What do you think?
Rate this book
The Angel Makers: Arsenic, a Midwife, and Modern History's Most Astonishing Murder Ring
The Angel Makers is a true-crime story like no other--a 1920s midwife who may have been the century's most prolific killer leading a murder ring of women responsible for the deaths of at least 160 men.
The horror occurred in a rustic farming enclave in modern-day Hungary. To look at the unlikely lineup of murderesses--village wives, mothers, and daughters--was to come to the shocking realization that this could have happened anywhere, and to anyone. At the center of it all was a sharp-minded village midwife, a "smiling Buddha" known as Auntie Suzy, who distilled arsenic from flypaper and distributed it to the women of Nagyrév. "Why are you bothering with him?" Auntie Suzy would ask, as she produced an arsenic-filled vial from her apron pocket. In the beginning, a great many used the deadly solution to finally be free of cruel and abusive spouses.
But as the number of dead bodies grew without consequence, the killers grew bolder. With each vial of poison emptied, a new reason surfaced to drain yet another. Some women disposed of sickly relatives. Some used arsenic as "inheritance powder" to secure land and houses. For more than fifteen years, the unlikely murderers aided death unfettered and tended to it as if it were simply another chore--spooning doses of arsenic into soup and wine, stirring it into coffee and brandy. By the time their crimes were discovered, hundreds were feared dead.
Anonymous notes brought the crimes to light in 1929. As a skillful prosecutor hungry for justice ran the investigation, newsmen from around the world--including the New York Times--poured in to cover the dramatic events as they unfolded.
The Angel Makers captures in expertly researched detail the entirety of this harrowing story, from the early murders to the final hanging--the story of one of the most sensational and astonishing murder rings in all of modern history.
The horror occurred in a rustic farming enclave in modern-day Hungary. To look at the unlikely lineup of murderesses--village wives, mothers, and daughters--was to come to the shocking realization that this could have happened anywhere, and to anyone. At the center of it all was a sharp-minded village midwife, a "smiling Buddha" known as Auntie Suzy, who distilled arsenic from flypaper and distributed it to the women of Nagyrév. "Why are you bothering with him?" Auntie Suzy would ask, as she produced an arsenic-filled vial from her apron pocket. In the beginning, a great many used the deadly solution to finally be free of cruel and abusive spouses.
But as the number of dead bodies grew without consequence, the killers grew bolder. With each vial of poison emptied, a new reason surfaced to drain yet another. Some women disposed of sickly relatives. Some used arsenic as "inheritance powder" to secure land and houses. For more than fifteen years, the unlikely murderers aided death unfettered and tended to it as if it were simply another chore--spooning doses of arsenic into soup and wine, stirring it into coffee and brandy. By the time their crimes were discovered, hundreds were feared dead.
Anonymous notes brought the crimes to light in 1929. As a skillful prosecutor hungry for justice ran the investigation, newsmen from around the world--including the New York Times--poured in to cover the dramatic events as they unfolded.
The Angel Makers captures in expertly researched detail the entirety of this harrowing story, from the early murders to the final hanging--the story of one of the most sensational and astonishing murder rings in all of modern history.
336 pages, Hardcover
First published March 14, 2023
About the author
Patti McCracken
3 books13 followersI like talking with readers and book clubs. I'm excited to be part of a new venture called Skolay, which matches readers with authors:
skolay.com/writers/patti-mccracken
Born and raised in Virginia Beach, then moved to Clearwater, Fl. for high school. Youngest of six. Worked for newspapers and magazines before moving to Europe, where I lived for about two decades in an Austrian village on the Slovak border. I was a media trainer in the former Soviet bloc, the Balkans, the Caucasus, North Africa and SE Asia. Came back to the US in 2016. I live now on Martha's Vineyard.
skolay.com/writers/patti-mccracken
Born and raised in Virginia Beach, then moved to Clearwater, Fl. for high school. Youngest of six. Worked for newspapers and magazines before moving to Europe, where I lived for about two decades in an Austrian village on the Slovak border. I was a media trainer in the former Soviet bloc, the Balkans, the Caucasus, North Africa and SE Asia. Came back to the US in 2016. I live now on Martha's Vineyard.
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 30 of 226 reviews
April 17, 2023
'It has been a shock to find, within sixty miles of the capital [Budapest], a neighborhood which might better belong to the darkest period of the Middle Ages. It makes a strange tale in 1930.'
Patti McCracken's book begins in 1916, in a small, insular village caged in by geography and somewhat forgotten by government bureaucracy. Aunty Suzy, the official midwife, and unofficial local doctor, lives a comfortable life with her steady stream of clients. By comparison, the peasant villagers live a subsistence lifestyle which only gets harder as land is continually divided among families and, more recently, all the young men have been sent off to the Great War. However, Aunt Suzy is able to provide, 'a critical service to the poor peasant families in the village.', she reasoned, 'Midwives alone stopped mass starvation happening, be it from too many children or milkless breasts.' As her crimes continue unchecked, she only becomes bolder. In this poverty-stricken village, where both alcoholism and domestic abuse are rife and any inheritance is relied upon, poison is a solution. 'She had helped in their times of need - whether they had asked her or not, whether they had known or not...'.
'The Angel Makers' is a well-written non-fiction narrative that uses lush, descriptive language to evoke village life, its characters, and their possible motivations. However, I found McCracken's multi-voice narration to be disorienting at times. Further, I felt, the descriptive nature of the story sometimes bogged down the pace. Overall though, 'The Angel Makers' is a fascinating insight into how narcissistic pomposity, together with complicity, unchecked, can balloon to eye-popping proportions.
Patti McCracken's book begins in 1916, in a small, insular village caged in by geography and somewhat forgotten by government bureaucracy. Aunty Suzy, the official midwife, and unofficial local doctor, lives a comfortable life with her steady stream of clients. By comparison, the peasant villagers live a subsistence lifestyle which only gets harder as land is continually divided among families and, more recently, all the young men have been sent off to the Great War. However, Aunt Suzy is able to provide, 'a critical service to the poor peasant families in the village.', she reasoned, 'Midwives alone stopped mass starvation happening, be it from too many children or milkless breasts.' As her crimes continue unchecked, she only becomes bolder. In this poverty-stricken village, where both alcoholism and domestic abuse are rife and any inheritance is relied upon, poison is a solution. 'She had helped in their times of need - whether they had asked her or not, whether they had known or not...'.
'The Angel Makers' is a well-written non-fiction narrative that uses lush, descriptive language to evoke village life, its characters, and their possible motivations. However, I found McCracken's multi-voice narration to be disorienting at times. Further, I felt, the descriptive nature of the story sometimes bogged down the pace. Overall though, 'The Angel Makers' is a fascinating insight into how narcissistic pomposity, together with complicity, unchecked, can balloon to eye-popping proportions.
March 30, 2023
if we’re being honest, it’s probably a 3 star. But the author was completely obsessed with fatness, it was beyond distracting. Constantly though out the text, Aunt Susie couldn’t do anything without us being told how fat she is, how her body hefts, how she looked like a cow, her fingers are sausage-like, ect. Other characters got this treatment too, generally if they were immoral figures. Weirdly, the good people tended to be noted as slender. It’s just like…there’s a mass poisoning event and you seem very very occupied with making sure I understand that the murderous midwife is plus-size.
December 14, 2022
The Angel Makers by Patti McCracken is a unique entry into the historical true crime genre. McCracken writes the book as if it were a novel and the results end up being a mixed bag. Mostly enjoyable, but sometimes frustrating.
The Angel Makers tells the story of a poisoning ring in early 1900s Hungary. The setting is a farming village and the main culprit is a midwife who absolutely loves poisoning men and babies. By the end, the extent of the poisoning ring takes on mythic proportions.
I struggle to assign a final rating to The Angel Makers. The reason is McCracken's choices in her narrative. She digs deep into details and consistently highlights the sights and smells we would experience if we were standing next to each character. At first, this is very effective. You feel heartbroken for a woman whose drunk husband beats and berates her and the description of him and his disgusting breath ratchets up the emotions. McCracken avoids telling a straight story in order to invest the reader in the lives of her characters.
The problem is McCracken never lets up on her descriptions and misdirections. By the final quarter of the book, you wish the pace would pick up and the interrogations would take center stage. Unfortunately, the obfuscation of what is going on, which works very well early in the book, becomes extremely frustrating by the end of the book.
Ultimately, I am giving the book four out of five stars with a disclaimer. McCracken has written something very different than most books of this genre. If you like your true crime to be straightforward, then this is not the book for you. If you want to live more through the eyes of the people who lived this tragedy as if it were a novel, then you won't be disappointed.
(This book was provided as an advance copy by Netgalley and William Morrow Books. The full review will be posted to HistoryNerdsUnited.com on 3/14/2023.)
The Angel Makers tells the story of a poisoning ring in early 1900s Hungary. The setting is a farming village and the main culprit is a midwife who absolutely loves poisoning men and babies. By the end, the extent of the poisoning ring takes on mythic proportions.
I struggle to assign a final rating to The Angel Makers. The reason is McCracken's choices in her narrative. She digs deep into details and consistently highlights the sights and smells we would experience if we were standing next to each character. At first, this is very effective. You feel heartbroken for a woman whose drunk husband beats and berates her and the description of him and his disgusting breath ratchets up the emotions. McCracken avoids telling a straight story in order to invest the reader in the lives of her characters.
The problem is McCracken never lets up on her descriptions and misdirections. By the final quarter of the book, you wish the pace would pick up and the interrogations would take center stage. Unfortunately, the obfuscation of what is going on, which works very well early in the book, becomes extremely frustrating by the end of the book.
Ultimately, I am giving the book four out of five stars with a disclaimer. McCracken has written something very different than most books of this genre. If you like your true crime to be straightforward, then this is not the book for you. If you want to live more through the eyes of the people who lived this tragedy as if it were a novel, then you won't be disappointed.
