Gemeente Utrecht

‘We gaan vooruit, in kleine stappen, maar ze worden wel gezet.’ Jennifer Ferrier is sinds maart de nieuwe voorzitter van Comité 30 juni/1 juli Keti Koti Utrecht, de stichting die sinds 2018 de herdenking van het slavernijverleden in de stad organiseert. Vorig jaar is daar de viering op 1 juli bijgekomen. ‘Dit voorzitterschap geeft mij de ruimte om Utrechters, het verleden en het heden met elkaar te verbinden. Ik ben geboren en getogen Utrechter en daarom supertrots op het feit dat ik Keti Koti in mijn eigen stad kan vieren!’ Op sommige delen van het verleden van Utrecht kunnen we minder trots zijn: uit onderzoek blijkt dat Utrecht sterk betrokken was bij de koloniale handel en slavernij en veel voordeel had van de opbrengsten. Sporen van dit verleden zijn tot op de dag van vandaag zichtbaar in onze samenleving en de cultuur en architectuur van de stad. Jennifer: ‘Wat ik graag zou willen is dat ons gedeeld verleden goed verankerd wordt in het onderwijs en dat organisaties doorgaan met het vergroten van het bewustzijn. Dit zijn dingen die we samen moeten doen. Op die manier creëer je begrip voor de ander en kun je de ander ook echt zien.’ Het monument ‘Vlucht en Verzet’, dat vorig jaar is geplaatst in het Griftpark is de centrale plek voor de jaarlijkse herdenking en viering. ‘Ik erg kijk uit naar dit weekend maar vind het ook wel spannend! Op dit moment schaaf ik nog een beetje aan mijn speech. Keti Koti betekent voor mij kunnen zijn wie ik ben, met al mijn talenten. Het betekent voor mij gezien en gehoord worden. Terugkijken, erkennen en herdenken. Ik kijk het meeste uit naar het samenkomen. De warmte voelen, de verbinding voelen, het delen van verhalen en het laten ontstaan van nieuwe verhalen.’

🐉 De waterdraak van op het Drakenplein straalt weer, met dank aan de Rivierenwijkers. 🐉 Het plein in de groenarme wijk ging van hete tegelwoestijn naar groene oase. Maar liefst 27.357 tegels maakten plaats voor gras, bomen, vaste planten, natuurlijke speelplekken, wilgentunnels en bankjes, dankzij de Utrechters die eromheen wonen. Ria, Rivierenbuurter sinds 1967, werkte mee aan het ontwerp: ‘Het is echt heel mooi geworden, maar ik zie ook nog wel wat verbeterpuntjes.’ 'Zodra de scholen uit zijn, komen er heel veel kinderen hier spelen. Veel meer dan eerst. Ze komen nu ook uit andere wijken met de fiets, dat is leuk om te zien. En die houten speeltoestellen passen ook helemaal bij de omgeving.’ ‘De jongens die hier het groen hebben aangelegd en wekelijks onderhouden wil ik wel even een compliment geven. Wat zijn dat lieverds! Toen het hier vol stond met bouwhekken en zand, hielpen ze de oudere mensen er doorheen. En legden platen neer zodat mijn man er makkelijker door kon met z’n scootmobiel. Ze zijn nu ook aan het sproeien zie ik. Die lusten zo vast wel een ijsje.' ‘Het is erop vooruit gegaan, want het ziet er fantastisch uit. Maar ik zie ook dingen die nog beter kunnen. Er zijn mensen die nu denken dat dit een honden uitlaatveldje is. Die laten zo de hond los. Nou dan weet je het wel. Die gaan zo in het zand lopen poepen. Net als de katten trouwens. Er zouden wel wat meer borden mogen komen.' 'En het is nu een fijne plek om even op het gras te zitten of te picknicken, maar je merkt ook dat mensen toch niet al hun afval opruimen. Misschien kunnen de prullenbakken iets zichtbaarder in beeld komen. Of ook hier, borden om mensen erop te wijzen.' Opnieuw een idee van Ria waar de buurt beter van wordt: de melding over de hondenpoep is al opgepakt en er komen zo snel mogelijk verbodsbordjes aan 👉 https://lnkd.in/eYajdhjC #samenstadmaken #meergroenmeerbeter

