Edukira joan

Gatzagi

Wikipedia, Entziklopedia askea
Bildotsaren urdail lehortuak, gatzagiaren funtsa.
Legarra edo gatzagia ateratzen, gatzatua egiteko.
Gatzagiaren eraginez, esnea gatzatu (irudian, gainean) eta gazur (irudian, azpian) bilakatzen da.

Gatzagia edo legarra[1] esnea gatzatzen duen substantzia bat da, zehatzago esnearen kaseinogenoa urtzen ez den kaseina bihurtzen duen entzima bat. Esnearen azidotasun maila ph 4,7-ra iristen denean esnea gatzatu egiten da entzima honen eraginez.

Hausnartzaile gazteen urdailetik ateratzen den gaia da.[2] Gatzatua edo mamia egiteko, arkume baten urdailetik ateratakoa erabiltzen da. Mamirako, gatzagiaren produktu kimikoa saltzen da gaur egunean, jatorrizko gatzagia erostea oso zaila baitago 21. mendean Euskal Herrian[3].

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  1. Fundazioa, Elhuyar. «legar - Elhuyar hiztegiak» hiztegiak.elhuyar.eus (Noiz kontsultatua: 2018-09-24).
  2. Lur entziklopedietatik hartua.
  3. «Gatzatu naturala egiteko behar den legez kanpoko materiala» sustatu.eus (Noiz kontsultatua: 2018-09-24).

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]


Zirriborro Artikulu hau zirriborroa da. Wikipedia lagun dezakezu edukia osatuz.