(This book was provided as an advance copy by Netgalley and William Morrow Books. The full review will be posted to HistoryNerdsUnited.com on 3/14/2023.)
April 15, 2023
Między literaturą true crime a powieścią historyczną, opowieść na faktach o morderczyniach z wioski Nagyrév.
Patti McCracken, która łączy w sobie literaturę true crime z publikacją historyczną i elementami fabularnymi. Oscyluje gdzieś na granicy gatunkowej. Autorka w sposób precyzyjny i rzeczowy wprowadza nas w historię Cioteczki Zsuzsy, tworzy też szeroki kontekst społeczno-historyczny. Korzysta z licznych źródeł, cytuje literaturę, fragmenty gazet i artykułów z epoki. Oddaje głos zarówno swojej antybohaterce, ale także tym, którzy z czasem dołączyli do jej niechlubnej działalności. „Wioska wdów” to fascynująca rekonstrukcja, próba uchwycenia tamtego momentu historii i próba odpowiedzi na to najbardziej nurtujące pytanie: dlaczego?
Podczas lektury kiwałam głową z niedowierzaniem. Patti McCracken od pierwszych akapitów wiedziała jak przyciągnąć moją uwagę. Napisała powieść o zbrodni i o kobietach, o powojennej rzeczywistości i o historii, która zbiera swoje ofiary. O spisku i o śledztwie. O ofiarach. Czyta się z narastającą ciekawością i przerażeniem, znów bowiem okazało się, że to nie fikcja, a rzeczywistość pisze te najmocniejsze, bezlitosne scenariusze.
Patti McCracken, która łączy w sobie literaturę true crime z publikacją historyczną i elementami fabularnymi. Oscyluje gdzieś na granicy gatunkowej. Autorka w sposób precyzyjny i rzeczowy wprowadza nas w historię Cioteczki Zsuzsy, tworzy też szeroki kontekst społeczno-historyczny. Korzysta z licznych źródeł, cytuje literaturę, fragmenty gazet i artykułów z epoki. Oddaje głos zarówno swojej antybohaterce, ale także tym, którzy z czasem dołączyli do jej niechlubnej działalności. „Wioska wdów” to fascynująca rekonstrukcja, próba uchwycenia tamtego momentu historii i próba odpowiedzi na to najbardziej nurtujące pytanie: dlaczego?
Podczas lektury kiwałam głową z niedowierzaniem. Patti McCracken od pierwszych akapitów wiedziała jak przyciągnąć moją uwagę. Napisała powieść o zbrodni i o kobietach, o powojennej rzeczywistości i o historii, która zbiera swoje ofiary. O spisku i o śledztwie. O ofiarach. Czyta się z narastającą ciekawością i przerażeniem, znów bowiem okazało się, że to nie fikcja, a rzeczywistość pisze te najmocniejsze, bezlitosne scenariusze.
February 8, 2023
This true crime saga is a vivid, creepy and compelling page-turner. McCracken does a great job portraying the challenges and hardships of village life and sexual violence that supported the existence of the murder ring. However I was offended by her constant description of Aunty Suzy as stout and waddling, so I'm taking off a star for the lazily fat-phobic writing.
April 14, 2023
Interesting story about a spate of arsenic poisonings in a small Hungarian village of the 1920s. I definitely disliked the novelistic style in which it is written. The narrative should be interesting enough - and long enough - that the author is not compelled to flights of fancy describing how someone's sweaty feet felt being covered in sand and dirt in their boots. Nope. Don't need that, contributes nothing to a nonfiction narrative. I wondered if the author wrote it this way, filled out with detailed imaginative descriptions, owing to a relative paucity of verifiable source material? When I think of the outline of the actual true parts of the story, it seems like more of an article length endeavor. Whatever the reason for the narrative choice, it didn't work for me. Giving this a grudging three stars because it's a good story, but seriously hampered by bad writing.
March 24, 2023
Incredible story told in a way that didn’t work for me.
January 5, 2024
DNF Poddaję się!
Jak można tak s*rzyć opowieść?!
Jak można tak s*rzyć opowieść?!
April 16, 2023
Węgierska wieś początku XX-wieku, reportaż kryminalny, kobiety trucicielki-morderczynie mężczyzn. Brzmi szalenie intrygująco, prawda? Brzmi - to słowo klucz, Szanowni Państwo! Sprawne i godne tak nieprzeciętnego i mało znanego tematu wykonanie przerosło autorkę. Zacznijmy od tego, że oryginalny wydawca już na wstępie wprowadza czytelnika w błąd kategoryzując “Wioskę Wdów” jako literaturę faktu, a dokładnie - reportaż. I tu trzeba pochwalić polskie wydawnictwo, że konsekwentnie uczciwie reklamują książkę McCracken jako “powieść z kategorii true crime”. Reportaż fabularyzowany? Też pasuje idealnie. Mnóstwo w tej książce drobiazgowych opisów dokładnych przemyśleń i zachowań bohaterów (osób rzeczywistych - nie fikcyjnych) czy szczegółowych wydarzeń - relacjonowanych minuta po minucie. Skąd McCracken posiadała tak gruntowną wiedzę o zdarzeniach mających miejsce ponad 100 lat temu w maleńkiej, zapyziałej węgierskiej wiosce? Próżno szukać odpowiedzi - źródła w tym “reportażu” to jeden wielki żart. Kompletny brak przypisów, szczątkowa bibliografia przekierowująca do bardzo ogólnych, mało precyzyjnych źródeł. Skąd czytelnicy mają mieć pewność, że treść książki faktycznie opisuje rzeczywiste wydarzenia i osoby? U mnie w przypadku literatury faktu przy tak powierzchownym, niedbałym podejściu do podawanie źródeł włącza się tryb “niewierny Tomasz” i o zaufaniu do tego, co autor bądź autorka przekazuje, o wiarygodności nie ma mowy. Tak ogólna bibliografia tylko namnaża u mnie wątpliwości i rodzi kolejne pytania. Czy autorka osobiście odwiedziła węgierskie archiwa? Czy korzystała z oryginalnych węgierskojęzycznych źródeł czy opierała się wyłącznie na artykułach znalezionych w internecie i anglojęzycznych pozycjach z bibliotek? Czy próbowała kontaktować się lub osobiście dotrzeć do osób, które o tej sprawie posiadają sporą wiedzę? W końcu i - czy zna węgierski czy korzystała z pomocy tłumacza? I tu znów kolejne pytanie - jakiego? Profesjonalnego z biegłą znajomością języka bądź native speakera czy jednego z popularnych translatorów internetowych? Można się pogubić w tym gąszczu pytań i wątpliwości.
Przy tych wszystkich słabościach książka McCracken niespodziewanie w pewnym stopniu broni się w jednym punkcie. Jako reportaż historyczno-true crime “Wioska Wdów” zasługuje co najwyżej na ocenę mierną - natomiast warstwa nie-kryminalna to już zupełnie inna bajka. Opisy życia w małej węgierskiej wiosce w latach międzywojennych oraz licznych - tak różnych od naszych polskich - tradycji, obrzędów, zabobonów czy w końcu i historia Węgier tamtego okresu - o tym wszystkim McCracken pisze fascynująco. Tylko znów - brak dokładnych przepisów ze źródłami, przynajmniej w bibliografii jest kilka tytułów na ten temat wymienionych.
McCracken (wraz z redaktorką) powinna się zdecydować czy chce napisać reportaż historyczno-kryminalny czy powieść, będącą mało porywającą obyczajówką wypełnioną, w znacznej mierze zbędnymi, przemyśleniami bohaterów. Bo w takiej formie w jakiej ta książka została wydana czytelnik dostaje takie nie wiadomo co do ręki - ni to powieść historyczna ni stricte fabularyzowany reportaż. Pozostaje mieć nadzieję, że w przyszłości ktoś bardziej kompetentny zajmie się tematem trucicielek z węgierskiej wioski Nagyrév.
instagram | facebook
Przy tych wszystkich słabościach książka McCracken niespodziewanie w pewnym stopniu broni się w jednym punkcie. Jako reportaż historyczno-true crime “Wioska Wdów” zasługuje co najwyżej na ocenę mierną - natomiast warstwa nie-kryminalna to już zupełnie inna bajka. Opisy życia w małej węgierskiej wiosce w latach międzywojennych oraz licznych - tak różnych od naszych polskich - tradycji, obrzędów, zabobonów czy w końcu i historia Węgier tamtego okresu - o tym wszystkim McCracken pisze fascynująco. Tylko znów - brak dokładnych przepisów ze źródłami, przynajmniej w bibliografii jest kilka tytułów na ten temat wymienionych.
McCracken (wraz z redaktorką) powinna się zdecydować czy chce napisać reportaż historyczno-kryminalny czy powieść, będącą mało porywającą obyczajówką wypełnioną, w znacznej mierze zbędnymi, przemyśleniami bohaterów. Bo w takiej formie w jakiej ta książka została wydana czytelnik dostaje takie nie wiadomo co do ręki - ni to powieść historyczna ni stricte fabularyzowany reportaż. Pozostaje mieć nadzieję, że w przyszłości ktoś bardziej kompetentny zajmie się tematem trucicielek z węgierskiej wioski Nagyrév.
instagram | facebook
January 29, 2023
While these crimes and the number of coffins will horrify some so will the living conditions for the women living in this Hungarian village in the 1920's. Women were born enslaved first to their fathers and then to their husbands giving birth to more children than they could feed and suffering from the abuse of the men in their family. Living conditions brought new meaning to the term "dirt poor" so many turned to the only woman they knew who could help - Auntie Suzy the village midwife. She hastened the end of unwanted children and husbands alike. Arsenic was her medicine of choice and soon the number of natural deaths and new friends added up. This put her in a position of power as it would be a death sentence for the women to reveal their part in all of this. Unbelievably this went unchecked until a prosecutor almost a decade after Aunt Suzy began started to put clues together. Vivid descriptions told in an investigative true crime style offer us a glimpse into life for these poor women and the power hungry midwife who offered them a way out. My thanks to the publisher for the advance copy.