‘Seksuele intimidatie op straat is vanaf 1 juli strafbaar. Hier in Utrecht starten we als een van de eerste steden met een pilot voor extra handhaving door boa’s.’ Melissa Özen, boa en Rogier ter Hall, projectleider van deze pilot, hebben er vertrouwen in. ‘Samen met een speciaal opgericht team volgde ik de afgelopen tijd een opleiding om ons zo goed mogelijk voor te bereiden.’ Rogier: ‘Deze nieuwe wet maakt het mogelijk om strafrechtelijk op te treden tegen seksuele intimidatie in het openbaar. Samen met Rotterdam en Arnhem zijn we koplopergemeente. Dit betekent dat alleen in deze 3 steden speciaal aangewezen boa’s hierop mogen handhaven. Ze ondersteunen hiermee de politie. We kijken tijdens de pilot of en hoe effectief dit is. Seksuele intimidatie op straat is een veelvoorkomend en hardnekkig probleem. Veel mensen, met name – maar niet alleen – vrouwen zijn hier het slachtoffer van.’ Melissa: ‘Door deze nieuwe wet kunnen slachtoffers aangifte doen bij de politie. Zelf heb ik, zowel tijdens mijn werk als in mijn vrije tijd ook te maken gehad met seksuele straatintimidatie. Je kunt daarbij denken aan nafluiten, roepen of gebaren naar je hoofd geslingerd krijgen. Tijdens de opleiding leerden we, onder andere met acteurs, hoe we daders, slachtoffers en omstanders het beste kunnen benaderen. ‘Om een proces-verbaal te maken, moet je de situatie goed hebben bekeken. Je vinkt zorgvuldig een lijst af in je hoofd. We zijn hiervoor getraind; (in burger) surveilleren en observeren was een belangrijk onderdeel. Het proces-verbaal wordt door het Openbaar Ministerie beoordeeld en dan aan de rechter voorgelegd. Ik ben benieuwd hoe zowel daders en omstanders, als slachtoffers gaan reageren. Mijn sterke kant? Ik weet in de chaos de rust altijd goed te bewaren. Dus ik ga vol vertrouwen de straat op. ‘ Rogier: ‘Ik vind het mooi om hopelijk een steentje bij te kunnen dragen aan het vergroten van de veiligheid in de stad. Ik kan me heel goed voorstellen dat seksuele straatintimidatie een enorme impact kan hebben op je gevoel van veiligheid. Als we met ons team tijdens deze pilot daar een (klein) verschil mee kunnen maken, dan vind ik dat super.'

Er was eens… een mysterieuze kelder aan de Kromme Nieuwegracht. Hij was er wel, maar niemand zag ‘m. Hij stond niet op de kaart en je kon er ook niet in vanaf het water, de huizen erboven of de straat. ‘Het is één grote puzzel… en soms vind je een leuk, passend stukje!’ Daan Schaars, adviseur cultuurhistorie bij de afdeling Erfgoed voelt zich als een kind in een snoepwinkel zodra hij de, inmiddels opengebroken kelder, in kan. ‘We kunnen zien dat deze kelder een origineel middeleeuws gewelf en stenen heeft. Vanaf de gracht en het huis zitten wel deurtjes in de muur, maar die zijn ooit dichtgemetseld. En de kelder is ergens een keer volgestort met puin. Dat hebben we er eerst uit moeten halen. Ik vind het heerlijk om in het verleden te spitten. Het is best spannend werk: eenmaal leeg gehaald, kwamen we tot een aantal mooie ontdekkingen.’ ‘Dit hele oude oortje dat gevonden is, is van een kom, lage pot of vergiet geweest. Door archeologen gedateerd op de 16e tot 19e eeuw, maar nog vrij lastig om precies te zeggen hoe oud ‘ie is. Het zijn allemaal kleine sporen die je hier vindt. Het is belangrijk om meer te weten te komen over deze plek. Niet alleen om de veiligheid in de openbare ruimte te garanderen, zodat bijvoorbeeld niemand door de kelder zakt met een bezorgbusje. Maar het vertelt ons ook veel over onze stad. Over de indeling van de huizen, hoe er gebouwd en geleefd werd. ‘ ‘Deze kelder was eigenlijk meer een gang die leidde naar de ‘echte’ kelder. Aan de achterkant is een wandje doorgebroken. Die ruimte was vroeger een kolenkelder; de zwarte aanslag is nog te zien op de wanden. Wilde de bewoner de oven of de kachel aan? Dan lagen er in deze kelder in ieder geval genoeg kolen. Hij inmiddels opengemaakt en leeggehaald. Nu begint het herstel. Zodra dit klaar is, kan er worden gekeken naar wat er mee gaat gebeuren. Hij is te laag en te smal om in te staan, dus 'm omtoveren tot een kantoorruimte of B&B zal niet gaan. Stadsecologen denken dat het een fijne plek voor vleermuizen kan zijn.'

