Awantury w PiS po wyborach. Nadciąga starcie Morawieckiego z Kaczyńskim [KULISY]

Źle ułożył listy wyborcze, kierując się osobistymi sympatiami i patologicznie pojmowaną lojalnością, przez co doprowadził do wrzenia w strukturach terenowych PiS. W ten sposób kandydaci PiS walczyli głównie między sobą. Tak jak europoseł Karol Karski z byłym wiceszefem MSWiA Maciejem Wąsikiem, wsadzonym do jego okręgu wyborczego jako rekompensatę za to, że siedział w więzieniu.

Tak jak "dwójka" na euroliście PiS w stolicy, Tobiasz Bocheński, który walczył z Małgorzatą Gosiewską, która — za wysługę lat dla partii — wyżebrała od Kaczyńskiego "jedynkę", bo tylko z takiego miejsca miała szanse wejść. Tak jak trio Wojciech Kolarski — Ryszard Czarnecki — Marlena Maląg, którzy mocno okładali się o jedyny euromandat PiS w Wielkopolsce.

To nie były wyjątki od reguły, to była reguła — pisowcy najmocniej tłukli się między sobą.

Co więcej, Kaczyński tylko te walki wzmacniał swoimi kolejnymi niezrozumiałymi decyzjami. Często bowiem wspierał w kampanii kandydatów z "dwójek" przeciwko kandydatom z "jedynek", których wszak sam wskazał. Tak było nie tylko w okręgu Warmia-Mazury/Podlasie, gdzie poparł Karskiego przeciwko Wąsikowi. Tak było także np. w Łódzkiem, gdzie jedynkę przyznał schorowanemu Witoldowi Waszczykowskiemu, byłemu szefowi MSZ, a potem popierał startującą z "dwójki" Joannę Lichocką.

Do tego Kaczyński wstawił w wielu okręgach "spadochroniarzy", czyli polityków spoza regionu, w tym tak kontrowersyjnych jak Jacek Kurski (Mazowsze) czy Mariusz Kamiński (Lubelszczyzna).

Efekty? Kurski nie wejdzie do Parlamentu Europejskiego, bo jest w partii znienawidzony i nikt mu nie chciał pomagać w kampanii. Z kolei na Lubelszczyźnie PiS zdobyło tylko jeden mandat, bo Kamiński okazał się za słabym liderem listy, by zapewnić dwa mandaty — jak było do tej pory.

Morawiecki wykorzystał błędy Kaczyńskiego

Te błędy Kaczyńskiego wykorzystał Mateusz Morawiecki. Były premier miał konsekwentną strategię — najpierw zapewnił swym ludziom niższe miejsca na listach wyborczych PiS, żeby się nie rzucać w oczy. Jednocześnie postawił na takie okręgi, gdzie jego ludzie mieli szanse pokonać znajdujących się na "jedynkach" lub "dwójkach" faworytów Kaczyńskiego. A potem bardzo mocno im pomógł. Jego ludzie prowadzili nad wyraz wystawne kampanie — tak jakby partyjne limity ich nie obowiązywały.

Kaczyński szybko został w tej kwestii zaalarmowany. Już w ostatnim tygodniu kampanii na Nowogrodzkiej zapanowała panika — wszystko wskazywało na to, że ludzie Morawieckiego pobiją faworytów Kaczyńskiego. W tej sytuacji Kaczyński zorganizował groteskową konferencję prasową u boku jednej z zagrożonych, która przyjechała do niego błagać o pomoc — Anny Fotygi, byłej szefowej MSZ. Jej na Pomorzu zagrażał z czwartego miejsca były rzecznik rządu Morawieckiego Piotr Müller.

Prezes wsparł też swą liderkę listy PiS na Dolnym Śląsku Annę Zalewską, zagrożoną przez Michała Dworczyka, byłego szefa kancelarii premiera w rządzie Morawieckiego. Wreszcie, Kaczyński poparł Lichocką, nr 2 w Łodzi, która panikowała, że prześcignie ją były minister Morawieckiego, kampanijny wyga — Waldemar Buda, piąty na liście.

