Alaksiej Auramienka

Alaksiej Mikałajewicz Auramienka (biał. Аляксей Мікалаевіч Аўраменка; ros. Алексей Николаевич Авраменко, Aleksej Nikołajewicz Awramienko) (ur. 11 maja 1977 w Mińsku, zm. 4 lipca 2023) – białoruski inżynier i polityk, minister transportu i komunikacji Republiki Białorusi.

Alaksiej Auramienka
Data i miejsce urodzenia

11 maja 1977
Mińsk

Data śmierci

4 lipca 2023

minister transportu i komunikacji Białorusi
Okres

od 15 stycznia 2019
do 4 lipca 2023

wiceminister transportu i komunikacji Białorusi
Okres

od 2013
do 2019

Życiorys

edytuj

W 1999 ukończył Białoruski Narodowy Uniwersytet Techniczny. Po studiach rozpoczął pracę jako mistrz drogowo-budowlany w przedsiębiorstwie drogowym. W 2000 został przeniesiony na stanowisko specjalisty ds. utrzymania sieci drogowej w Komitecie Drogowym przy Ministerstwie Transportu i Komunikacji, a od 2001 pełnił podobną funkcję w również wchodzącym w skład tego ministerstwa Bieławtodorze.

Od 2006 do 2013 pracował w Departamencie Transportu, Komunikacji i Informatyzacji Urzędu Rady Ministrów Białorusi kolejno jako specjalista, zastępca szefa i szef departamentu. W 2010 ukończył Akademię Zarządzania przy Prezydencie Republiki Białorusi.

W 2013 objął stanowisko wiceministra transportu i komunikacji. W 2016 awansowany na urząd pierwszego wiceministra transportu i komunikacji.

15 stycznia 2019 prezydent Białorusi Alaksandr Łukaszenka mianował go ministrem transportu i komunikacji w rządzie Siarhieja Rumasa. Po zmianie rady ministrów w 2020 zachował stanowisko w nowym rządzie Ramana Hałouczenki.

Sankcje z UE i innych krajów

edytuj

21 czerwca 2021 został wpisany na „Czarną listę(inne języki) UE[1]. Zgodnie z decyzją Rady Unii Europejskiej Auramienka był odpowiedzialny za przymusowe lądowanie samolotu pasażerskiego FR4978 w Mińsku 23 maja 2021, w wyniku którego aresztowano Ramana Pratasiewicza i Sofię Sapiegę(inne języki)[2]. Z tego powodu Auramienka został wpisany na listach sankcyjnych Wielkiej Brytanii[3], Kanady[4], Szwajcarii[5][6].

9 sierpnia 2021 został również wpisany na listę Specially Designated Nationals and Blocked Persons(inne języki) Stanów Zjednoczonych[7][8].

Bibliografia

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. МГ/АА: Евросоюз утвердил новый пакет санкций против представителей Беларуси. Кто в списке?. Biełsat TV, 2021-06-21. [dostęp 2021-06-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-06-27)]. (ros.).
  2. COUNCIL IMPLEMENTING REGULATION (EU) 2021/997EUR-Lex, 21.06.2021
  3. Consolidated List of Financial Sanctions Targets in the UK. Office of Financial Sanctions Implementation HM Treasury, 2021-06-25. (ang.).
  4. Consolidated Canadian Autonomous Sanctions List. Global Affairs Kanada, 2015-10-19. [dostęp 2021-06-29]. (ang.).
  5. Michael Shields, Kevin Liffey: Swiss widen sanctions list against Belarus. Reuters, 2021-07-07. [dostęp 2021-07-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-07-07)]. (ang.).
  6. Sanctions program: Belarus: Verordnung vom 11. Dezember 2020 über Massnahmen gegenüber Belarus (SR 946.231.116.9), Anhang 1 Origin: EU Sanctions: Art. 2 Abs. 1 (Finanzsanktionen) und Art. 3 Abs. 1 (Ein- und Durchreiseverbot). Sekretariat Stanu ds. Gospodarki(inne języki), 2021-07-07. [dostęp 2021-07-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-07-07)]. (ang.).
  7. Treasury Holds the Belarusian Regime to Account on Anniversary of Fraudulent Election [online], Departament Skarbu Stanów Zjednoczonych, 9 sierpnia 2021 [dostęp 2021-08-10] [zarchiwizowane z adresu 2021-08-09] (ang.).
  8. США расширили санкции в отношении официального Минска. Полный список [online], Zerkalo.io, 9 sierpnia 2021 [dostęp 2021-08-10] [zarchiwizowane z adresu 2021-08-09] (ros.).