April 23, 2023
The author seems almost more outraged by the fact that Zsuzsanna Fazekas was heavy set than she is by the rampant poisonings. I knew this history already and was eager for a deeper dive, but the fat-phobia that saw the author repeatedly describe to us just how disgusted she was by aunt Suzy’s shape, and the number of times she used the word waddle was incredibly annoying and distracting. This fact alone really made me hate this book. It’s a shame because the research is clearly thorough and the writing is good. I wish an editor had thought to ask “is being fat truly the crime this book is persecuting?”.
January 18, 2024
Hungary in 1929 saw the exposure of over a hundred deaths which were linked to a small group of people in a village called Nagyrev. For over a decade, Auntie Suzie, the local midwife, had helped local women get rid of inconvenient relatives by means of poison. They came to be known as The Angel Makers.
Given the source material this should have been an interesting read, but it turned out to be a chore to get through. I struggled with the author's writing style I think, especially the way they seemed to be obsessed with conveying that Suzie was fat. Countless uses of "waddled", "plopped", "heavily" etc - it was just relentless & not needed. I think she was compared to a cow at one point! Suzie committed some terrible acts which should have been the focus, & I think being told just once that she was overweight would have been enough. The repetition detracted from the book.
Given the source material this should have been an interesting read, but it turned out to be a chore to get through. I struggled with the author's writing style I think, especially the way they seemed to be obsessed with conveying that Suzie was fat. Countless uses of "waddled", "plopped", "heavily" etc - it was just relentless & not needed. I think she was compared to a cow at one point! Suzie committed some terrible acts which should have been the focus, & I think being told just once that she was overweight would have been enough. The repetition detracted from the book.
May 20, 2024
I don’t read a lot of true crime, but the title, cover and blurb of this one all intrigued me. Subtitled The True Story of the Most Astonishing Murder Ring in History, the book narrates in dramatic detail the tale of a group of serial killers in a Hungarian village who murdered over a hundred men during a fifteen year period. The killers were all women and their ringleader was a midwife known as Auntie Suzy.
The village of Nagyrév, a farming community in central Hungary, may seem an unlikely centre of crime, but actually it’s easy to understand why the events described in the book happened where and when they did. The murders took place between 1914 and 1929, a time when Hungary was in a state of political turmoil and preoccupied with war and its aftermath. The government didn’t have the money or resources to look into reports of suspicious deaths in a small rural village. Not only did Nagyrév have no police presence, but also no doctor, meaning that Auntie Suzy, with her limited medical knowledge, was the person to whom everyone turned for help with their own and their family members’ health problems. This put Suzy in a position of power, made stronger by the fact that she was the one who dictated to the clerk the causes of death to be put on the death certificates.
Auntie Suzy’s method was poisoning; she would soak sheets of flypaper in water to leave a residue of arsenic which could then be fed to the victim in small doses until they eventually became ill and died. Women came to buy bottles of Suzy’s potion for all sorts of reasons: maybe they had an abusive husband, an unwanted child they couldn’t feed or an elderly father they’d become tired of and wanted dead. Suzy herself would sometimes have reasons for wanting the murder to take place – if a wealthy woman was widowed, for example, she would then be free to marry Suzy’s own son, or perhaps a house would become vacant that Suzy could take for herself.
In The Angel Makers, Patti McCracken tells the story of Auntie Suzy and the other female poisoners of Nagyrév in a style that is as easy to read as fiction. In fact, the whole book feels much more like a novel than a work of non-fiction; I liked this as it made it easy to get to know the characters and follow what was happening, but it wasn’t what I’d expected and it may not appeal to readers who prefer their non-fiction to be more formal and academic. There’s a section of notes at the end of the book and a bibliography, but apart from occasional extracts from newspaper articles or other documents, McCracken doesn’t interrupt the flow of the story to provide any commentary of her own. She has also anglicised the names of most of the people in the book – Auntie Suzy’s real name was Zsuzsanna Fazekas.
One thing that struck me about this case was how easily the crimes could have been stopped and the culprits brought to justice, yet they were allowed to continue for many years because the authorities either didn’t have the resources to investigate or just didn’t seem interested. The poisonings were an open secret in Nagyrév and Suzy and the other women grew more and more confident over time, hardly bothering to cover up their actions. You can feel sorry for some of the women, pushed into arranged marriages at a time when divorce was not an option, but others were committing murder for cruel or petty reasons. Suzy, as the ringleader, was particularly complacent and unrepentant about the deaths she was causing and her behaviour is quite chilling to read about. However, McCracken seemed to have an obsession with Suzy’s weight; the constant descriptions of her chubby hands, fat feet and waddling walk quickly became very repetitive and unnecessary.
The Angel Makers is a fascinating story and I would probably recommend it to people who have enjoyed Kate Summerscale’s books such as The Suspicions of Mr Whicher, although the informal style won’t be to everyone’s taste. Despite some flaws I found it entertaining and informative and feel that I’ve not only gained some knowledge of a very unusual ring of criminals but also some insights into life in Hungary between the wars and the various elements that enabled crimes like these to take place.
The village of Nagyrév, a farming community in central Hungary, may seem an unlikely centre of crime, but actually it’s easy to understand why the events described in the book happened where and when they did. The murders took place between 1914 and 1929, a time when Hungary was in a state of political turmoil and preoccupied with war and its aftermath. The government didn’t have the money or resources to look into reports of suspicious deaths in a small rural village. Not only did Nagyrév have no police presence, but also no doctor, meaning that Auntie Suzy, with her limited medical knowledge, was the person to whom everyone turned for help with their own and their family members’ health problems. This put Suzy in a position of power, made stronger by the fact that she was the one who dictated to the clerk the causes of death to be put on the death certificates.
Auntie Suzy’s method was poisoning; she would soak sheets of flypaper in water to leave a residue of arsenic which could then be fed to the victim in small doses until they eventually became ill and died. Women came to buy bottles of Suzy’s potion for all sorts of reasons: maybe they had an abusive husband, an unwanted child they couldn’t feed or an elderly father they’d become tired of and wanted dead. Suzy herself would sometimes have reasons for wanting the murder to take place – if a wealthy woman was widowed, for example, she would then be free to marry Suzy’s own son, or perhaps a house would become vacant that Suzy could take for herself.
In The Angel Makers, Patti McCracken tells the story of Auntie Suzy and the other female poisoners of Nagyrév in a style that is as easy to read as fiction. In fact, the whole book feels much more like a novel than a work of non-fiction; I liked this as it made it easy to get to know the characters and follow what was happening, but it wasn’t what I’d expected and it may not appeal to readers who prefer their non-fiction to be more formal and academic. There’s a section of notes at the end of the book and a bibliography, but apart from occasional extracts from newspaper articles or other documents, McCracken doesn’t interrupt the flow of the story to provide any commentary of her own. She has also anglicised the names of most of the people in the book – Auntie Suzy’s real name was Zsuzsanna Fazekas.
One thing that struck me about this case was how easily the crimes could have been stopped and the culprits brought to justice, yet they were allowed to continue for many years because the authorities either didn’t have the resources to investigate or just didn’t seem interested. The poisonings were an open secret in Nagyrév and Suzy and the other women grew more and more confident over time, hardly bothering to cover up their actions. You can feel sorry for some of the women, pushed into arranged marriages at a time when divorce was not an option, but others were committing murder for cruel or petty reasons. Suzy, as the ringleader, was particularly complacent and unrepentant about the deaths she was causing and her behaviour is quite chilling to read about. However, McCracken seemed to have an obsession with Suzy’s weight; the constant descriptions of her chubby hands, fat feet and waddling walk quickly became very repetitive and unnecessary.
The Angel Makers is a fascinating story and I would probably recommend it to people who have enjoyed Kate Summerscale’s books such as The Suspicions of Mr Whicher, although the informal style won’t be to everyone’s taste. Despite some flaws I found it entertaining and informative and feel that I’ve not only gained some knowledge of a very unusual ring of criminals but also some insights into life in Hungary between the wars and the various elements that enabled crimes like these to take place.
April 12, 2023
“Yes. I am an Angel maker.”
In Nagyrév, a small village beside the Tisza River in Hungary, Suzannah Fazekas known as ‘Auntie Suzy’ relishes her role as midwife. It not only brings her material benefits like a home supplied by the village council, and a healthy salary, but also an authority over life and death seldom questioned. This is why, and how, Fazekas was able to kill with impunity for over twenty years.
Combining years of research with a creative narrative, Patti McCracken tells a compelling story of a murderous conspiracy in The Angel Makers, which has ‘Auntie Suzy’ at its heart. With arsenic steeped from flypaper the midwife assisted the women of Nagyrev, and further afield, to dispatch as many as 160 husbands, inconvenient relatives, and unwanted infants. Likely more. It’s an astonishing tale of hubris, greed, and narcissism on the part of Suzannah that played out early in the 1900’s, though the motives of some women she ‘helped’, particularly those who were victims of abuse and poverty, were often more complicated. Ultimately indictments were brought against sixty-six women and seven men (as accomplices) from Nagyrév, Tiszakürt, and Cibakháza. Twenty-nine women and two men went to trial for the murder of forty-two men. Sixteen women, and both men, were convicted.
The Angel Makers has a storytelling narrative, unraveling not unlike a murder mystery novel. McCracken evokes an authentic sense of place and time, and I feel her portrayal of the people involved in the case are generally convincing and nuanced. There is perhaps an overload of description at times which I felt slowed the pacing.
A fascinating examination of a sensational true crime case, The Angel Makers is an interesting read. And the postscript is sure to leave you stunned.
In Nagyrév, a small village beside the Tisza River in Hungary, Suzannah Fazekas known as ‘Auntie Suzy’ relishes her role as midwife. It not only brings her material benefits like a home supplied by the village council, and a healthy salary, but also an authority over life and death seldom questioned. This is why, and how, Fazekas was able to kill with impunity for over twenty years.
