Hierarchiczny system domen w Internecie rozwiązuje główne problemy – umożliwia systematyczne przedzielanie nazw i delegowanie administracji całego systemu. Każdy węzeł hierarchii nazw domen zarządzany jest przez określony podmiot (organizacje, stowarzyszenia itp., na niższych poziomach konkretne osoby prawne i fizyczne), który jest odpowiedzialny za kwestie administracyjne i techniczne, zapewnienie funkcjonowania danego węzła i delegowanie administracji niektórych poddrzew tego węzła innym podmiotom.
Zgodnie z dokumentem RFC 2870 – Root Name Server Operational Requirements domena korzeniowa (domena zerowego poziomu) znajduje się w posiadaniu międzynarodowej organizacji ICANN (Internet Corporation for Assigned Names and Numbers), która jest odpowiedzialna za funkcjonowanie przestrzeni nazw DNS, dystrybucję wielkich bloków adresów IP, zarządzanie numerami systemów autonomicznych, itp. Ponadto przekazuje uprawnienia do zarządzania poszczególnymi TLD innym podmiotom, które dzielą je na SLD, a następnie przekazują je kolejnym podmiotom itd. Domeny pierwszego poziomu dzielą się na ccTLD (country code TLD), które są powiązane z poszczególnymi krajami świata (np. .cz dla Republiki Czeskiej, .pl dla Polski, .sk dla Słowacji, .de dla Niemiec, …), czy uniami (np. .us – United States, .eu – European Union), oraz gTLD (generic TLD, domeny globalne), które nie są powiązane z krajami, ale różnym kategoriom (com – strony komercyjne, org – strony organizacji międzynarodowych, net – strony dotyczące sieci itp.). Wykorzystywanie domen wg ich pierwotnego przeznaczenia nie jest obecnie tak przestrzegane, a to głównie dlatego, że rynek domen jest obecnie bardziej swobodny. Nie mniej jednak w dalszym ciągu muszą być zachowane zasady delegowania i musi być jasne, kto odpowiada za funkcjonowanie danej domeny.
Za domenę cz, która jest dedykowana Republice Czeskiej, odpowiada stowarzyszenie CZ.NIC. Jego zadaniem jest zapewnienie działania domeny .cz zarówno od strony administracyjnej jak i technicznej, oraz określenie zasad, wg, których domeny drugiego poziomu *.cz są przekazywane kolejnym podmiotom. W chwili obecnej odbywa się to za pośrednictwem tzw. akredytowanych rejestratorów (podmioty komercyjne), które zawarły umowę z CZ.NIC i sprzedają domeny drugiego poziomu odbiorcom końcowym (osobom fizycznym i prawnym). Sprzedażą tą zasadniczo „delegują” zakupioną nazwę. Jeśli ktoś kupi sobie w ten sposób domenę np. seznam.cz, w jego administracji znajdzie się również poddrzewo odpowiadające danej domenie w hierarchii domen. Abonent domeny może z niego w pełni korzystać, a także delegować niektóre poddrzewa kolejnym podmiotom.
U większości pozostałych TLD wykorzystywany jest podobny model jak w przypadku domeny .cz. Określenie zasad, kto i na jakich warunkach może zyskać konkretną nazwę pod daną TLD leży po stronie odpowiedzialnej za to organizacji.
Każda nazwa domeny (węzeł hierarchii tego systemu lub jakieś poddrzewo) ma przydzielone tzw. autorytatywne serwery DNS, stanowiących zbiór serwerów, które przenoszą informacje niezbędne do pracy z daną domeną. Mogą one zawierać konkretne dane (tj. adresy IP, nazwy serwerów poczty itp.), jak również nazwy pozostałych serwerów, które są autorytatywne dla subdomen (tj. domen niższych poziomów). Słowo „autorytatywne” oznacza, że informacje o domenie przenoszone przez te serwery są wiążące, a wszystkie urządzenia dostępne w sieci Internet miałyby z nich korzystać, aby mieć pewność otrzymania poprawnego wyniku podczas tłumaczenia nazwy domeny na adres IP.