Zawodowo uczyła matematyki w koledżu jeszcze w trakcie drugiej wojny światowej – do czasu, aż w 1943 r. powołano ją do rezerwowych szeregów marynarki wojennej Stanów Zjednoczonych. Uzyskawszy rok później stopień porucznika, zaczęła pracę dla wojska na Uniwersytecie Harwarda. Chodziło o programowanie komputera Mark I. Biorąc pod uwagę jej wykształcenie akademickie, była dla sił zbrojnych idealną osobą do tej roli.

Pierwszy bug w historii

W latach powojennych – już jako oficer rezerwowy – kontynuowała pracę na uniwersytecie, rozwijając technologie związane z komputerami Mark II i Mark III. Anegdota głosi, że pewnego razu ćma wleciała do wnętrza sprzętu i spowodowała zwarcie; od tego wydarzenia Hopper spopularyzowała określenie "komputerowy bug" (bug z angielskiego to robak), które odnosi się do usterki programu komputerowego.

W 1949 r. zaczęła pracę dla sektora prywatnego – najpierw w firmie Eckert-Mauchly Computer Corporation, a następnie w Remington Rand, gdzie w 1952 r. Hopper wraz ze swym zespołem stworzyła pierwszy w historii kompilator komputerowy, który stał się prekursorem dla języka programowania COBOL (common business oriented language). Niedługo potem COBOL miał się okazać jednym z najczęściej używanych języków w świecie informatyki i choć dziś część ekspertów uważa go za przestarzały, wciąż się z niego korzysta.

Hopper wierzyła, że języki programowania powinny być jak najbardziej intuicyjne i przypominać język, którym posługujemy się na co dzień. Taki właśnie jest COBOL, który charakteryzuje się przede wszystkim wykorzystaniem bardzo dosłownych, opisowych komend.

Kariera do późnych lat

Pionierskie prace Hopper nie zostały zapomniane przez wojsko – kobieta została przywrócona do aktywnej służby w 1966 r., w wieku 60 lat, by pomagać w wypracowaniu wspólnych standardów dla różnych języków programowania. Na emeryturę odeszła w wieku 79 lat, jako najstarszy oficer w amerykańskich szeregach wojskowych. Stwierdziła jednak, że nie pracując „zanudziłaby się na śmierć”, więc w branży informatycznej pozostała jeszcze przez kolejnych kilka lat. W 1991 r. jako pierwsza kobieta w historii otrzymała Narodowy Medal Technologiczny. Zmarła rok później, w wieku 85 lat.

Została zapamiętana nie tylko jako wybitny naukowiec i kobieta, która ogromnie przyczyniła się do rozwoju technologii komputerowych, ale też jako człowiek, który gorąco zachęcał młodych ludzi do nauki programowania. Jej dziedzictwo jest kontynuowane poprzez cykliczną konferencję The Grace Hopper Celebration in Computing, której celem jest aktywizacja kobiet w zawodzie programisty.