Combining years of research with a creative narrative, Patti McCracken tells a compelling story of a murderous conspiracy in The Angel Makers, which has ‘Auntie Suzy’ at its heart. With arsenic steeped from flypaper the midwife assisted the women of Nagyrev, and further afield, to dispatch as many as 160 husbands, inconvenient relatives, and unwanted infants. Likely more. It’s an astonishing tale of hubris, greed, and narcissism on the part of Suzannah that played out early in the 1900’s, though the motives of some women she ‘helped’, particularly those who were victims of abuse and poverty, were often more complicated. Ultimately indictments were brought against sixty-six women and seven men (as accomplices) from Nagyrév, Tiszakürt, and Cibakháza. Twenty-nine women and two men went to trial for the murder of forty-two men. Sixteen women, and both men, were convicted.
The Angel Makers has a storytelling narrative, unraveling not unlike a murder mystery novel. McCracken evokes an authentic sense of place and time, and I feel her portrayal of the people involved in the case are generally convincing and nuanced. There is perhaps an overload of description at times which I felt slowed the pacing.
A fascinating examination of a sensational true crime case, The Angel Makers is an interesting read. And the postscript is sure to leave you stunned.
June 9, 2023
Mam spory problem z publikacją Patti McCracken i problem ów wynika – jak sądzę – z niemożności jasnego przyporządkowania przeze mnie ,,Wioski wdów’’ do konkretnego gatunku. Co prawda osobiście wcale nie uważam, by literaturę należałoby wtłaczać w jakiekolwiek ramy czy utarte schematy, lecz w przypadku niektórych pozycji może to być rzecz wręcz konieczna; tak jak potrafię przejść obojętnie wobec powieści na którą składają się najróżniejsze elementy zaczerpnięte z najróżniejszych nurtów, tak w przypadku true crime już niekoniecznie. Rzadko, doprawdy rzadko, mówi się o sukcesie historii opartej na prawdziwych wydarzeniach, a napisanej w sposób udany; nie tylko pod kątem prozatorskim, co z poszanowaniem oczywistych granic; bez zbędnej nadinterpretacji czy konfabulacji.
Jeśli idzie o wyżej wspomnianą ,,Wioskę…’’ to trudno w istocie zarzucać jej, aby odbiegała zbyt dalece od rzeczywistych wypadków. Autorka odrobiła pracę domową i przeprowadziła skrupulatny research; jej powieść mocno koresponduje z realiami epoki oraz faktami dotyczącymi sprawy Wdów z Nagyreva. Drobiazgowe odmalowanie tła społeczno - obyczajowego, rzucenie należytego światła na ówczesną sytuację kobiet, naszkicowanie szerszego kontekstu, właściwych okoliczności, objaśnienie tradycyjnych zwyczajów, podziału ról lub pozycji konkretnych postaci w danej zbiorowości, składają się na atuty powieści i dość dobrze uzupełniają jej ogólny wydźwięk. McCracken trzyma się rzetelnych informacji, przekazuje je pomiędzy poetyckimi frazami, za sprawą wykreowanych przez siebie bohaterów - ich przemyśleń bądź postępowań - opowiada o codzienności mieszkańców małej węgierskiej wsi. Wystarczająco jak na przeciętny reportaż, jednak zdecydowanie za mało jak na literaturę piękną.
Ma się bowiem wrażenie, że McCracken tworzy nie pełnowymiarową historię - bogatą w fabułę, emocje, doświadczenia - a pisze przymusową rozprawkę szkolną opartą o wiedzę pochodzącą z łatwo dostępnych źródeł. Trudno określać ,,Wioskę wdów’’ mianem pasjonującej, czy choćby nawet angażującej, bo brak jej pewnych aspektów, które uatrakcyjniają każdą lekturę. Autorka bazuje na zachowawczości; trzyma się odgórnych założeń, określonych zasad i precyzyjnych ram. Posługuje się poprawnym językiem, konstruuje przyzwoity trzon powieści, buduje szkielety postaci, szkicuje portery psychologiczne, tworzy w miarę logiczny punkt wyjściowy do dalszej analizy i refleksji, lecz nadal – jest to z gruntu dość pobieżna praca, pozbawiona charakterystycznych cech, elementów przyciągających uwagę czytelnika, pchających go w stronę dalszej eksploracji tematu.
Szkoda, bo potencjał drzemiący w tej historii był ogromny.
Jeśli idzie o wyżej wspomnianą ,,Wioskę…’’ to trudno w istocie zarzucać jej, aby odbiegała zbyt dalece od rzeczywistych wypadków. Autorka odrobiła pracę domową i przeprowadziła skrupulatny research; jej powieść mocno koresponduje z realiami epoki oraz faktami dotyczącymi sprawy Wdów z Nagyreva. Drobiazgowe odmalowanie tła społeczno - obyczajowego, rzucenie należytego światła na ówczesną sytuację kobiet, naszkicowanie szerszego kontekstu, właściwych okoliczności, objaśnienie tradycyjnych zwyczajów, podziału ról lub pozycji konkretnych postaci w danej zbiorowości, składają się na atuty powieści i dość dobrze uzupełniają jej ogólny wydźwięk. McCracken trzyma się rzetelnych informacji, przekazuje je pomiędzy poetyckimi frazami, za sprawą wykreowanych przez siebie bohaterów - ich przemyśleń bądź postępowań - opowiada o codzienności mieszkańców małej węgierskiej wsi. Wystarczająco jak na przeciętny reportaż, jednak zdecydowanie za mało jak na literaturę piękną.
Ma się bowiem wrażenie, że McCracken tworzy nie pełnowymiarową historię - bogatą w fabułę, emocje, doświadczenia - a pisze przymusową rozprawkę szkolną opartą o wiedzę pochodzącą z łatwo dostępnych źródeł. Trudno określać ,,Wioskę wdów’’ mianem pasjonującej, czy choćby nawet angażującej, bo brak jej pewnych aspektów, które uatrakcyjniają każdą lekturę. Autorka bazuje na zachowawczości; trzyma się odgórnych założeń, określonych zasad i precyzyjnych ram. Posługuje się poprawnym językiem, konstruuje przyzwoity trzon powieści, buduje szkielety postaci, szkicuje portery psychologiczne, tworzy w miarę logiczny punkt wyjściowy do dalszej analizy i refleksji, lecz nadal – jest to z gruntu dość pobieżna praca, pozbawiona charakterystycznych cech, elementów przyciągających uwagę czytelnika, pchających go w stronę dalszej eksploracji tematu.
Szkoda, bo potencjał drzemiący w tej historii był ogromny.
August 19, 2023
Angel Makers, in my opinion, is a story of women in Hungary that are charged with taking care of women who live in a very nuanced and difficult time and place in history. The women who were left home during the Great War making the best of it. They struggled with country life, they struggled with the fact that their men came home from war but the partners they knew before war were gone forever and replaced with men who were broken and mean. These women didn’t have access to a “reliable” (meaning a man Dr.) source of medical assistance for their womanhood. In fact, the Dr. who had been overseeing their wellbeing once a week, when weather permits, for decades had never delivered one baby. There is a part where he admits he only knows in theory what to do. The work of caring for child birth and the daily aches and pains of farm life is charged to the midwife. This book chronicles decisions made by these midwives and women.
I feel like more and more authors are trying to get to the real truth of a story. Leaning further from black and white to a more grey and nuanced story. People do things we find appalling. These actions are hard for us to understand and make us uncomfortable because in many ways they are so far from our experiences today. Instead of exploring these nuances of action I feel like this narrative took the hardest part of these women’s story’s and looked to ONE women, called her a villain and mastermind who took pleasure in killing babies and topped it off with a nice healthy dose of fat shamming to all the people deemed villain. I honestly finished this book just to make sure I had a leg to stand on while I write this review. I am appalled that there couldn’t have been better ways to describe Auntie Suzie then, meaty ankles, massive girth, and literally in one scene where this older women is fearing for her life and hiding under a table with men grabbing at her to take her away to prison, this author’s description of her was, “she looked like a rabid cow.”….. I am sorry but what the hell.
Do better.
I feel like more and more authors are trying to get to the real truth of a story. Leaning further from black and white to a more grey and nuanced story. People do things we find appalling. These actions are hard for us to understand and make us uncomfortable because in many ways they are so far from our experiences today. Instead of exploring these nuances of action I feel like this narrative took the hardest part of these women’s story’s and looked to ONE women, called her a villain and mastermind who took pleasure in killing babies and topped it off with a nice healthy dose of fat shamming to all the people deemed villain. I honestly finished this book just to make sure I had a leg to stand on while I write this review. I am appalled that there couldn’t have been better ways to describe Auntie Suzie then, meaty ankles, massive girth, and literally in one scene where this older women is fearing for her life and hiding under a table with men grabbing at her to take her away to prison, this author’s description of her was, “she looked like a rabid cow.”….. I am sorry but what the hell.
Do better.
July 31, 2023
This was a hard book to rate. I'll start with its strengths. First, it is well-researched, which in this case would take some dedication. The list of people involved is long and somewhat complicated, so I thought the author did a good job of telling the story in a way that both made sense but also conveyed how intricately these people's lives were woven together.
My big complaint was with the physical descriptions of the women. Bad women are fat and physically unattractive. This almost came across as an obsession. It really stood out to me because I had come to hear of this book through an interview with the author on the History Extra podcast where she gave a much more nuanced view of these women's lives. Women were also referred to as crows so many times. These physical descriptions really pulled down what was an otherwise interesting story.
My big complaint was with the physical descriptions of the women. Bad women are fat and physically unattractive. This almost came across as an obsession. It really stood out to me because I had come to hear of this book through an interview with the author on the History Extra podcast where she gave a much more nuanced view of these women's lives. Women were also referred to as crows so many times. These physical descriptions really pulled down what was an otherwise interesting story.