— Trzeba przede wszystkim głosować na te osoby, które zostały wskazane na "jedynkach", a tam, gdzie są szanse na dwa mandaty, także na "dwójkach". To jest najważniejsze — wszystko inne to tylko wsparcie. Są ci, którzy walczą, i są ci, którzy wspierają — tymi słowami Kaczyński wyznaczył ludziom Morawieckiego role wyborczych zajęcy.

Kaczyński wzywa, by nie głosować na ludzi Morawieckiego

Pohukiwania Kaczyńskiego i jego instrukcje dla wyborców nie dały zupełnie nic. Buda uzyskał prawie tyle samo głosów z piątego miejsca, ile w sumie pierwsza trójka kandydatów PiS.

Zresztą wszyscy wspomniani ludzie Morawieckiego weszli do PE. Przepadły Fotyga i Lichocka, a Zalewska co prawda z trudem się obroniła, ale za to Dworczyk wyeliminował inną nielubianą europosłankę, Beatę Kempę z Suwerennej Polski.

Morawiecki ma jasny plan. Korzystając z tego, że jest na fali, chce doprowadzić do wyrzucenia ziobrystów z koalicji. Ich antyunijny radykalizm i nieudolność w reformowaniu wymiaru sprawiedliwości były — jego zdaniem — głównymi przyczynami starcia rządu PiS z Brukselą i utraty władzy przez PiS.

W drugim kroku Morawiecki chce dostać nominację PiS na prezydenta w przyszłorocznych wyborach — ma już takie poparcie od Andrzeja Dudy, z którym wszedł w cichy sojusz. Nie chodzi mu nawet o wygraną. Wystarczy wejście do drugiej tury, bo wówczas dostanie kilka milionów głosów i stanie się najpopularniejszym politykiem prawicy — w ten sposób zyska siłę do starcia z Kaczyńskim o kontrolę nad PiS.

Gdyby pierwotne, sondażowe wyniki się utrzymały, to Morawiecki ruszyłby do natarcia zaraz po wyborach. W PiS słychać nawet, że rozważał wyjście z partii. Ale ponieważ porażka Kaczyńskiego nie jest tak efektowna — ostatecznie mniej niż 1 pkt proc. — Morawiecki musi działać ostrożnie.

Tak Kaczyński chce wchłonąć ziobrystów. Macierewicz i Kamiński na wylocie

Prezes przygotowuje się na to starcie. Wciąż bada inne warianty prezydenckie, bo nie ma zamiaru ulegać naciskom Morawieckiego i Dudy, którzy chcą przy okazji kampanii prezydenckiej przejąć kontrolę nad partią. Dlatego do gry wrócił Tobiasz Bocheński, świeżo upieczony europoseł. Były kandydat PiS na prezydenta stolicy dostał "dwójkę" na euroliście PiS w stolicy, bo miał to obiecane, gdy godził się zostać zwierzyną łowną dla Rafała Trzaskowskiego.

Wydawało się, że po tej porażce Kaczyński zrezygnował z Bocheńskiego, ale — jak słyszymy w PiS — po jego wygranej w eurowyborach prezes na nowo życzliwie patrzy na tę kandydaturę. Powód jest prosty — Bocheński jest dla Kaczyńskiego całkowicie sterowalny.

Suwerennej Polski prezes PiS nie zamierza pacyfikować, tylko przyłączyć — pod nieobecność schorowanego Zbigniewa Ziobry operację tę ma przeprowadzić europoseł Patryk Jaki, który zieje nienawiścią do Morawieckiego.

W PiS spekuluje się, że jesienią Kaczyński zorganizuje "zjazd zjednoczeniowy" z ziobrystami, przy okazji nowego rozdania usuwając z kierownictwa PiS kontrowersyjne i zgrane już postacie, takie jak wiceprezesi partii Antoni Macierewicz i Mariusz Kamiński. Spece od propagandy Adam Bielan i Jacek Kurski popychają też prezesa w kierunku zmiany nazwy — ostatnio Kaczyński wyjątkowo intensywnie nawiązuje w swych wypowiedziach do "Biało-Czerwonych".