástöðu, en skammt getur samt verið frá henni að ambögulegasta staglstíl. [1]

Forklifun, sem einnig er einnig nefnd listræn klifun, er þegar menn endurtaka eitthvað til áhrifaauka, eins og í dæminu: Sjálfur leið þú sjálfan þig. [2] En listræna klifun má einnig sjá í vísunni:

Missti bátinn maður sá
mjög í stóru veðri.
Það gekk svo mikil gola á
hann gekk sundur af veðri. [3]

Tilvísanir

[breyta | breyta frumkóða]
  1. „Íslenskt mál“, grein í Morgunblaðinu 1982
  2. Íslenskt mál; grein í Morgunblaðinu 1984
  3. Íslenskt mál; grein í Morgunblaðinu 1981