January 25, 2023
This is the sort of story that would seem overblown if a fiction writer told it, and yet it's true. A meticulously researched story into a Hungarian midwife who used arsenic to kill an impressive number of victims, and the village where she managed this for decades without being stopped. McCracken has written history that is as compulsively readable as any thriller!
May 22, 2023
„To tajemnica poliszynela w Nagyrevie. Zamieszanych jest wiele kobiet. Mężczyźni umierają, a władze nic w tej sprawie nie robią. Trucicielki działają nadal bezkarnie. (…) nie ma na tym świecie sprawiedliwości“.
„Wioska Wdów. Szokująca historia morderczyń z wioski Nagryev” w moim odczuciu miała być pełnym brutalności doznaniem, które zapamiętam na dłuższy czas. Miała to być historia, o której nie śniłam najgorszych koszmarów, jak i miała dać mi to, o czym nigdy więcej nie słyszałam. Pomimo że uważam, że ta książka jest naprawdę dobra i ciekawa, z której można wyciągnąć wiele ciekawych faktów, to jednak czegoś mi w niej zabrakło. Męczyłam się czytając ją, co zwalam na karb nie odpowiedniego czasu dla tej książki lub stylu, w jakim historia ta została opisana.
Wiem, że „Wioska Wdów” ma wiele sprzymierzeńców – nic dziwnego. Jest to historia brudna, wstrząsająca i przede wszystkich oparta na faktach co tym bardziej wzbudza w czytelniku jakiś 'lęk', który tli się w umyśle podczas jej czytania. Czytając, nie byłam w stanie zrozumieć, dlaczego Cioteczka Zsusa podejmowała się czynów opisanych w tej książce. „… Z arszenikiem nasączonym z lepów na muchy pomagała kobietom w wysłaniu na tematen świat ponad setkę mężów, niewygodnych krewnych i niechcianych niemowląt…”.
Fabrykantki aniołów – bo tak się właśnie nazywały przez piętnaście lat pozostawały bezkarne, aż do roku 1929, w którym to niezwykła wskazówka ujawniła te zbrodnie.
Zdecydowanie „Wioska Wdów” jest nieśpieszną historią, która opisuje życie głównej akuszerki, wcześniej wspomnianej Cioteczce Zsusie (ale i nie tylko). Jest to również obraz ludzi, którzy żyli w czasach 1914-1929 w Węgrzech i na obrzeżach. Muszę przyznać, że było to też ciekawe doznanie, bo lubię odkrywać tematy, o których wcześniej nie słyszałam lub też, o których wcześniej nie czytałam. Jestem jednak troszkę rozczarowana, bo czytanie tej książki zajęło mi ponad półtora miesiąca, a długie opisy nie ułatwiały mi sprawy. Pomimo ciekawego tematu, o którym chciałam dowiedzieć się więcej, styl pisania też kompletnie do mnie nie przemawiał, który spowodował, że na swój sposób się męczyłam. Gdy odkładałam tę książkę na bok, mówiłam sobie, że 'jutro do niej wrócę', aby jednak wrócić do niej po dwóch tygodniach. Jednak gdy już do niej zasiadałam, to wczytywałam się w słowa, kartkowałam i brałam tę powieść taką, jaka jest, poznawałam kolejne tajemnice i sekrety. Zapamiętywałam ciekawostki, które powodowały dreszcz na całym ciele.
Autorka, zdecydowanie zrobiła swój research, postarała się, aby oddać nam te historię, w sposób, w który ona ją rozumie, o której dowiedziała się tyle faktów za co zdecydowanie należą się ogrome brawa, bo podjęła się jednak ciężkiego tematu do opsania. Pomimo moich mieszanych uczuć co do tej książki to jestem zdania, że każdy powinien dać jej szansę (jeśli oczywiście temat wydaje się Wam być interesujący). Zdecydowanie „Wioskę Wdów“ każdy zrozumie i 'weźmie do siebie' na swój własny sposób.
Współpraca reklamowa @wydawnictwomova
„Wioska Wdów. Szokująca historia morderczyń z wioski Nagryev” w moim odczuciu miała być pełnym brutalności doznaniem, które zapamiętam na dłuższy czas. Miała to być historia, o której nie śniłam najgorszych koszmarów, jak i miała dać mi to, o czym nigdy więcej nie słyszałam. Pomimo że uważam, że ta książka jest naprawdę dobra i ciekawa, z której można wyciągnąć wiele ciekawych faktów, to jednak czegoś mi w niej zabrakło. Męczyłam się czytając ją, co zwalam na karb nie odpowiedniego czasu dla tej książki lub stylu, w jakim historia ta została opisana.
Wiem, że „Wioska Wdów” ma wiele sprzymierzeńców – nic dziwnego. Jest to historia brudna, wstrząsająca i przede wszystkich oparta na faktach co tym bardziej wzbudza w czytelniku jakiś 'lęk', który tli się w umyśle podczas jej czytania. Czytając, nie byłam w stanie zrozumieć, dlaczego Cioteczka Zsusa podejmowała się czynów opisanych w tej książce. „… Z arszenikiem nasączonym z lepów na muchy pomagała kobietom w wysłaniu na tematen świat ponad setkę mężów, niewygodnych krewnych i niechcianych niemowląt…”.
Fabrykantki aniołów – bo tak się właśnie nazywały przez piętnaście lat pozostawały bezkarne, aż do roku 1929, w którym to niezwykła wskazówka ujawniła te zbrodnie.
Zdecydowanie „Wioska Wdów” jest nieśpieszną historią, która opisuje życie głównej akuszerki, wcześniej wspomnianej Cioteczce Zsusie (ale i nie tylko). Jest to również obraz ludzi, którzy żyli w czasach 1914-1929 w Węgrzech i na obrzeżach. Muszę przyznać, że było to też ciekawe doznanie, bo lubię odkrywać tematy, o których wcześniej nie słyszałam lub też, o których wcześniej nie czytałam. Jestem jednak troszkę rozczarowana, bo czytanie tej książki zajęło mi ponad półtora miesiąca, a długie opisy nie ułatwiały mi sprawy. Pomimo ciekawego tematu, o którym chciałam dowiedzieć się więcej, styl pisania też kompletnie do mnie nie przemawiał, który spowodował, że na swój sposób się męczyłam. Gdy odkładałam tę książkę na bok, mówiłam sobie, że 'jutro do niej wrócę', aby jednak wrócić do niej po dwóch tygodniach. Jednak gdy już do niej zasiadałam, to wczytywałam się w słowa, kartkowałam i brałam tę powieść taką, jaka jest, poznawałam kolejne tajemnice i sekrety. Zapamiętywałam ciekawostki, które powodowały dreszcz na całym ciele.
Autorka, zdecydowanie zrobiła swój research, postarała się, aby oddać nam te historię, w sposób, w który ona ją rozumie, o której dowiedziała się tyle faktów za co zdecydowanie należą się ogrome brawa, bo podjęła się jednak ciężkiego tematu do opsania. Pomimo moich mieszanych uczuć co do tej książki to jestem zdania, że każdy powinien dać jej szansę (jeśli oczywiście temat wydaje się Wam być interesujący). Zdecydowanie „Wioskę Wdów“ każdy zrozumie i 'weźmie do siebie' na swój własny sposób.
Współpraca reklamowa @wydawnictwomova
April 13, 2023
•• Przerażająca, oparta na faktach historia kobiet o bezwzględnych duszach, które morderstwo traktowały jako najprostszy sposób na pozbycie się problemu. ••
"Wioska wdów” to powieść z kategorii true crime opisująca wydarzenia z wioski Nagyrév na Węgrzech, której mieszkanki otruły co najmniej 160 mężczyzn oraz dzieci w latach 1914– 1929.
Wiejskie żony, matki i córki. To właśnie one posuwały się do najgorszych czynów. Jednak głównym prowoderem była wiejska akuszerka, znana jaka ciocia Suze. Kobieta destylowała arszenik z lepiku na muchy i rozdawała kobietom z Nagyrév i zachęcała do pozbycia się niechcianych dzieci czy okrutnych małżonków. Liczba zmarłych stale rosła. Ten koszmar trwał przez ponad piętnaście lat, aż pewna wskazówka ujawniła zbrodnie w 1929 roku...
Odczuwalny przeze mnie niepokój był wystarczająco wysoki, abym mogła nazwać „Wioskę wdów” naprawdę dobrą historią.
Sięgając po tę książkę liczyłam na naprawdę porywającą historie, z dynamiczną akcją, która będzie trzymała mnie w napięciu do ostatniej strony, jedynie od czasu do czasu pozwalając na złapanie oddechu. Brakowało mi jedynie drobnych zwrotów akcji, nieoczekiwanych, zaskakujących rozwiązań, które nie byłyby przewidywalne. Niestety pojawiały się tutaj bowiem momenty dosyć nużące, które starałam się czytać dosyć uważnie, a jednak co chwilę przyłapywałam się na tym, iż myślami odpływałam gdzieś daleko, poza wydarzenia tej książki. Nie zdarzało się to na szczęście często. Autorka o wszystkich wydarzeniach pisze z niezwykłym zaangażowaniem. W książce znalazło się wiele fragmentów artykułów z gazet z tamtych czasów.
Historia ta wydarzyla się naprawdę. Autorka spisała ją, robiąc porządny reaserch. „Wioska wdów” to niezwykle trudna w odbiorze lektura – czego innego bowiem spodziewać się po książce poruszającej tak przerażające aspekty? Z pewnością nie tego, że będzie ona lekką i przyjemną książką, którą pochłonie się w mgnieniu oka i równie szybko zapomni, że kiedykolwiek miało się ją w rękach. Już od pierwszych stron poczułam się maksymalnie zainteresowana tą historią i nie mogłam się doczekać tego, aby dowiedzieć się jak potoczy się cała fabuła. To historia, w której brak jest jakichkolwiek zasad.