Utrecht is al eeuwen bijzonder: zelfs hoe we van onze ontlasting afkwamen is mooi! Vijftig meter lang, op sommige plekken drie meter hoog: daar kon aardig wat poep, enzo, in. Tijdens de verbouwing van panden aan Oudegracht 245, waar tot 2013 Tivoli zat, is een zeer groot en uniek gangenstelsel toegankelijk geworden: een bakstenen riool uit de 17e eeuw. Het riool was al wel sinds de jaren 80 bekend, maar door de huidige verbouwing is het gehele stelsel weer even toegankelijk. Het stelsel is nu uitgebreid in kaart gebracht met een 3D-scan. Daan Schaars, van de afdeling Erfgoed: “In de jaren 80 is het stelsel al een keer al een keer gedocumenteerd, maar omdat dit riool zo uniek is in zijn lengte en hoogte hebben we besloten om hem met de laatste technieken in te meten. Het is lastig om een riool goed te kunnen documenteren, omdat je onder de grond zit en dit riool 50 meter lang is. Daarom hebben we gebruik gemaakt van een 3D-scan. Het verloop van het riool is tot op de millimeter ingescand. We hebben beeld, alle data en de ligging van het riool hierdoor goed in kaart gebracht. Je kan het vergelijken met een bouwtekening.'' ‘'Doordat we deze 3D-scan hebben en deze zo nauwkeurig is, kan iedereen het riool in om te kijken wat voor een sporen en aansluitingen er zitten. Het stelsel is nog steeds in gebruik als riool, maar tegenwoordig loopt alles door goed afgesloten buizen. De scan wordt ook gebruikt voor de verbouwing die nu gaande is en daarnaast is het een mooie documentatie.”

‘Ik loop hier geregeld een vos of een ree tegen het lijf. We hebben op Amelisweerd en Rhijnauwen een hele mooie wildstand en veel natuur die we proberen zo goed mogelijk te beschermen. Dat is extra belangrijk in de lente, wanneer er veel jonge dieren geboren worden.’ Voor Yannick Perk, boswachter op landgoederen Amelisweerd en Rhijnauwen, is het een mooie maar ook drukke tijd. ‘Er komen hier dagelijks veel bezoekers om te wandelen, de hond uit te laten of te picknicken. Dit lijkt misschien onschuldig, maar voor jonge dieren kan het al snel storend zijn.’ ‘Het is het belangrijk om de bezoekers van deze landgoederen bewust te maken dat ze zich in een natuurgebied bevinden en wat ze het beste kunnen doen tijdens hun bezoek. Mensen zijn namelijk echt verbaasd als ze hier een ree voorbij zien lopen. Daarom doen we mee met de campagne ‘Kraamkamer van de natuur’. Dat is een initiatief van onder andere Natuurmonumenten en Staatsbosbeheer. Er staan nu borden en daarnaast loop ik rond om mensen bewust te maken dat er veel jonge dieren zijn. Veel mensen weten niet dat als je je hond hier loslaat je daarmee de reekalfjes ontzettend kan verstoren. Bij de geur van honden alleen al kunnen ze van slag raken en is er dus kans dat ze de rijbaan op vluchten met alle gevolgen van dien. Daarom is het beter om honden aangelijnd te houden.’ ‘Naast reeën, zijn er dassen, vossen, de steenmarter, boommarter en een heleboel vogels die op de grond broeden. Al deze dieren hebben er last van als je in hun leefgebied aanwezig bent. Daarom hebben we stukken natuur tijdelijk afgesloten voor mensen en proberen we de mensen zoveel mogelijk op de paden te houden. Zodat ze niet te ver de leefgebieden van het wild ingaan. Naast dat we de dieren beschermen, is het ook belangrijk dat de bijzondere bloemen worden beschermd. We willen voorkomen dat hierop wordt gestaan of dat deze geplukt worden. Wanneer we gebieden afzetten, maken we zoveel mogelijk gebruik van natuurlijke omheining, zoals stukken van oude bomen en planten. Deze gebieden creëren we zodat dieren hier in alle rust kunnen zitten, maar dat ook de natuur haar gang kan gaan.’ ‘We weten natuurlijk niet altijd waar de (jonge) dieren zich bevinden. Daarom vliegen we met drones met warmtecamera’s over het gebied, zo zien we waar dieren en nesten zitten. Dit geven we door aan de boeren in de omgeving, zodat ze daar niet gaan maaien en hangen we op verschillende plekken camera’s, de dieren die we hierop spotten, zoals jonge vosjes sturen we ook door naar de boeren. Zo zorgen we ervoor dat landbouw en natuur hand in hand gaan, zonder de kwetsbare dieren te verstoren.’

