SPYxANYA: Operation Memories - Review

Spy x Anya: Operation Memories is een game gebaseerd op de anime Spy x Family en zoals de naam al suggereert, gaat deze game vooral over het personage Anya. Operation Memories verscheen eind vorig jaar in Japan, maar is nu wereldwijd beschikbaar.

In Spy x Anya: Operation Memories krijgt Anya op school de opdracht om een fotoboek met herinneringen te maken. Hiervoor ga je als haar op uitjes, naar school, en maak je thuis herinneringen met andere personages uit de serie. Dit wordt afgewisseld met diverse minigames waarin de cast van de anime voorkomt. Het is aan te raden om ten minste het eerste seizoen van Spy x Family te hebben gezien om alle referenties te begrijpen, aangezien de game voortbouwt op de gebeurtenissen uit de serie.

Herinneringen vastleggen

Als speler ben je voornamelijk bezig met het maken van foto’s, het vastleggen van herinneringen en het praten met andere personages. De game is zo gestructureerd dat je als Anya door haar dagelijkse leven heen speelt, waarbij je vooral naar school gaat en thuis tijd doorbrengt. Elke drie dagen gaat ze met haar gezin eropuit om op andere plekken te fotograferen. Om alle mogelijke foto’s op een locatie te kunnen maken, moet je spullen in een winkel kopen met de punten die je verdient doormiddel van minigames.

Op papier is dit een leuk idee voor een game gebaseerd op de Spy x Family anime, vooral omdat het er visueel goed uitziet en dit een goede kans biedt om de dynamiek tussen de personages te benadrukken in plaats van alle actie, zoals in de serie. Maar de uitwerking heeft geleid tot een vrij saaie gameplay loop. Eigenlijk doe je als speler constant hetzelfde, maar dan met andere objecten. De enige uitdaging is dat je extra punten krijgt bij het maken van een foto als je de ideale scherpte, timing en perspectief weet te vinden. Verder is er niet echt een doorlopend verhaal en bestaan de gesprekken met personages uit losse dialogen die niet veelzeggend zijn.

De enige reden dat het ongeveer acht uur duurt om de game uit te spelen, is dat je per dag op elke locatie, zowel op school als thuis, maar één keer mag fotograferen. Het is verder ook frustrerend dat je drie keer hetzelfde uitje moet doen om alle foto’s op die locaties te maken, aangezien je daar per keer maar maximaal twee momenten mag vastleggen. Dit had niet zo frustrerend hoeven zijn als er een interessant overkoepelend verhaal was. Nu krijg je voornamelijk dezelfde scènes opnieuw te zien. Het lijkt erop dat de makers zich hiervan bewust waren, want gelukkig is er een knop om door te spoelen.

Vermakelijke minigames

De minigames zijn in tegenstelling tot de rest van de game wel vermakelijk, hoewel ze niet altijd even goed in elkaar zitten. Het was naar mijn mening beter geweest als de ontwikkelaars zich hier meer op hadden gericht en het hele “verhaal” en het fotograferen hadden weggelaten. Zo is er een trefbal minigame, die overigens gebaseerd is op een aflevering uit de serie, waar ik zelf flink van heb genoten. Deze speelde ik steeds opnieuw totdat ik zelfs op de hoogste moeilijkheidsgraad een hoge score wist te behalen. De game bevat meerdere minigames net als deze waarmee je echt oprecht een leuke tijd kunt hebben.

Maar ook de minigames hebben een frustrerende kant. Ze hebben allemaal drie moeilijkheidsgraden en om het volgende niveau vrij te spelen, moet je drie challenges voltooien. Het is heel vervelend dat elke challenge één voor één behaald moet worden en je niet op alle drie tegelijk kunt focussen. Dit betekent dat elke minigame negen keer gespeeld moet worden om alle challenges te voltooien. Het is gelukkig optioneel om de minigames tot en met het hoogste niveau te spelen, maar het is toch irritant dat hier niet beter over nagedacht is aangezien de challenges vaak erg simpel zijn.

Bepaalde minigames laten wel zien wat een Spy x Family game had kunnen zijn. Zo heeft Spy x Anya: Operation Memories voor zowel Loid, de spionnenvader, als Yor, de huurmoordenaarmoeder, een minigame waarin je door een missie voor hun geheime werk heen speelt. Bij de minigame waarbij je als Loid speelt, is het de bedoeling om binnen een bepaalde tijd een aantal schilderijen te stelen terwijl je langs allerlei bewakers sluipt. In die van Yor moet je een hele bende uitmoorden, en deze doet in zowel gameplay als stijl erg denken aan games zoals Devil May Cry. Maar dit zijn ook de minigames die technisch jammer genoeg het slechtst in elkaar zitten, met duidelijke haperingen en niet-vloeiende animaties. Persoonlijk had ik liever een game gezien die zich richtte op Loid en Yor met deze gameplay, maar dan natuurlijk wel beter uitgewerkt.