Jeśli szukacie fascynującej, a zarazem przerażającej i co najgorsze prawdziwej opowieści to „Wioska wdów” będzie tutaj idealnym wyborem! 🖤
"Wioska wdów” to powieść z kategorii true crime opisująca wydarzenia z wioski Nagyrév na Węgrzech, której mieszkanki otruły co najmniej 160 mężczyzn oraz dzieci w latach 1914– 1929.
Wiejskie żony, matki i córki. To właśnie one posuwały się do najgorszych czynów. Jednak głównym prowoderem była wiejska akuszerka, znana jaka ciocia Suze. Kobieta destylowała arszenik z lepiku na muchy i rozdawała kobietom z Nagyrév i zachęcała do pozbycia się niechcianych dzieci czy okrutnych małżonków. Liczba zmarłych stale rosła. Ten koszmar trwał przez ponad piętnaście lat, aż pewna wskazówka ujawniła zbrodnie w 1929 roku...
Odczuwalny przeze mnie niepokój był wystarczająco wysoki, abym mogła nazwać „Wioskę wdów” naprawdę dobrą historią.
Sięgając po tę książkę liczyłam na naprawdę porywającą historie, z dynamiczną akcją, która będzie trzymała mnie w napięciu do ostatniej strony, jedynie od czasu do czasu pozwalając na złapanie oddechu. Brakowało mi jedynie drobnych zwrotów akcji, nieoczekiwanych, zaskakujących rozwiązań, które nie byłyby przewidywalne. Niestety pojawiały się tutaj bowiem momenty dosyć nużące, które starałam się czytać dosyć uważnie, a jednak co chwilę przyłapywałam się na tym, iż myślami odpływałam gdzieś daleko, poza wydarzenia tej książki. Nie zdarzało się to na szczęście często. Autorka o wszystkich wydarzeniach pisze z niezwykłym zaangażowaniem. W książce znalazło się wiele fragmentów artykułów z gazet z tamtych czasów.
Historia ta wydarzyla się naprawdę. Autorka spisała ją, robiąc porządny reaserch. „Wioska wdów” to niezwykle trudna w odbiorze lektura – czego innego bowiem spodziewać się po książce poruszającej tak przerażające aspekty? Z pewnością nie tego, że będzie ona lekką i przyjemną książką, którą pochłonie się w mgnieniu oka i równie szybko zapomni, że kiedykolwiek miało się ją w rękach. Już od pierwszych stron poczułam się maksymalnie zainteresowana tą historią i nie mogłam się doczekać tego, aby dowiedzieć się jak potoczy się cała fabuła. To historia, w której brak jest jakichkolwiek zasad.
Jeśli szukacie fascynującej, a zarazem przerażającej i co najgorsze prawdziwej opowieści to „Wioska wdów” będzie tutaj idealnym wyborem! 🖤
May 26, 2023
Very intriguing case, but could have been less wordy. Easy reading but lots of irrelevant little details.
It’s about a midwife in 1920s Hungary who takes it upon herself to decide who lives and dies and when. Other midwives and women get involved and quite a number of unwanted babies are recorded as “stillbirth’s “ and a lot of men get helped along with dying of natural causes. Lots of arsenic involved here.
Told in a different style this could be a deliciously spooky book. The main villain is the old Romany midwife, with her putzi around her neck filled with magic potions and suc, chanting weird incantations and acting all occultism. She’s a truly mean old thing who smokes a pipe, spits at whatever and whomever crosses her, and feels entitled to anything in the village as the inhabitants “owe” her for her valuable work, much of which involves slowly killing unpleasant and inconvenient husbands. I think it’s safe to say in our culture she would be labeled a witch.
Good story, amazing case, could have been a bit better told.
It’s about a midwife in 1920s Hungary who takes it upon herself to decide who lives and dies and when. Other midwives and women get involved and quite a number of unwanted babies are recorded as “stillbirth’s “ and a lot of men get helped along with dying of natural causes. Lots of arsenic involved here.
Told in a different style this could be a deliciously spooky book. The main villain is the old Romany midwife, with her putzi around her neck filled with magic potions and suc, chanting weird incantations and acting all occultism. She’s a truly mean old thing who smokes a pipe, spits at whatever and whomever crosses her, and feels entitled to anything in the village as the inhabitants “owe” her for her valuable work, much of which involves slowly killing unpleasant and inconvenient husbands. I think it’s safe to say in our culture she would be labeled a witch.
Good story, amazing case, could have been a bit better told.
June 28, 2023
3,75/5
May 22, 2024
Терпеть не могу, когда вместо понятного тру-крайма автор зачем-то пишет фикшн и додумывает, чем пах муж убийцы, и во что во дворе наступил гусь.
April 20, 2023
Czytając opis spodziewałam się historii szokującej, miałam co kilka stron przecierać przysłowiowe oczy ze zdumienia, czy też zobrzydzać się kolejnymi zbrodniami.
Jak to powiadają - dobrze żarło i szybko zdechło, choć tu nawet dobrze nie było na początku.
Historia, która z opisu miała szokować ewoluowała w kierunku przeciętnej opowieść o wiejskiej akuszerce. Nie poznałam w niej szczegółów, choć po trosze uraczyłam się klimatem węgierskiej zaściankowości.
Temat zdewastowany koncertowo. Zabrakło wszystkiego. Nie było dynamizmu, ciekawości, styl opowieści położony na przysłowiowe łopatki nie zachęcał. Dużo wiadomości rzucano czytelnikowi bez uporządkowania i przemyślenia. Niektóre rozdziały kończyły się niespodziewanie, jakby toporem uciął, inne wlekły się w nieskończoność.
Zabrakło konsekwencji w prowadzeniu niektórych wątków, chronologii i pewnej iskry, która pobudziłaby moją ciekawość.
Jako typowa powieść obyczajowa niczym nie wyróżniająca się - tak, jako thriller z elementami literatury pieknej - nie.
Tym razem nie była to moja książka.
Jak to powiadają - dobrze żarło i szybko zdechło, choć tu nawet dobrze nie było na początku.
Historia, która z opisu miała szokować ewoluowała w kierunku przeciętnej opowieść o wiejskiej akuszerce. Nie poznałam w niej szczegółów, choć po trosze uraczyłam się klimatem węgierskiej zaściankowości.
Temat zdewastowany koncertowo. Zabrakło wszystkiego. Nie było dynamizmu, ciekawości, styl opowieści położony na przysłowiowe łopatki nie zachęcał. Dużo wiadomości rzucano czytelnikowi bez uporządkowania i przemyślenia. Niektóre rozdziały kończyły się niespodziewanie, jakby toporem uciął, inne wlekły się w nieskończoność.
Zabrakło konsekwencji w prowadzeniu niektórych wątków, chronologii i pewnej iskry, która pobudziłaby moją ciekawość.
Jako typowa powieść obyczajowa niczym nie wyróżniająca się - tak, jako thriller z elementami literatury pieknej - nie.
Tym razem nie była to moja książka.
December 15, 2023
The last 100 pages were thankfully easier to read, because I was about to leave this as DNF. It's an interesting story, but as others have said, the telling of it is quite long-winded and dull. I don't know if I'm necessarily a fan of novelistic non-fiction - I can't remember if I've read much of it before - but this got really bogged down with the minutiae of sights, sounds, smells, actions and emotions experienced by all the figures in the book. Aside from a mild discomfort at all the inventions that must have gone into it, and all that the author must have imposed on these real people, it also just wasn't very entertaining. I agree with one of the other reviewers who said there was probably only enough concrete material to fill a long-form article; it did feel like this was a book with a lot of padding.
July 15, 2023
3.5 because i feel like only if the author had mentioned that auntie suzy was fat a few hundred or thousand more times would the point have truly been driven home
May 12, 2024
As tragic of a topic that this book is about, I really enjoyed it. What I didn't enjoy was the writing style and the format in which the story unfolded. I was fully prepared to give this book a 5 star, except I found it difficult to read in terms of style. The sentences were not easy to comprehend.
There were many people named in the book, and an index in the back would have helped as a reference. Especially when the story referred back to an individual, I had to think, "Who is she? What was her situation?" Later in the book, when the women were collected, tried, and convicted, I forgot what was each woman's participation in each death. There were a lot of page-flipping back and forth for me.
Perhaps it was my inability to retain information, or perhaps it was the writers inability to cohesively form sentences. Either way, I found the book a struggle at times. For this reason also, it took me much longer to read than other books. The story itself was very interesting. I did appreciate the authors filling in information to give it more of a story, describing in detail the level of rural aspects, odors, and dismal living with which these people lived. However, at some point, I didn't care what city the story was taking place or how smudged the windows were. I just wanted to get to the point of how many women were apprehended. Another suggestion I have would be to include a small map of the area since the author made such a point to mention the names of the cities in the story. I found myself exhausted trying to keep everything straight to the point that I found myself skimming. Also, I didn't understand why, in a book chronicled with dates, was it necessary towards the end of the book to write subchapters "The Day Before" or "Five weeks earlier" when the information would not change the way the previous chapter was understood or influenced the reading differently. It seemed like the book was being written, then the author forgot to tell a portion of the story and continued writing, prefacing the time frame for accuracy rather than the necessity of the story.
The book begins on August 1916. The story is about a midwife, Auntie Suzy, in a small village in Hungary. The drinking water was not consumable, so they drank alcohol. Even the children. This led to alcoholism. The husbands were abusive or fought in wars, suffered physical or mental maladies, or perhaps the wives pictured a happier life without their husbands in it. Upon hearing the women complain about their husband's, the midwife would provide a "solution" for the women in the form of dispensing arsenic to their husband's and make it look like the man died of something else. It was often administered when the husband suffered from another illness.
The midwife birthed babies and sometimes "helped" babies by passing them to their grave rather than them possibly starving to death because their mothers' breasts lacked milk to feed them. The midwife then buried the children in unmarked graves.