‘Al op de middelbare school, nog voordat ik mocht stemmen, was ik nieuwsgierig naar hoe dat allemaal werkt bij verkiezingen en hoe een land bestuurd wordt.’ En dat is voor Bert Visser, die werkt bij de afdeling burgerzaken, nooit veranderd. Hij is inmiddels in diverse rollen betrokken geweest bij verkiezingen. ‘Alleen het tellen op het stembureau zelf heb ik nog nooit gedaan, dat is echt een absolute 'must' voor volgend jaar.’ ‘Pas sinds ik werk bij de gemeente ben ik met verkiezingen in aanraking gekomen. De eerste keer was ik controleur. Het tellen gaat niet altijd in één keer goed. Toen een van de teltafels voor de zoveelste keer de stembussen van één bepaald bureau moest tellen, ben ik maar mee gaan helpen met tellen. De keer erop was ik registratiemedewerker en verliep het proces een stuk georganiseerder. Wellicht was dit omdat de Tweede Kamerverkiezing zo dicht op de verkiezingen ervoor zaten, dat de organisatiemotor nog warm was.’ ‘Tijdens deze verkiezing ben ik voor de eerste keer coördinator bij het tellen in de Jaarbeurs. Samen met andere coördinatoren, zorgen wij ervoor dat de maandenlange voorbereiding door het team verkiezingen een goed vervolg krijgt. We verzamelen de dag na de verkiezingen om kwart voor 7. We werken met een heel team enthousiaste vrijwilligers. Er zijn registratiemedewerkers en 2 telploegen, een voor de ochtend en een voor de middag. Ook zijn er stembusrunners. Die brengen de stembussen uit de opslag naar de teltafels. Daarna begint het daadwerkelijke tellen Een flinke en belangrijke taak. Want het moet wel kloppen en iedereen werkt daar hard voor. Het is mij alle keren opgevallen hoe intensief de vrijwilligers zich inzetten. Zo zie je maar hoe onmisbaar zij zijn.’ ‘Het is heel gezellig met elkaar. Het gevoel dat je samen iets voor elkaar kan krijgen, de klus klaren, is heel mooi. En de waardering voor de vrijwilligers en andere betrokkenen is er ook. Alles is altijd super geregeld door het team verkiezingen. Ik kan het iedereen wel aanraden om te helpen bij verkiezingen. Zeker als je stemrecht, net als ik, een groot goed vindt.’