The midwife was paid by the village, and because of her position, she was given a relatively nicer home to live in with a fenced-in yard and a flower garden that she cultivated. (It was within this fenced property that the midwife made her concoction of arsenic which she put into small bottles and sold to her female clients or administered to the victims herself.) Even though she was paid, the midwife worked out her own additional payment plan by carrying two baskets. One held her wares, and the other was empty when she left home, but it was full when she returned at the end of the day. She freely walked into people's homes and took jars of jam or other food, consumed alcohol at the local tavern without paying or expected property to be transferred for payment of ridding women of their husbands.
As time progressed, the nearby town doctor retired, the position to be filled by another doctor, his son. The doctor began by going over death records and noticed a substantial number of deaths in the village that Auntie Suzy was caring for. His suspicions led him to narrow Auntie Suzy's job duties and eventually led him to suspect foul play.
The book jacket states that the murder ring of women (midwives and wives of the victims) killed at least 160 men, but it doesn't state how many babies' deaths were suspect.
There were many people named in the book, and an index in the back would have helped as a reference. Especially when the story referred back to an individual, I had to think, "Who is she? What was her situation?" Later in the book, when the women were collected, tried, and convicted, I forgot what was each woman's participation in each death. There were a lot of page-flipping back and forth for me.
Perhaps it was my inability to retain information, or perhaps it was the writers inability to cohesively form sentences. Either way, I found the book a struggle at times. For this reason also, it took me much longer to read than other books. The story itself was very interesting. I did appreciate the authors filling in information to give it more of a story, describing in detail the level of rural aspects, odors, and dismal living with which these people lived. However, at some point, I didn't care what city the story was taking place or how smudged the windows were. I just wanted to get to the point of how many women were apprehended. Another suggestion I have would be to include a small map of the area since the author made such a point to mention the names of the cities in the story. I found myself exhausted trying to keep everything straight to the point that I found myself skimming. Also, I didn't understand why, in a book chronicled with dates, was it necessary towards the end of the book to write subchapters "The Day Before" or "Five weeks earlier" when the information would not change the way the previous chapter was understood or influenced the reading differently. It seemed like the book was being written, then the author forgot to tell a portion of the story and continued writing, prefacing the time frame for accuracy rather than the necessity of the story.
The book begins on August 1916. The story is about a midwife, Auntie Suzy, in a small village in Hungary. The drinking water was not consumable, so they drank alcohol. Even the children. This led to alcoholism. The husbands were abusive or fought in wars, suffered physical or mental maladies, or perhaps the wives pictured a happier life without their husbands in it. Upon hearing the women complain about their husband's, the midwife would provide a "solution" for the women in the form of dispensing arsenic to their husband's and make it look like the man died of something else. It was often administered when the husband suffered from another illness.
The midwife birthed babies and sometimes "helped" babies by passing them to their grave rather than them possibly starving to death because their mothers' breasts lacked milk to feed them. The midwife then buried the children in unmarked graves.
The midwife was paid by the village, and because of her position, she was given a relatively nicer home to live in with a fenced-in yard and a flower garden that she cultivated. (It was within this fenced property that the midwife made her concoction of arsenic which she put into small bottles and sold to her female clients or administered to the victims herself.) Even though she was paid, the midwife worked out her own additional payment plan by carrying two baskets. One held her wares, and the other was empty when she left home, but it was full when she returned at the end of the day. She freely walked into people's homes and took jars of jam or other food, consumed alcohol at the local tavern without paying or expected property to be transferred for payment of ridding women of their husbands.
As time progressed, the nearby town doctor retired, the position to be filled by another doctor, his son. The doctor began by going over death records and noticed a substantial number of deaths in the village that Auntie Suzy was caring for. His suspicions led him to narrow Auntie Suzy's job duties and eventually led him to suspect foul play.
The book jacket states that the murder ring of women (midwives and wives of the victims) killed at least 160 men, but it doesn't state how many babies' deaths were suspect.
May 7, 2024
This book is beautifully written and from the very first pages you get sucked into the story.
The author is a really clever storyteller with the ability to make facts and historical accounts come to life as if they were a novel and it almost made it more shocking every time I reminded myself that these events were real.
My main criticism is the constant descriptions of Auntie Suzy as being fat. We get it, she was a big lady but not almost every chapter needed to tell us how big she was or how she moved her chubby hands etc.
At first, I wanted to give the the author the benefit of the doubt, after all this was a woman who took whatever she wanted as payment by literally taking items from the poorest people who had next to nothing and making sure she was always well cared for on top of her wage. So in a sense I think the author wanted the reader to understand that greed was a motivation and so understanding her size added to this description. However, it was just overdone and I do not think it was needed so often.
The book was also really descriptive. I really enjoyed this side of the storytelling. The sights and especially the smells really made you feel like you were there this is something that you often don't get any understanding of in non fiction books or in historical writing on the whole. But I really felt like the history was coming off the pages reading the stink of some of the characters, the smell of the houses and the atmosphere of the village. However, I would add that at times this did slow the pace of the book down. I really wanted to get down to the nitty gritty of the interrogations but the last third of the book slowed quite considerably.
The author touches upon several important topics which really created a disasterous cocktail in this case. Firstly, the treatment of woman at the time. The beatings, rape and their treatment by some men was atrocious and add the fact that family planning was little to nothing meant that often unwanted pregnancies happened yearly. Is it little wonder that some women sought to end their suffering in the only way they could? Having said that, it also showed how women could use and manipulate the men in their lives and even at times when there was no evidence of poor treatment, these women could kill loved ones in the most awful way. In my opinion, they got away with it for so long because the men thought too little of the women to find them capable of these crimes.
It was also interesting to see some of the medical developments that were happening at this time right across Europe. We see this movement from the Victorian period and into the post-war era where many in the medical community wanted to end the traditional "wise woman midwifery" and see all midwives trained under Drs, Male doctors, who often had little to no experience in midwifery and even though women had been doing this job well for millennia.
Overall, I really enjoyed this book, it was engaging and cleverly written and it kept me wanting more to the very end. Although it had it's downsides I would still recommend it to anyone who loves history and true crime with a touch of looking into social issues as well. That is of course if you can get past the fat shaming.
I want to thank the author, publishers and Netgalley for the ARC of this book. This review is my own opinion.
The author is a really clever storyteller with the ability to make facts and historical accounts come to life as if they were a novel and it almost made it more shocking every time I reminded myself that these events were real.
My main criticism is the constant descriptions of Auntie Suzy as being fat. We get it, she was a big lady but not almost every chapter needed to tell us how big she was or how she moved her chubby hands etc.
At first, I wanted to give the the author the benefit of the doubt, after all this was a woman who took whatever she wanted as payment by literally taking items from the poorest people who had next to nothing and making sure she was always well cared for on top of her wage. So in a sense I think the author wanted the reader to understand that greed was a motivation and so understanding her size added to this description. However, it was just overdone and I do not think it was needed so often.
The book was also really descriptive. I really enjoyed this side of the storytelling. The sights and especially the smells really made you feel like you were there this is something that you often don't get any understanding of in non fiction books or in historical writing on the whole. But I really felt like the history was coming off the pages reading the stink of some of the characters, the smell of the houses and the atmosphere of the village. However, I would add that at times this did slow the pace of the book down. I really wanted to get down to the nitty gritty of the interrogations but the last third of the book slowed quite considerably.
The author touches upon several important topics which really created a disasterous cocktail in this case. Firstly, the treatment of woman at the time. The beatings, rape and their treatment by some men was atrocious and add the fact that family planning was little to nothing meant that often unwanted pregnancies happened yearly. Is it little wonder that some women sought to end their suffering in the only way they could? Having said that, it also showed how women could use and manipulate the men in their lives and even at times when there was no evidence of poor treatment, these women could kill loved ones in the most awful way. In my opinion, they got away with it for so long because the men thought too little of the women to find them capable of these crimes.
It was also interesting to see some of the medical developments that were happening at this time right across Europe. We see this movement from the Victorian period and into the post-war era where many in the medical community wanted to end the traditional "wise woman midwifery" and see all midwives trained under Drs, Male doctors, who often had little to no experience in midwifery and even though women had been doing this job well for millennia.
Overall, I really enjoyed this book, it was engaging and cleverly written and it kept me wanting more to the very end. Although it had it's downsides I would still recommend it to anyone who loves history and true crime with a touch of looking into social issues as well. That is of course if you can get past the fat shaming.
I want to thank the author, publishers and Netgalley for the ARC of this book. This review is my own opinion.
April 8, 2023
#współpracabarterowa
Cioteczka Zsuzsa.
Na pierwszy rzut oka, określenie brzmi dobrotliwie, prawda? Kojarzy się z ciepłem domowego ogniska, zaufaniem i rodziną, podczas, gdy prawda bywa zgoła inna.
To właśnie do niej, jako miejscowej akuszerki, zwracali się wszyscy w węgierskiej wiosce Nagyrév. Darzyli ją ogromnym zaufaniem, to do niej chodzili po leki czy ziółka uśmierzające ból. Początkowo Zsuzsa była "fabrykantką aniołków" pomagała pozbywać się niechcianych dzieci z pomocą arszeniku, który destylowała z lepików na muchy.
Z czasem poczucie bezkarności sprawiło, że stała się bardziej zuchwała. Rozszerzyła pole swej działalności, i ostatecznie nie tylko bezbronne dzieci wyprawiała na tamten świat, ale i okrutnych mężów czy zniedołężniałych starców. Wystarczyło tylko, że jakaś kobieta szepnęła jej o swych trudach codziennego życia. Zawartość fiolek z arszenikiem coraz częściej trafiała do jedzenia ofiar. Dla Zsuzsy był to prosty sposób na zarobek. W swoją morderczą działalność uwikłała klika kobiet, mordercza sieć dosięgła sąsiednie wioski.