Minder geld van het Rijk leidt tot een tekort op de gemeentebegroting. Utrecht gaat bezuinigen, ook op de eigen organisatie, en lasten verhogen om het tekort op te lossen én te kunnen blijven investeren in de stad. In de Voorjaarsnota 2024 lees je hoe het gaat met de begroting: de inkomsten en uitgaven van de gemeente. 👉 https://lnkd.in/eWx_aPGw Door bezuinigingen vanuit het Rijk is het voor veel gemeenten de afgelopen jaren financieel zwaar. Utrecht heeft tot nu toe het gat kunnen dichten, maar ziet door de teruglopende inkomsten vanuit de Rijksoverheid het tekort nu verder oplopen naar 76 miljoen euro structureel op een begroting van 2 miljard euro. De gemeente rekent hierbij op een vermindering van de bezuinigingen vanuit het Rijk van 17 miljoen euro. Van het bedrag uit de voorjaarsnota (93 miljoen euro) blijft zo een op te lossen tekort staan van 76 miljoen euro. Daarom moet Utrecht, net als veel andere gemeenten in Nederland, lastige maatregelen nemen om dit tekort op te lossen en te kunnen blijven investeren in de stad. Het college stelt daarom onder andere 32 miljoen euro aan bezuinigingsmaatregelen voor. Ook gaat de gemeente hervormen, om op langere termijn te kunnen bezuinigen. Hierbij kijken we kritisch naar de eigen organisatie en wat er beter en minder kan. Deze hervormingen moeten een besparing van 25 miljoen euro opleveren. In september wordt er meer duidelijk over deze hervormingen. Daarnaast gaan de lasten voor inwoners en bezoekers, zoals de OZB, de toeristenbelasting en de tarieven in de gemeentelijke parkeergarages, omhoog. Wethouder Susanne Schilderman: ‘Met deze voorstellen houden we de financiën van Utrecht op orde en nemen we onze verantwoordelijkheid door problemen nu op te lossen en niet door te schuiven naar de toekomst. Onze uitgangspunten daarbij zijn dat we de mensen in een kwetsbare positie en kinderen zoveel mogelijk ontzien en dat we de basis op orde houden. Tegelijkertijd houden we onze blik ook gericht op de toekomst door blijvend te investeren in het tegengaan van de klimaatcrisis, woningnood en kansenongelijkheid.’ De Voorjaarsnota 2024 wordt op 11 juli behandeld in de gemeenteraad. 👉 https://lnkd.in/eWx_aPGw #voorjaarsnota #utrecht

‘Zware regenbuien en hete zomers. Waar de schade van overstromingen goed te zien is door ondergelopen kelders, is de schade van hitte niet direct zichtbaar, maar wel voelbaar. De effecten op de bevolking zijn heel heftig. Het kan er op lange termijn voor zorgen dat er meer mensen overlijden aan hitte dan nu het geval is. Ik onderzoek hoe we onze stad kunnen aanpassen aan het veranderende klimaat, zodat de Utrechter zo min mogelijk last ervaart’, zegt Marielle Versteeg, projectleider Duurzame Stad.   ‘Eén van die manieren om het te onderzoeken is het beter in kaart krijgen wanneer mensen in Utrecht hittestress ervaren en wat warme punten zijn in de stad, zodat we daar actie op kunnen ondernemen. Het meten hiervan doen we door het project Groene Buurt, Koele Buurt. Dit project doen we in samenwerking met Utrechters, Provincie Utrecht en Natuur en Milieufederatie Utrecht. In Riga, Dundee, Mannheim, Cascais en Athene lopen ook onderzoeken.’   ‘Het idee is dat we samen met bewoners van de (nog) minst groene buurten van Utrecht: Kanaleneiland, Rivierenwijk, Ondiep en Zuilen met sensoren onderzoeken hoe zij de hitte in hun leefomgeving ervaren, zegt Moritz Harzenetter, projectleider bij Natuur en Milieufederatie Utrecht.   ‘We willen hier in juli mee beginnen, want we verwachten dan hittegolven. Per wijk kunnen er 40 deelnemers helpen om de hitte in kaart te brengen. Het meten doen we met sensoren. Deze kan je makkelijk vastmaken aan een tas of fietssleutel. De sensoren meten de luchttempratuur en de luchtvochtigheid. Ze zijn verbonden met een app waardoor de metingen worden vastgelegd met locatie en tijdstip. Er zit ook een knop op de sensor waarmee deelnemers kunnen aangeven wanneer ze hittestress ervaren. In de app zien ze dan welke temperatuur en welke luchtvochtigheid zij op welke route hebben ervaren. Wij kunnen zo goed terugzien waar de meeste overlast is ervaren en op welke plekken meer verkoeling moet komen. Dat is natuurlijk ideaal.’   ‘Wij proberen echt de schakel te zijn tussen de overheid en de stad. We willen meer antwoorden krijgen hoe we de bewoners die niet direct vooraan staan bij het thema vergroening, beter kunnen bereiken. We willen voorkomen dat bewoners die bij elkaar in één buurt wonen op dit thema tegenover elkaar komen te staan. We proberen door dit project een manier te vinden hoe we gezamenlijk het probleem kunnen identificeren en oplossingen vinden.’   Het doel is dat in de toekomst uiteindelijk elke Utrechter op 200 meter van een koele verblijfsplek woont. We hebben een kaart van hitte in de stad. Deze kaart is gebaseerd op berekeningen van modellen. Door Groene Buurt, Koele Buurt kunnen we ook echt gemeten temperatuur op warme dagen in kaart brengen, hierdoor wordt er een realistischer beeld geschept van de belevenis van die hitte. We streven naar meer bewustwording over hitte en het positieve effect van een groene stad én gaan voor samen vergroenen, juist bij de mensen die zich daar nu (nog) niet voor interesseren.'