Brzmi nieprawdopodobnie, a jednak! To wydarzyło się naprawdę. Te najbardziej wstrząsające scenariusze pisze samo życie. "Wioska wdów" jest próbą rekonstrukcji zdarzeń w latach 1914 - 1929. Niecny proceder rozgrywał się przez ponad piętnaście lat, i gdyby nie dociekliwość nowego, młodego lekarza w sprawie przedziwnych zgonów to mógłby jeszcze długo trwać. Liczba ofiar nie jest do końca znana. Jak do tego doszło, że przez tyle lat nikt tego nie zauważył? I przede wszystkim dlaczego?
Węgierska, biedna wioska, do której przez rozmokłe tereny dostęp był mocno utrudniony. Tylko te małe gospodarstwa zapewniały ludziom przetrwanie. Mentalność ludzka pełna przesądów. Niewykształcone społeczeństwo, które toczyła moralna zgnilizna. Zarówno te, jak i wiele czynników złożyły się na obraz całości, który wprost pokazuje w jaki sposób zbrodnicza działalność Cioteczki Zsuzsy była możliwa.
Autorka pisze pięknym językiem, przedstawiając nam tę makabryczną historię w formie powieści. Autorka bardzo szczegółowo zobrazowała pozornie sielskie życie na tej węgierskiej wsi. Te opisy życia, obrzędy, zwyczaje, powojenne czasy są niezwykle plastycznie przedstawione. Momentami czułam się jakbym tam była, w tych brudnych, zakurzonych chatkach, o charakterystycznych dla nosa zapachach. I w kontraście do tego opisy przyrody. Ciężko było mi się od tej książki oderwać. "Wioska wdów" to przede wszystkim ogrom emocji.
Sporo tu fragmentów zaczerpniętych z artykułów, gazet z tamtych czasów. Chciałabym więcej przypisów jak na tak szczegółowo przedstawioną sprawę. Rozdział o tym, jak trucicielki były karane wzbudza niezgodę na niesprawiedliwość, gdyż niektóre z nich odsiedziały tylko kilkanaście lat...
Przerażająca i zarazem fascynująca historia. Wcześniej nie miałam wiedzy o tej sprawie, więc ani trochę nie żałuję, że po nią sięgnęłam. Ostatecznie mam ochotę trochę wiecej poszperać na temat tej sprawy kryminalnej.
Jeśli lubicie literaturę piękną bazującą na podstawie prawdziwych wydarzeń to będzie dla Was rzecz idealna.
Cioteczka Zsuzsa.
Na pierwszy rzut oka, określenie brzmi dobrotliwie, prawda? Kojarzy się z ciepłem domowego ogniska, zaufaniem i rodziną, podczas, gdy prawda bywa zgoła inna.
To właśnie do niej, jako miejscowej akuszerki, zwracali się wszyscy w węgierskiej wiosce Nagyrév. Darzyli ją ogromnym zaufaniem, to do niej chodzili po leki czy ziółka uśmierzające ból. Początkowo Zsuzsa była "fabrykantką aniołków" pomagała pozbywać się niechcianych dzieci z pomocą arszeniku, który destylowała z lepików na muchy.
Z czasem poczucie bezkarności sprawiło, że stała się bardziej zuchwała. Rozszerzyła pole swej działalności, i ostatecznie nie tylko bezbronne dzieci wyprawiała na tamten świat, ale i okrutnych mężów czy zniedołężniałych starców. Wystarczyło tylko, że jakaś kobieta szepnęła jej o swych trudach codziennego życia. Zawartość fiolek z arszenikiem coraz częściej trafiała do jedzenia ofiar. Dla Zsuzsy był to prosty sposób na zarobek. W swoją morderczą działalność uwikłała klika kobiet, mordercza sieć dosięgła sąsiednie wioski.
Brzmi nieprawdopodobnie, a jednak! To wydarzyło się naprawdę. Te najbardziej wstrząsające scenariusze pisze samo życie. "Wioska wdów" jest próbą rekonstrukcji zdarzeń w latach 1914 - 1929. Niecny proceder rozgrywał się przez ponad piętnaście lat, i gdyby nie dociekliwość nowego, młodego lekarza w sprawie przedziwnych zgonów to mógłby jeszcze długo trwać. Liczba ofiar nie jest do końca znana. Jak do tego doszło, że przez tyle lat nikt tego nie zauważył? I przede wszystkim dlaczego?
Węgierska, biedna wioska, do której przez rozmokłe tereny dostęp był mocno utrudniony. Tylko te małe gospodarstwa zapewniały ludziom przetrwanie. Mentalność ludzka pełna przesądów. Niewykształcone społeczeństwo, które toczyła moralna zgnilizna. Zarówno te, jak i wiele czynników złożyły się na obraz całości, który wprost pokazuje w jaki sposób zbrodnicza działalność Cioteczki Zsuzsy była możliwa.
Autorka pisze pięknym językiem, przedstawiając nam tę makabryczną historię w formie powieści. Autorka bardzo szczegółowo zobrazowała pozornie sielskie życie na tej węgierskiej wsi. Te opisy życia, obrzędy, zwyczaje, powojenne czasy są niezwykle plastycznie przedstawione. Momentami czułam się jakbym tam była, w tych brudnych, zakurzonych chatkach, o charakterystycznych dla nosa zapachach. I w kontraście do tego opisy przyrody. Ciężko było mi się od tej książki oderwać. "Wioska wdów" to przede wszystkim ogrom emocji.
Sporo tu fragmentów zaczerpniętych z artykułów, gazet z tamtych czasów. Chciałabym więcej przypisów jak na tak szczegółowo przedstawioną sprawę. Rozdział o tym, jak trucicielki były karane wzbudza niezgodę na niesprawiedliwość, gdyż niektóre z nich odsiedziały tylko kilkanaście lat...
Przerażająca i zarazem fascynująca historia. Wcześniej nie miałam wiedzy o tej sprawie, więc ani trochę nie żałuję, że po nią sięgnęłam. Ostatecznie mam ochotę trochę wiecej poszperać na temat tej sprawy kryminalnej.
Jeśli lubicie literaturę piękną bazującą na podstawie prawdziwych wydarzeń to będzie dla Was rzecz idealna.
March 29, 2023
Mała węgierska wieś zdaje się być ostatnim miejscem, gdzie może dojść do masowych mordów, ale stare jak świat powiedzenie mówi "gdy kot śpi, myszy harcują". Nagyrév stało się kolebką fabrykantek aniołów, przez ponad dekadę mężczyźni byli systematycznie otruwani przez swoje żony, kochanki, córki oraz matki i babki.
"Wioska wdów" w bardzo obrazowy sposób zapoznaje czytelników z osobą Cioteczką Zsuzsą, miejscową akuszerka, która szybko odkryła, że pozbywanie się niewygodnych członków miejscowej społeczności jest bardziej dochodowe, niż ratowanie ich życia.
Lep na muchy, ocet destylowany i cierpliwość - z tych składników przedsiębiorcza kobieta produkowała arszenik. Akuszerka przelewała go ostrożnie do fiolek. Trucizna była bezbarwna, bezwonna i praktycznie niewykrywalna.
Ale czy na pewno? Czy to zbrodnia doskonała, tak jak wierzyły mieszkanki Nagyrév?
Patti McCracken oszczędziła czytelnikom brutalnych opisów, ale z dosadnością i reporterską rzetelnością obnażyła mordeczy proceder, który trwał przez dekady. Do czasu.
Fabuła snuje się nieśpiesznie ukazując nam okoliczności zagadkowych śmierci, ale dopiero objęcie stanowisko lekarza przez młodego doktora i jego nadgorliwość naprowadza policję na trop morderczych mieszkanek Nagyrév.
"Wioska wdów" to swoisty przekrój walki nauki z zabobonami, medycyny z ludowymi wierzeniami, ale przede wszystkim historia o poczuciu bezkarności, kpiny z prawa i braku poszanowania dla ludzkiej egzystencji, która zostało przehandlowane na zbytki życia doczesnego. Piękna, a zarazem mordercza. Powieść z gatunku literatury pięknej połączonej z true crime, opisana z iście reporterskim zacięciem, ale z poszanowaniem dla historii i ofiar kobiet z Nagyrév. Warto sięgnąć po ten tytuł.
"Wioska wdów" w bardzo obrazowy sposób zapoznaje czytelników z osobą Cioteczką Zsuzsą, miejscową akuszerka, która szybko odkryła, że pozbywanie się niewygodnych członków miejscowej społeczności jest bardziej dochodowe, niż ratowanie ich życia.
Lep na muchy, ocet destylowany i cierpliwość - z tych składników przedsiębiorcza kobieta produkowała arszenik. Akuszerka przelewała go ostrożnie do fiolek. Trucizna była bezbarwna, bezwonna i praktycznie niewykrywalna.
Ale czy na pewno? Czy to zbrodnia doskonała, tak jak wierzyły mieszkanki Nagyrév?
Patti McCracken oszczędziła czytelnikom brutalnych opisów, ale z dosadnością i reporterską rzetelnością obnażyła mordeczy proceder, który trwał przez dekady. Do czasu.
Fabuła snuje się nieśpiesznie ukazując nam okoliczności zagadkowych śmierci, ale dopiero objęcie stanowisko lekarza przez młodego doktora i jego nadgorliwość naprowadza policję na trop morderczych mieszkanek Nagyrév.
"Wioska wdów" to swoisty przekrój walki nauki z zabobonami, medycyny z ludowymi wierzeniami, ale przede wszystkim historia o poczuciu bezkarności, kpiny z prawa i braku poszanowania dla ludzkiej egzystencji, która zostało przehandlowane na zbytki życia doczesnego. Piękna, a zarazem mordercza. Powieść z gatunku literatury pięknej połączonej z true crime, opisana z iście reporterskim zacięciem, ale z poszanowaniem dla historii i ofiar kobiet z Nagyrév. Warto sięgnąć po ten tytuł.
Displaying 1 - 30 of 226 reviews