‘Utrecht is op koningsnacht en Koningsdag een van de drukste plekken van Nederland, maar de sfeer blijft goed en het is hier altijd gezellig.’ Emile Vermeulen operationeel expert bij de politie is samen Debbie de Baan, adviseur openbare orde en veiligheid, al maanden van te voren bezig met de voorbereidingen rondom crowdcontrol. ‘Van tel-sensoren en drones om de drukte te monitoren, tot het inzetten van crowdwatchers en gesprekken met ondernemers. We doen er alles aan zodat iedereen zich veilig kan bewegen in de stad en lekker kan feesten.’ ‘Bij ons begint de oranje-gekte al na de zomer. Nog geen tompoucen maar wel vast de plannen voor komend jaar op tafel. Voor zowel koningsnacht als Koningsdag proberen we te voorkomen dat het ergens te druk wordt. Dan kunnen er vervelende situaties ontstaan. We willen vooral dat het voor iedereen een gezellig en veilig feestje blijft. Dat betekent dat we ons moeten voorbereiden op allerlei scenario’s. En daar kun je niet vroeg genoeg mee beginnen.’ Emile: ‘Voorheen, als het te druk werd, sloot de politie een straat af en ging er een linie agenten staan. Maar op die manier zijn er minder agenten inzetbaar als er ergens iets gebeurt. Dus we focussen ons nu op het voorkomen van die drukte. Je kunt vanaf dit jaar het WhatsApp-kanaal van de gemeente volgen, dan weet je altijd welk plein bijvoorbeeld vol begint te raken en kun je die plek juist mijden. De politie heeft een drone-team, hiermee analyseren we de drukte van bovenaf. Andere maatregelen die we nemen zijn de inzet van tekstkarren, verkeersregelaars en eenrichtingsverkeer. En we communiceren veel met de ondernemers en organisatoren in de stad. Die zijn zelf verantwoordelijk voor hun eigen evenement. Als zij het te druk vinden, krijgen wij die melding ook. Daar kunnen we dan weer op inspelen.’ Debbie: ‘Vorig jaar werd het zo druk dat we als stad geen nieuwe feestgangers meer konden toelaten. Dat zou wel eens voor problemen kunnen zorgen. We keken elkaar aan en zeiden: oké, nu moeten we echt gaan handelen. We belden met de burgemeester en gaven advies op basis van de signalen die wij actief monitoren. Uiteindelijk hakt zij de knoop door. Ze zat op dat moment bij Op1 en besloot live in de uitzending op een hele rustige manier op te roepen niet meer naar Utrecht te komen. Dat hielp. Het was een mooi samenspel. We voelden elkaar en de situatie allemaal haarfijn aan en handelden snel.’ ‘Wij kunnen goed ouwehoeren, maar ook schakelen als het moet. Inmiddels trekken we al best wel een aantal jaar met elkaar op,’ zegt Emile. ‘Dus aan een blik en een half woord hebben wij genoeg. Ik denk dat we een mooi team zijn omdat we alle twee goed de rust weten te bewaren in stressvolle situaties. We laten ons niet gek maken.‘